Juni 2025, week 4 : Hollen en stilstaan

20 juni

Heel vroeg in de ochtend maken we de lijnen los. Als de dieselmotor om half 5 aanslaat verschijnen Margot en Theo in de luikopening om ons uit te zwaaien. Het is een mijl of 8 om de Vik uit te varen. Al snel zien we achter ons Anak Mas achter ons aankomen, en daarachter ook de Weepunt. 

Risö en BBQ

We hebben een mooie route gepland vandaag, van ca 30Nm. Als we de Vik uit zijn en langs het eiland zijn waar Stugvik gelegen is (waar we 16 juni hebben gelegen), is het min of meer pal Noord tussen de eilanden door. Helaas komt de wind ook uit het Noorden, dus aan de zeilen hebben we niet veel vandaag. In de ochtend is de wind nog zwak, en na de middag stevig toenemend. Dat is dan ook de reden van het vroege vertrek. Liever op de motor met weinig tegenwind dan met veel tegenwind. Het is een mooie en relaxte tocht tussen de scheren door. Eind van de ochtend komen we in de buurt van Arkösund.

Daar zullen we de dag erna sowieso even een dagje liggen om het volgende frontje met harde wind voorbij te laten waaien, dus we kiezen ervoor om voor anker te gaan bij een eilandje in de buurt. De ankerbaai van Risö moet een goede beschutting geven tegen de verwachte stevige NW wind van vanmiddag. 

Er liggen twee boten voor anker, en wij kiezen ook een plekje. Het anker hapt netjes, en we hebben voldoende zwaairuimte om wat extra ketting te laten vieren. Vanmiddag zal de wind nog toenemen tot een kleine 5 bft, voordat de wind vanavond weer afneemt om ons een rustige nacht te gunnen. 

Maar eerst lunch, en een uurtje bijslapen na de korte nacht. Naast ons komen in de loop van de middag nog twee Zweedse zeilboten ankeren, en drukker wordt het niet. Het is een mooie namiddag voor een BBQ, en de Cobb komt aan het dek. Na het eten pompen we de kajak op en peddelen nog een rondje door de baai en rond wat eilandjes. Heerlijke avond. 

21 juni

De wind zou al weer heel vroeg gaan toenemen, en dan willen we eigenlijk aan de steiger liggen in Arkösund. Dus vroeg in de ochtend halen we het anker op. Varen een uurtje naar Arkösund, maken de boot goed vast en duiken weer ons bed in. In de middag lopen we het gebiedje rond de haven wat door. Het is niet echt een stadje, maar een haven, een camping en een gebiedje met luxe vakantievilla's. 

Wel een redelijke supermarkt. De specialiteit hier wildvlees, wildzwijn,  hert en rendier. We kopen wat voor op de grill. Bij de haven zijn ook allerlei souvenir stalletjes, en de meest opmerkelijke is dan ook 1 waar je hertenhuid kunt kopen. 

Het is natuurlijk midsommar, en de hotels en terrassen zijn vol. Eind van de middag en in de avond klinkt overal muziek. 

De reisplanning voor morgen is weer uitdagend. In de ochtend is het prima weer, met een Noordenwind. Die gaat ergens begin van de middag ruimen naar Oost, en vervolgens doordraaien naar zuid. Die Noordenwind willen we benutten om richting Landsort te varen, dat is nl richting oost-noordoost. 

22 juni

Weer staan we vroeg op en gaan op pad. Als we de Arkösund uit zijn en in open water kan de motor uit en zeilen we met een heerlijk tempo richting Landsort. Super zeilweer, en een fijn zonnetje. Saga lijkt te spinnen van plezier. 

Wel jammer dat het weer zo wisselvallig is. Morgen wordt de wind al weer stevig, en willen we niet met een hekankertje in een natuurhaven liggen. We varen dus mooie plekken als Broken en Stendörren voorbij. Misschien doen we dat op de terugweg.  

De laatste mijlen voor Landsort zakt de wind eruit, en zetten we de motor bij. Als we de doorgang bereiken tussen de rotsen Noord van Landsort is de wind al zuid gedraaid. Na wat zigzag tussen de rotsen door kunnen we Noord uit naar  Nynäshamn. De wind is dan niet erg sterk meer, en we varen die grotendeels dood. We nemen dus de zeilen weg, en gaan de laatste mijlen op de motor. 

