20 juni
Heel vroeg in de ochtend maken we de lijnen los. Als de dieselmotor om half 5 aanslaat verschijnen Margot en Theo in de luikopening om ons uit te zwaaien. Het is een mijl of 8 om de Vik uit te varen. Al snel zien we achter ons Anak Mas achter ons aankomen, en daarachter ook de Weepunt.
 |
| Risö en BBQ |
Daar zullen we de dag erna sowieso even een dagje liggen om het volgende frontje met harde wind voorbij te laten waaien, dus we kiezen ervoor om voor anker te gaan bij een eilandje in de buurt. De ankerbaai van Risö moet een goede beschutting geven tegen de verwachte stevige NW wind van vanmiddag.
Er liggen twee boten voor anker, en wij kiezen ook een plekje. Het anker hapt netjes, en we hebben voldoende zwaairuimte om wat extra ketting te laten vieren. Vanmiddag zal de wind nog toenemen tot een kleine 5 bft, voordat de wind vanavond weer afneemt om ons een rustige nacht te gunnen.
Maar eerst lunch, en een uurtje bijslapen na de korte nacht. Naast ons komen in de loop van de middag nog twee Zweedse zeilboten ankeren, en drukker wordt het niet. Het is een mooie namiddag voor een BBQ, en de Cobb komt aan het dek. Na het eten pompen we de kajak op en peddelen nog een rondje door de baai en rond wat eilandjes. Heerlijke avond.
21 juni
De wind zou al weer heel vroeg gaan toenemen, en dan willen we eigenlijk aan de steiger liggen in Arkösund. Dus vroeg in de ochtend halen we het anker op. Varen een uurtje naar Arkösund, maken de boot goed vast en duiken weer ons bed in. In de middag lopen we het gebiedje rond de haven wat door. Het is niet echt een stadje, maar een haven, een camping en een gebiedje met luxe vakantievilla's.
Wel een redelijke supermarkt. De specialiteit hier wildvlees, wildzwijn, hert en rendier. We kopen wat voor op de grill. Bij de haven zijn ook allerlei souvenir stalletjes, en de meest opmerkelijke is dan ook 1 waar je hertenhuid kunt kopen.
Het is natuurlijk midsommar, en de hotels en terrassen zijn vol. Eind van de middag en in de avond klinkt overal muziek.
De reisplanning voor morgen is weer uitdagend. In de ochtend is het prima weer, met een Noordenwind. Die gaat ergens begin van de middag ruimen naar Oost, en vervolgens doordraaien naar zuid. Die Noordenwind willen we benutten om richting Landsort te varen, dat is nl richting oost-noordoost.
22 juni
Weer staan we vroeg op en gaan op pad. Als we de Arkösund uit zijn en in open water kan de motor uit en zeilen we met een heerlijk tempo richting Landsort. Super zeilweer, en een fijn zonnetje. Saga lijkt te spinnen van plezier.
Wel jammer dat het weer zo wisselvallig is. Morgen wordt de wind al weer stevig, en willen we niet met een hekankertje in een natuurhaven liggen. We varen dus mooie plekken als Broken en Stendörren voorbij. Misschien doen we dat op de terugweg.
Het is echt nog voorseizoen in de haven. We zijn gewend dat deze populaire behoorlijk vol is, maar nu is de haven redelijk leeg. We nemen een box tussen de Y-steigers, want ook de komende dagen wordt veel wind verwacht.
Nu is het gelukkig nog prima weer, met een zonnetje en blauwe lucht. Ook wel eens fijn.
23 juni
Het is matig weer, met veel wind. We nemen dus de trein naar Stockholm. Dat is maar een uurtje vanaf Nynäshamn, en het station is naast de haven. Zo makkelijk is een stedentripje niet vaak.
We zijn eerder in Stockholm geweest vanaf Nynäshamn, in 2022 met Wilma en Nico. Toen hebben we het Vasa Museum overgeslagen.
Vandaag is dat dus een mooi doel. Het museum is gewijd aan het eens zo trotse vlaggenschip van de Zweedse marine in 1628, dat helaas na 1300 meter in de eerste windvlaag is omgeslagen en gezonken. Pas in 1961 is het schip geborgen en is er een museum voor opgericht.
Het is inderdaad een heel mooi museum, en het oorlogsschip is goed bewaard gebleven.
Na het museum nemen we een pontje terug naar de oude stad, lopen door de smalle straatjes. Het is goed te merken dat dit deel een toeristische hotspot is. Het is druk met toeristen. Na een uurtje gevels en winkeltjes kijken zoeken we de foodmarket op in de Kungshallen, en bestellen sushi en ramen.
Prima eten. Daarna lopen we nog een paar straatjes af, en dan is het wel tijd voor de trein terug naar de boot.
24 juni.
Regen en wind. De hele dag. We doen dus niet veel. Beetje boodschappen, wat diesel bijvullen. Annelies doet wat haakwerk, ik kijk een filmpje op het trage WiFi van de haven. Dat soort werk. Morgen beter weer, en hopelijk een actievere dag.
25 juni
Er is weer regen voorspeld, maar tot een uur om 9 a 10 belooft het droog te blijven. We zetten een kop thee en maken rond half 8 los. In de verte is het miezerig mistig, maar zicht rondom ons is goed. Als we vlakbij de haven van Utö komen laten we nog even een veerboot voorgaan. De haveningang is smal en we hebben gelezen in de pilots dat de veerbootjes weinig geduld hebben met pleziervaart.
 |
| Regen bij aankomst in Utö |
Na de veerboot kunnen we de smalle haveningang volgen. Er is slechts ruimte voor één boot tussen de rode en groene boeien. We gooien het hekanker uit en een aardige Zweedse buurman pakt onze voorlijnen aan.
