13 juni.
Vrijdag de 13e. Gelukkig zijn we niet bijgelovig, en varen we om 7 uur in de ochtend Kalmar uit, nog steeds samen met Anak Mas. Het doel is een SXK ankerboei iets ten noorden van Kalmar. Geen grote afstand dus. De wind zit nog in de Noordhoek, dus bezeild is het niet en we gaan na de Kalmar brug opkruisen.
 |
| Anak Mas aan de SXK boei |
 |
| Saga naast Anak Mas |
Het is maar een paar uurtjes naar de baai, en de SXK boei is beschikbaar. In de middag wordt er nog best veel wind verwacht (daarom zijn we ook vroeg vertrokken) maar de komende nacht wordt rustig. Daarom kunnen we ook wel met beide boten aan de SXK boei. Deze boeien zijn alleen voor leden, en zowel Margot & Theo als wij zijn lid van deze Zweedse watersportclub.
Deze ankerplek hebben we eerder gelegen. Net als vorige keer zien we een hertje op het eiland rondscharrelen, en zwemt en vliegt er nog van alles rond. Mooie plek. 
In de loop van de middag neemt de wind af, en eind van de middag gaat de BBQ aan. Niks vrijdag de 13e, het is een prima dag.
Annelies begint de dag met een zonnegroet op het voordek. Het is nog windstil, en het water is als een spiegel. De wind zou pas en de loop van de ochtend opsteken, dus we hoeven niet heel vroeg te vertrekken. Het doel vandaag is Påskallavik, een klein plaatsje ca 40 Nm varen. Het eerste uur is het rustig motoren tussen de rotsen door naar vrij water. Als we in de Kalmar sund 
zijn steekt er een windje op en kunnen we zeilen. In ieder geval een mijl of 15, dan zakt de wind weer in, en zijn we ook bij het begin van een vaarweg naar Påskallavik. Het is dan nog een 1,5 uur varen door de goed betonde vaarweg naar het haventje.
 |
| Hele kade nog vrij |
We waren hier eerder op 25juli 2022 op de terugweg. Toen was het wel iets drukker dan nu. Alle achterboeien zijn nu leeg, en er liggen een paar zeilboten aan de noordsteiger. Wij maken beide boten aan de grote betonnen zuidsteiger vast.
Het wordt een rustige middag. We zijn 3 jaar geleden naar het steengroeve museum geweest, naar de beeldentuin van Arvid Källström en naar het RGO parkje, gewijd aan het beeldje van de Röde Gubben.
Dit keer doen we wat boodschappen, lopen wat rond in het plaatsje en doen verder niet heel veel. Prima, het is tenslotte vakantie. Eind van de dag borrelen en eten we op de Anak Mas.
15 juni
Het doel vandaag is Spårö, een kleine ankerplek in de buurt van Västervik. Dat is ook in de buurt van Idö, en met de verwachte stevige westenwind leek de keuze voor een beschut baaitje wel beter voor een rustige nacht.
Het is een super mooie zeildag. Het begint met ca 20 mijl open water, dan komen we in beschut water tussen de scheren. De wind is zuidwest 3-4 bft, en we halen het grootzeil weg. Met alleen het voorzeil op slingeren we door de betonde route tussen de scheren door. 
Eind van de middag komen we bij de eilandengroep aan waar Spårö ook deel van uitmaakt. Prima timing, er zijn daar 2 SXK ankerboeien, en als we aankomen zien we net een Zweedse zeilboot vertrekken. Beide boeien zijn dus vrij, en Anak Mas en Saga gaan ieder aan een eigen boei. Het is een hele beschutte baai, en de boten liggen heel rustig achter de steile rotswand.
We gaan even bij Anak Mas langs, en bij een klein eilandje met een aanlegsteiger. Dat blijkt een lokale club te zijn. We leggen de kajak aan en maken een praatje met 1 van de aanwezige leden. Ze hebben het prima geregeld daar. Er is een sauna, een hot tub, en een groot terras aan het water uit de wind. Alleen voor leden, dus we peddelen weer terug naar de boot.
16 juni
Na een hele rustige nacht in de baai, vertrekken we naar Stugvik. Een kleine 30Nm varen, en met de overwegend westenwind is dat een mooie trip. Er zitten wat stukken met open water en ook een aantal mooie slingers tussen de rotsen door. Vooral daar is het goed opletten, een navigatie foutje is snel gemaakt.