Het is echt nog voorseizoen in de haven. We zijn gewend dat deze populaire behoorlijk vol is, maar nu is de haven redelijk leeg. We nemen een box tussen de Y-steigers, want ook de komende dagen wordt veel wind verwacht.

Nu is het gelukkig nog prima weer, met een zonnetje en blauwe lucht. Ook wel eens fijn. 

23 juni 

Het is matig weer, met veel wind. We nemen dus de trein naar Stockholm. Dat is maar een uurtje vanaf Nynäshamn, en het station is naast de haven. Zo makkelijk is een stedentripje niet vaak. 

We zijn eerder in Stockholm geweest vanaf Nynäshamn, in 2022 met Wilma en Nico. Toen hebben we het Vasa Museum overgeslagen.

Vandaag is dat dus een mooi doel. Het museum is gewijd aan het eens zo trotse vlaggenschip van de Zweedse marine in 1628, dat helaas na 1300 meter in de eerste windvlaag is omgeslagen en gezonken. Pas in 1961 is het schip geborgen en is er een museum voor opgericht. 

Het is inderdaad een heel mooi museum, en het oorlogsschip is goed bewaard gebleven. 

Na het museum nemen we een pontje terug naar de oude stad, lopen door de smalle straatjes. Het is goed te merken dat dit deel een toeristische hotspot is. Het is druk met toeristen. Na een uurtje gevels en winkeltjes kijken zoeken we de foodmarket op in de Kungshallen, en bestellen sushi en ramen.

Prima eten. Daarna lopen we nog een paar straatjes af, en dan is het wel tijd voor de trein terug naar de boot. 

24 juni. 

Regen en wind. De hele dag. We doen dus niet veel. Beetje boodschappen, wat diesel bijvullen. Annelies doet wat haakwerk, ik kijk een filmpje op het trage WiFi van de haven. Dat soort werk. Morgen beter weer, en hopelijk een actievere dag.  

25 juni 

Er is weer regen voorspeld, maar tot een uur om 9 a 10 belooft het droog te blijven. We zetten een kop thee en maken rond half 8 los. In de verte is het miezerig mistig, maar zicht rondom ons is goed. Als we vlakbij de haven van Utö komen laten we nog even een veerboot voorgaan. De haveningang is smal en we hebben gelezen in de pilots dat de veerbootjes weinig geduld hebben met pleziervaart. 

Regen bij aankomst in Utö 

Na de veerboot kunnen we de smalle haveningang volgen. Er is slechts ruimte voor één boot tussen de rode en groene boeien. We gooien het hekanker uit en een aardige Zweedse buurman pakt onze voorlijnen aan. 

Als we vastliggen komt er nog een stevige regenbui aan, en zetten we eerst maar even de kuiptent op. Nog even over het idee heen stappen dat we Utö in de regen moeten gaan hiken. 

Als het droog lijkt gaan we langs het havenwinkeltje/havenkantoor. Dat was kennelijk nog net iets te vroeg, want er komt nog een stortbui over. We schuilen in het kantoortje van de havenmeester. 

Als de bui nu echt over is lopen we richting Kyrkviken en pakken daar een oranje wandelroute op. We lopen richting de andere kant van het eiland midden door het bos en pakken de blauw/gele route die helemaal langs de kust loopt. We klauteren over rotsen met uitzicht over zee en lopen op zompige bospaadjes.

Een verrassend mooie route. Terug op de boot zijn de schoenen wel modderig en nat, even op de steiger schoonmaken. 

Genoeg sportiviteit. Annelies doet nog even een rondje sauna voordat de groentespiesjes en hamburgers op de BBQ kunnen. 's Avonds doen we nog een wandelingetje naar de molen. Grappig genoeg is deze in de 18e eeuw gebouwd door een Nederlander. De molen was tot 1927 in gebruik. De grote molenstenen  liggen in de tuin verspreid.  

26 juni

Utö 

Het zomerweer lijkt door te zetten. We kopen een heerlijk vers walnoten brood bij de lokale bägeri en trekken het hekanker uit de vette klei. De dekwaspomp komt wel van pas om de modder van het hekanker en de ankerketting af te spoelen voordat we die weer kunnen opbergen. 