Als we vastliggen komt er nog een stevige regenbui aan, en zetten we eerst maar even de kuiptent op. Nog even over het idee heen stappen dat we Utö in de regen moeten gaan hiken.
Als het droog lijkt gaan we langs het havenwinkeltje/havenkantoor. Dat was kennelijk nog net iets te vroeg, want er komt nog een stortbui over. We schuilen in het kantoortje van de havenmeester.
Als de bui nu echt over is lopen we richting Kyrkviken en pakken daar een oranje wandelroute op. We lopen richting de andere kant van het eiland midden door het bos en pakken de blauw/gele route die helemaal langs de kust loopt. We klauteren over rotsen met uitzicht over zee en lopen op zompige bospaadjes.
Een verrassend mooie route. Terug op de boot zijn de schoenen wel modderig en nat, even op de steiger schoonmaken.
26 juni
 |
| Utö |
Het zomerweer lijkt door te zetten. We kopen een heerlijk vers walnoten brood bij de lokale bägeri en trekken het hekanker uit de vette klei. De dekwaspomp komt wel van pas om de modder van het hekanker en de ankerketting af te spoelen voordat we die weer kunnen opbergen.
 |
| Runmarö |
We beginnen met een voorzeil omdat de wind Zuid zou zijn maar al gauw trekken we het grootzeil erbij en stuiven we met 6 a 7 knopen richting Runmarö. We zijn er dus al vroeg en omdat het mooi weer is pakken we één van de vrije SXK boeien, we pompen de kano op en peddelen de baai door en genieten van het zomerse weer. Peter steekt even zijn tenen in het water, maar dat voelt meteen minder zomers aan: 15 graden.
 |
| Runmarö |
Zwemmen wordt het nog niet. We bbq-en en kijken hoe de overige havenbewoners in de sauna gaan en op de steiger een drankje en een dansje doen. Aan dek horen we alle Abba Greatest Hits vanaf de steiger, maar van binnenuit de boot lijkt het meer een silent disco.
27 juni
Het is grijs en grauw als we vroeg losmaken van de boei. Er is weinig wind en we motoren richting Noorden. Als we in open water komen, dus uit de luwte van het eiland, zetten we voor een half knoopje meer snelheid de genua bij.
Omdat er weer harde wind voorspeld is de komende dagen besluiten we een haven op te zoeken. Die zijn er niet zo veel, wel heel veel natuurhavens. We besluiten naar Fejan te gaan, zo'n 30 mijl noordelijker. Fejan lijkt ons goed beschut tegen Westenwind, we kunnen daar nog wat wandelen, naar de met hout gestookte sauna en eventueel nog uit eten.
In de pilot lijkt de hele haven ruim 2 meter diep, maar als we in de bijna lege haven de boot in de hoek af willen meren stuiten we op een rots. Daar is het zeker geen 2 meter diep dus. Gelukkig gingen we heel langzaam, maar goed voor mijn humeur is het niet.
We gaan wat verder naar buiten liggen en pakken een ankerlijn op.
Fejan is een leuk eilandje, maar niet erg groot. Het meest opvallende is het voormalige quarantine station waar eind 19e eeuw cholera patiënten geïsoleerd werden. Nu is er een mooi restaurant aan de haven, en is er een hotel en een camping/glamping.
Over een deel van het eiland zijn wandelpaden aangelegd. Als we een pad aflopen komen we bij een Stuga, waar de bewoner ons de les leest dat we te dicht bij zijn huis komen. We zeggen sorry, sorry en maken rechtsomkeert. Het pad eindigde inderdaad bij zijn huis.
Eind van de middag zien we grauwe wolk aankomen, we denken dat het regen is en zetten snel de tent op. Het blijkt echter zeemist te zijn, het trekt potdicht. Weer voor de de sauna! De houtkachel blijkt vervangen door
 |
| Fejan sauna |
een modernere elektrisch kachel, maar verder is er weinig veranderd. Het simpele saunahuisje heeft een groot raam dat uitkijkt op de zee en de eilandjes.In dit geval kijken we naar de mistige baai. We koelen af in 15graden zee en doen nog een rondje.
Laat in de avond komt de voorspelde wind, en horen we de 7 bft over het dek bulderen.
28 juni
Als we wakker worden is het zonnig. We besluiten de dag te gebruiken om naar de Ålands te zeilen. Als we losmaken blijkt de achterlijn van de buurman wat schuin achter onze boot te liggen, en is het even heen en weer steken om die weer los te maken van onze (diepe) kiel.
Het is prachtig weer als we tussen de rotsen door naar open zee varen. Er schuift nog een grote ferry voor ons langs. Als we richting Åland gaan is de wind eerst nog NW, maar krimpt volgens de voorspelling voor ons langs naar zuid. En dat gebeurt ook. In de loop van de middag zeilen we de zuidwest kant van de archipel aan, en worden begroet door drie man kustwacht in een snelle RIB. Dat doet denken aan 2019, toen we bij Helsinki komend uit Tallin ook door de kustwacht werden onderschept. Dit keer komen ze niet aan boord, maar volstaan wat standaard vragen over waar we vandaan komen, waar we heengaan en met hoeveel we aan boord zijn.
Als we de archipel ingaan hebben we nog een mijl of 7 noordwaards te varen. We nemen het grootzeil weg, en laten de boot rustig tussen de eilandjes door de goed betonde vaargeul zeilen met alleen het voorzeil op. Vanwege de verwachte harde westenwind de komende dagen hebben we voor de oosthaven van Mariehamn gekozen. Die zal meer beschutting bieden dan de westelijke haven.
Morgen gaan we plannen maken wat we in de Åland eilanden en in zuidwest Finland (Turku?) gaan doen voor we weer gaan afzakken naar het zuiden.