Stugvik is één van de "uthamns" van de SXK vereniging. En een hele mooie plek. Ook hier is het nog steeds voorseizoen. De steiger met de achterboeien is nog vrijwel leeg als we aankomen. 
We nemen een achterboei naast de (vrijwillige) havenmeester, die meteen zo vriendelijk is om een voorlijntje aan te pakken. Achter ons komt Anak Mas binnen. In de stevige zijwind blijkt het achterlint van de Ankerolina te jutteren, en daardoor rammelt de daaraan bevestigde haak aan de achterboei. Margot en Annelies nemen het roeibootje van de havenmeester en gaan de achterlijn wisselen.
Stugvik is sinds we hier in 2022 samen met Skuum waren gelukkig niet veel veranderd.
In de middag lopen we over het eiland naar de noordkant. Onderweg komen we Margot en Theo nog tegen die een paar vosjes op de foto hebben gezet.
Van Emmy en Jan krijgen we bericht dat de kapotte onderdelen van het grootzeil rolsysteem in Karlshamn weer zijn vervangen, en dat het grootzeil er weer op zit. Zij kunnen ook weer verder Noord.
17 juni.
 |
| Panoramisch uitzicht |
Er is nog steeds stevige westenwind, vandaag en de komende dagen regelmatig boven de 20-25 knopen. Het gebied waar we zijn heeft vooral veel natuurhavens, en dat betekent ankeren. Met deze wind is dat minder aantrekkelijk, dus we besluiten een paar dagen naar Valdemarsvik te gaan. Dat ligt aan het eind van de 20km lange inham (vik) en is dus goed beschut.
Het is wel 3 uur motoren tegen de wind in. De haven van Valdemarsvik is vrijwel leeg, en we kunnen beide schepen zonder moeite afmeren. Boxen met Y-steigers aan beide kanten, dus de boten liggen prima.
Aan de grote steiger zien we ook de Weepunt liggen, van Aafke en John.
Prima haventje, met een ICA super naast de haven, en goed sanitair.
 |
| Uitzicht op de Vik |
In de middag lopen we nog met Aafke en John naar het Utsiktstorn voor een panoramisch uitzicht over het stadje. Aafke en John hebben in het verleden een horeca bedrijf gehad, en John is een uitstekende kok. Als we worden uitgenodigd om aan boord van de Weepunt te eten hoeven we niet lang na te denken. De zalmpasta is met voorsprong de lekkerste die we ooit gegeten hebben.
John legt uit wat er inzit "dit en dat en en dan nog wat groene asperges, en limoen, en szechuan peper, en etc etc etc". Kortom, vreselijk lekker. Ook de zalm die buiten op de Cobb wordt gerookt smaakt heerlijk.
18 juni, we blijven in de haven.
Wel prima weer om de verschillende uitzichtspunten op de rotsen in de buurt van het stadje te bezoeken.
 |
| Flaggberget |
Behalve de Utsiktstorn lopen we ook door bospaadjes naar het Flaggberget. Die blijkt niet heel makkelijk te vinden. Het pad dat Maps aangeeft wordt afgesloten door een ketting met een bordje Privat. Als we een stukje verderop iemand vragen die in een tuin bezig is, wenkt hij. Via zijn tuin en de tuin van de buren komen we op een klein bospaadje dat naar de rots met vlag blijkt te leiden.
 |
| Houten bootjes haven |
Ook hier weer een mooi uitzicht over de Vik en het stadje.
Eind van de dag gaan we een pizza eten met Margot en Theo in de hamnkrogen, waar de eigenaar in zijn eentje de kok is, de ober en ook de bestellingen opneemt. In zijn keuken bekijken we nog even zijn originele Italiaanse houtoven uit Modena, waar de pizza's in gebakken worden.
De pizza smaakt prima. Op het terrasje hebben we een mooi uitzicht over het haventje waar de historische houten bootjes een ligplaats hebben.
19 juni
De voorspelling van SMHI geeft windstoten 6 bft en regen, dus we blijven nog een dagje in de haven.
De stevige regenbuien die voorspeld waren bleken mee te vallen. De wind is nog wel stevig. Nog een relaxed havendagje dus.
Het plan is om morgen (20 juni) verder Noord te varen. Dat betekent ook een afscheid van Margot en Theo van de Anak Mas waar we vanaf Klintholm mee hebben opgevaren. Zij gaan weer Zuidwaards.