Runmarö

We beginnen met een voorzeil omdat de wind Zuid zou zijn maar al gauw trekken we het grootzeil erbij en stuiven we met 6 a 7 knopen richting  Runmarö. We zijn er dus al vroeg  en omdat het mooi weer is pakken we één van de vrije SXK boeien, we pompen de kano op en peddelen de baai door en genieten van het zomerse weer. Peter steekt even zijn tenen in het water, maar dat voelt meteen minder zomers aan: 15 graden. 

Runmarö

Zwemmen wordt het nog niet. We bbq-en en kijken hoe de overige havenbewoners  in de sauna gaan en op de steiger een drankje en een dansje doen. Aan dek horen we alle Abba Greatest Hits vanaf de steiger, maar van binnenuit de boot lijkt het meer een silent disco. 

27 juni

Het is grijs en grauw als we vroeg losmaken van de boei. Er is weinig wind en we motoren richting Noorden. Als we in open water komen, dus uit de luwte van het eiland, zetten we voor een half knoopje meer snelheid de genua bij.

Omdat er weer harde wind voorspeld is de komende dagen besluiten we een haven op te zoeken. Die zijn er niet zo veel, wel heel veel natuurhavens. We besluiten naar Fejan te gaan, zo'n 30 mijl noordelijker. Fejan lijkt ons goed beschut tegen Westenwind, we kunnen daar nog wat wandelen, naar de met hout gestookte sauna en eventueel nog uit eten. 

In de pilot lijkt de hele haven ruim 2 meter diep, maar als we in de bijna lege haven de boot in de hoek af willen meren stuiten we op een rots. Daar is het zeker geen 2 meter diep dus. Gelukkig gingen we heel langzaam, maar goed voor mijn humeur is het niet. 

We gaan wat verder naar buiten liggen en pakken een ankerlijn op. 

Fejan is een leuk eilandje, maar niet erg groot. Het meest opvallende is het voormalige quarantine station waar eind 19e eeuw cholera patiënten geïsoleerd werden. Nu is er een mooi restaurant aan de haven, en is er een hotel en een camping/glamping. 

Over een deel van het eiland zijn wandelpaden aangelegd. Als we een pad aflopen komen we bij een Stuga, waar de bewoner ons de les leest dat we te dicht bij zijn huis komen. We zeggen sorry, sorry en maken rechtsomkeert. Het pad eindigde inderdaad bij zijn huis. 

Eind van de middag zien we grauwe wolk aankomen, we denken dat het regen is en zetten snel de tent op. Het blijkt echter zeemist te zijn, het trekt potdicht. Weer voor de de sauna!  De houtkachel blijkt vervangen door

Fejan sauna

een modernere elektrisch kachel, maar verder is er weinig veranderd. Het simpele saunahuisje heeft een groot raam dat uitkijkt op de zee en de eilandjes.In dit geval kijken we naar de mistige baai. We koelen af in 15graden zee en doen nog een rondje.  

Laat in de avond komt de voorspelde wind, en horen we de 7 bft over het dek bulderen. 

28 juni

Als we wakker worden is het zonnig. We besluiten de dag te gebruiken om naar de Ålands te zeilen. Als we losmaken blijkt de achterlijn van de buurman wat schuin achter onze boot te liggen, en is het even heen en weer steken om die weer los te maken van onze (diepe) kiel. 

Het is prachtig weer als we tussen de rotsen door naar open zee varen. Er schuift nog een grote ferry voor ons langs. Als we richting Åland gaan is de wind eerst nog NW, maar krimpt volgens de voorspelling voor ons langs naar zuid. En dat gebeurt ook. In de loop van de middag zeilen we de zuidwest kant van de archipel aan, en worden begroet door drie man kustwacht in een snelle RIB. Dat doet denken aan 2019, toen we bij Helsinki komend uit Tallin ook door de kustwacht werden onderschept. Dit keer komen ze niet aan boord, maar volstaan wat standaard vragen over waar we vandaan komen, waar we heengaan en met hoeveel we aan boord zijn. 

Als we de archipel ingaan hebben we nog een mijl of 7 noordwaards te varen. We nemen het grootzeil weg, en laten de boot rustig tussen de eilandjes door de goed betonde vaargeul zeilen met alleen het voorzeil op. Vanwege de verwachte harde westenwind de komende dagen hebben we voor de oosthaven van Mariehamn gekozen. Die zal meer beschutting bieden dan de westelijke haven. 

Morgen gaan we plannen maken wat we in de Åland eilanden en in zuidwest Finland (Turku?) gaan doen voor we weer gaan afzakken naar het zuiden. 

Juni 2025, week 3 : Zweedse scheren en wind

 13 juni. 

Vrijdag de 13e. Gelukkig zijn we niet bijgelovig, en varen we om 7 uur in de ochtend Kalmar uit, nog steeds samen met Anak Mas. Het doel is een SXK ankerboei iets ten noorden van Kalmar. Geen grote afstand dus. De wind zit nog in de Noordhoek, dus bezeild is het niet en we gaan na de Kalmar brug opkruisen. 

Anak Mas aan de SXK boei   

Saga naast Anak Mas

Het is maar een paar uurtjes naar de baai, en de SXK boei is beschikbaar. In de middag wordt er nog best veel wind verwacht (daarom zijn we ook vroeg vertrokken) maar de komende nacht wordt rustig. Daarom kunnen we ook wel met beide boten aan de SXK boei. Deze boeien zijn alleen voor leden, en zowel Margot & Theo als wij zijn lid van deze Zweedse watersportclub. 

Deze ankerplek hebben we eerder gelegen. Net als vorige keer zien we een hertje op het eiland rondscharrelen, en zwemt en vliegt er nog van alles rond. Mooie plek. 

In de loop van de middag neemt de wind af, en eind van de middag gaat de BBQ aan. Niks vrijdag de 13e, het is een prima dag. 

14 juni

Annelies begint de dag met een zonnegroet op het voordek. Het is nog windstil, en het water is als een spiegel. De wind zou pas en de loop van de ochtend opsteken, dus we hoeven niet heel vroeg te vertrekken. Het doel vandaag is Påskallavik, een klein plaatsje ca 40 Nm varen. Het eerste uur is het rustig motoren tussen de rotsen door naar vrij water. Als we in de Kalmar sund zijn steekt er een windje op en kunnen we zeilen. In ieder geval een mijl of 15, dan zakt de wind weer in, en zijn we ook bij het begin van een vaarweg naar Påskallavik. Het is dan nog een 1,5 uur varen door de goed betonde vaarweg naar het haventje. 

Hele kade nog vrij

We waren hier eerder op 25juli 2022 op de terugweg. Toen was het wel iets drukker dan nu. Alle achterboeien zijn nu leeg, en er liggen een paar zeilboten aan de noordsteiger. Wij maken beide boten aan de grote betonnen zuidsteiger vast. 

Het wordt een rustige middag. We zijn 3 jaar geleden naar het steengroeve museum geweest, naar de beeldentuin van Arvid Källström en naar het RGO parkje, gewijd aan het beeldje van de Röde Gubben. 

Dit keer doen we wat boodschappen, lopen wat rond in het plaatsje en doen verder niet heel veel. Prima, het is tenslotte vakantie. Eind van de dag borrelen en eten we op de Anak Mas. 

15 juni

Het doel vandaag is Spårö, een kleine ankerplek in de buurt van Västervik. Dat is ook in de buurt van Idö, en met de verwachte stevige westenwind leek de keuze voor een beschut baaitje wel beter voor een rustige nacht. 

Het is een super mooie zeildag. Het begint met ca 20 mijl open water, dan komen we in beschut water tussen de scheren. De wind is zuidwest 3-4 bft, en we halen het grootzeil weg. Met alleen het voorzeil op slingeren we door de betonde route tussen de scheren door. Eind van de middag komen we bij de eilandengroep aan waar Spårö ook deel van uitmaakt. Prima timing, er zijn daar 2 SXK ankerboeien, en als we aankomen zien we net een Zweedse zeilboot vertrekken. Beide boeien zijn dus vrij, en Anak Mas en Saga gaan ieder aan een eigen boei. Het is een hele beschutte baai, en de boten liggen heel rustig achter de steile rotswand. 

Ook dit jaar hebben we de kajak bij ons, en Annelies pompt deze snel op, op het voordek. 

We gaan even bij Anak Mas langs, en bij een klein eilandje met een aanlegsteiger. Dat blijkt een lokale club te zijn. We leggen de kajak aan en maken een praatje met 1 van de aanwezige leden. Ze hebben het prima geregeld daar. Er is een sauna, een hot tub, en een groot terras aan het water uit de wind. Alleen voor leden, dus we peddelen weer terug naar de boot. 

16 juni

Na een hele rustige nacht in de baai, vertrekken we naar Stugvik. Een kleine 30Nm varen, en met de overwegend westenwind is dat een mooie trip. Er zitten wat stukken met open water en ook een aantal mooie slingers tussen de rotsen door. Vooral daar is het goed opletten, een navigatie foutje is snel gemaakt. 

Stugvik is één van de "uthamns" van de SXK vereniging. En een hele mooie plek. Ook hier is het nog steeds voorseizoen. De steiger met de achterboeien is nog vrijwel leeg als we aankomen. 

We nemen een achterboei naast de (vrijwillige) havenmeester, die meteen zo vriendelijk is om een voorlijntje aan te pakken. Achter ons komt Anak Mas binnen. In de stevige zijwind blijkt het achterlint van de Ankerolina te jutteren, en daardoor rammelt de daaraan bevestigde haak aan de achterboei. Margot en Annelies nemen het roeibootje van de havenmeester en gaan de achterlijn wisselen.  

Stugvik is sinds we hier in 2022 samen met Skuum waren gelukkig niet veel veranderd.  

In de middag lopen we over het eiland naar de noordkant. Onderweg komen we Margot en Theo nog tegen die een paar vosjes op de foto hebben gezet. 

Van Emmy en Jan krijgen we bericht dat de kapotte onderdelen van het grootzeil rolsysteem in Karlshamn weer zijn vervangen, en dat het grootzeil er weer op zit. Zij kunnen ook weer verder Noord.  

17 juni. 

Panoramisch uitzicht

Er is nog steeds stevige westenwind, vandaag en de komende dagen regelmatig boven de 20-25 knopen. Het gebied waar we zijn heeft vooral veel natuurhavens, en dat betekent ankeren. Met deze wind is dat minder aantrekkelijk, dus we besluiten een paar dagen naar Valdemarsvik te gaan. Dat ligt aan het eind van de 20km lange inham (vik) en is dus goed beschut. 

Het is wel 3 uur motoren tegen de wind in. De haven van Valdemarsvik is vrijwel leeg, en we kunnen beide schepen zonder moeite afmeren. Boxen met Y-steigers aan beide kanten, dus de boten liggen prima. 

Aan de grote steiger zien we ook de Weepunt liggen, van Aafke en John. 

Prima haventje, met een ICA super naast de haven, en goed sanitair. 

Uitzicht op de Vik

In de middag lopen we nog met Aafke en John naar het Utsiktstorn voor een panoramisch uitzicht over het stadje. Aafke en John hebben in het verleden een horeca bedrijf gehad, en John is een uitstekende kok. Als we worden uitgenodigd om aan boord van de Weepunt te eten hoeven we niet lang na te denken. De zalmpasta is met voorsprong de lekkerste die we ooit gegeten hebben. 

John legt uit wat er inzit "dit en dat en en dan nog wat groene asperges, en limoen, en szechuan peper, en etc etc etc". Kortom, vreselijk lekker. Ook de zalm die buiten op de Cobb wordt gerookt smaakt heerlijk. 

18 juni, we blijven in de haven. 

Wel prima weer om de verschillende uitzichtspunten op de rotsen in de buurt van het stadje te bezoeken.

Flaggberget

Behalve de Utsiktstorn lopen we ook door bospaadjes naar het Flaggberget. Die blijkt niet heel makkelijk te vinden. Het pad dat Maps aangeeft wordt afgesloten door een ketting met een bordje Privat. Als we een stukje verderop iemand vragen die in een tuin bezig is, wenkt hij. Via zijn tuin en de tuin van de buren komen we op een klein bospaadje dat naar de rots met vlag blijkt te leiden. 

Houten bootjes haven

Ook hier weer een mooi uitzicht over de Vik en het stadje. 

 Eind van de dag gaan we een pizza eten met Margot en Theo in de hamnkrogen, waar de eigenaar in zijn eentje de kok is, de ober en ook de bestellingen opneemt. In zijn keuken bekijken we nog even zijn originele Italiaanse houtoven uit Modena, waar de pizza's in gebakken worden. 

De pizza smaakt prima. Op het terrasje hebben we een mooi uitzicht over het haventje waar de historische houten bootjes een ligplaats hebben. 

19 juni

De voorspelling van SMHI geeft windstoten 6 bft en regen, dus we blijven nog een dagje in de haven. 

De stevige regenbuien die voorspeld waren bleken mee te vallen. De wind is nog wel stevig. Nog een relaxed havendagje dus. 

Het plan is om morgen (20 juni) verder Noord te varen. Dat betekent ook een afscheid van Margot en Theo van de Anak Mas waar we vanaf Klintholm mee hebben opgevaren. Zij gaan weer Zuidwaards. 

 

Juni 2025, week 2 : verder naar Kalmar

7 juni

Saga vanaf Anak Mas

Samen met Margot en Theo (Anak Mas) besproken dat we door willen naar Karlskrona. Met het wisselvallige weer van de komende dagen zijn we dan de Hanöbukten overgestoken voor er weer regen en harde wind komt. Dat stukje water kan best vervelend zijn, met een stugge golfslag, hebben we in het verleden gemerkt. 

Anak Mas vanaf Saga

Dat betekent wel dat we pas in de middag weggaan, en de nacht doorvaren. Om 3 uur vertrekken we uit Ystad, en het is een paar uurtjes heel fijn zeilen naar de kaap. Daarna kunnen we de koers verleggen naar Karlskrona.  We kunnen nog een paar uur zeilen , maar dan neemt de wind af tot een paar knopen van achteren. Kortom, we varen de wind dood, en de motor gaat aan. 

Op motorkracht gaan we de nacht door richting Karlskrona. Een heel rustige nacht. We zitten west van de scheepvaartroute, en er is verder geen enkel scheepvaartverkeer.  

8 juni

Om half 7 in de ochtend lopen we de scheren binnen bij Karlskrona. Het is dan nog een uurtje naar

Trefaldighetskyrkan

Karlskrona, dat prima beschut ligt. We verwachten in de namiddag en de dag erna een stevige westenwind. De eerste steiger is vrijwel leeg, en we kunnen met beide boten naast elkaar liggen met de kop op het Westen. Ideaal. 

Amiralitetsklockstapeln

 

De ochtend wordt besteed aan het inhalen van slaap. En de middag om het oude centrum op het eiland Trossö te bekijken. 

De stad is eind 17e eeuw (ook voor Zweden een Gouden Eeuw) ontworpen en gebouwd als vlootbasis voor de Zweedse marine, nadat Blekinge op de Denen was veroverd. De aanwezigheid van de marine is overal wel voelbaar. Zeker in de buurt van de grote marinewerf. 

Heel apart is de Järnvägstunneln, de spoorlijn die eind 19e eeuw is aangelegd onder het centrale plein (Stor torget) om groot transport tussen de Marine werf en de scheepswerf mogelijk te maken. 

Eind van de middag komt de voorspelde regen, en is het tijd voor een borrel op Anak Mas. 

Voordeurslot van de kerk

Karlskrona Admiralty Church

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

9 juni

Marinmuseum

Er staat een west 6bft, en we blijven in de haven. Mooie gelegenheid om in de middag het Marine museum te bezoeken. 

Zeilschip Jarramas

Een heel mooi museum, met o.a. u-boot hal met een Hajen submarine uit 1904 en de Neptune uit 1980.  

Verder veel over de geschiedenis van de Zweedse marine, met film en mockups. En onder andere video's met interviews met de betrokkenen bij het incident met de Russische U-137 onderzeeër die in 1981 vastliep in de scheren rond Karlskrona.  

Buiten liggen nog een aantal marineschepen, waaronder de Jarammas. Dat is een zeilend opleidingsschip van de Zweedse marine uit 1900. Kortom, er is genoeg te zien om een paar uur door te brengen. 

10 juni

Regenachtig Kristianopel

We gaan vroeg weg uit Karlskrona. In de middag wordt weer regen voorspeld, en zo kunnen we droog naar Kristianopel varen. Vanuit Karlskrona is het eerst oostwaarts naar de kaap. Met de zuidenwind is dat prachtig zeilen. Op enig afstand zien we Utklippan liggen. Dat slaan we deze keer maar even over. Na de kaap gaan we noordwaarts richting Kristianopel. Dat betekent dat we de wind een beetje doodvaren. Dat houden we een uurtje vol, maar dan is het tempo eruit en gaat de motor aan voor de laatste 10Nm. 

Kristianopel is vrijwel leeg als we binnenkomen. Er ligt 1 zeilboot, en de schipper is zo vriendelijk om een lijntje aan te pakken.   

Even later komt Anak Mas ook binnen en kunnen wij daar een lijntje aanpakken en vastmaken.  

Het is echt nog voorseizoen in  het plaatsje. Tussen de regenbuien door maken we een paar korte wandelingen. Even binnenkijken in het mooie kerkje, en naar de restanten van het kasteel. 

Annelies scoort zelfs nog een paar zomerbroeken bij het boetiekje naast de haven. 

Verder maken we plannen voor de volgende dag. De bedoeling is dat we naar Kalmar varen in de ochtend. En omdat Skuum inmiddels in Malmö ligt, hopen we dat Skuum snel kan gaan aansluiten, misschien zelfs al de volgende dag in Kalmar. 

11 juni 

De dag begint met slecht nieuws van Skuum. Ze hebben de nacht doorgevaren vanaf het Falsterbo kanaal, langs Ystad en de Hanöbukten in. Maar in de vroege ochtend is een profiel van de mastrol systeem van het grootzeil gebroken. Emmy en Jan moesten daardoor met 5-6 Bft op volle zee het grootzeil naar beneden halen en bergen. Dat is een hele stevige klus!

Saga vanaf Anak Mas

En ze hebben koers terug gezet naar Simrishamn voor overleg met de verzekering, en afstemming met een tuiger. Geluk bij een ongeluk is dat de verzekering meewerkt, en dat een tuiger in Karlshamn beschikbaar is die de onderdelen kan krijgen en monteren. Duimen dus dat Skuum weer snel verder kan. Maar helaas geen hereniging in Kalmar. 

Voor Saga en Anak Mas wordt het een snelle zeiltocht naar Kalmar. Er staat tussen de 15 en 25 knopen wind, en met een rif in het zeil maken beide boten een mooi tempo naar Kalmar. Heerlijke zeiltocht. 

In Kalmar is de tanksteiger leeg, en kunnen we aan beide kanten van de tanksteiger vastmaken om diesel te bunkeren. Er is geen bediening, dus je moet een nummer bellen, dan krijg je iemand aan de lijn die de pomp aanzet. En doorgeeft welke pomp leeg is dan wel voldoende diesel heeft. En dan kun je aan de automaat met je bankkaart pinnen en tanken. Een echtpaar komt net nadat we gebeld hebben binnen met een aar jerrycans en zit mistroostig op een bankje te wachten tot we klaar zijn. 

In de tussentijd krijgen we updates van Skuum hoe de afspraken met de tuiger in Karlshamn vorderen. 

Kalmar

Als we getankt hebben zoeken we een plekje in de stadshaven. We kunnen met beide boten langszij in het begin van de haven. Dat is een luwe plek waar we rustig liggen. En later zien we dat er hard wordt gewerkt aan de wegen verderop in de haven. Daar is het behoorlijk stoffig en lawaaiig. Dat doet wel denken aan eerdere bezoeken aan Kalmar toen een universiteitsgebouw wordt gebouwd naast de haven. En we 's morgens al vroeg wakker werden van de heimachine.  

In de middag lopen we door het stadje. Het oude centrum is erg mooi, met veel oude gebouwen en een mooi plein. Net als in Karlskrona is het eindexamen tijd, en lopen en rijden studenten met vlaggen door de stad om hun afstuderen te vieren. 

Het blijft zonnig, dus 's avonds bbq-en we op Saga.  

12 juni

Eindexamen feest

We hadden besloten een dagje in Kalmar te blijven. We slapen lekker uit, doen een wasje en schrijven een blogje. Pas na de lunch gaan we de 

Kalmar watertoren

stad in. Het is druk in de stad, ook vandaag rijden auto's en vrachtwagen door de stad met studenten die eindexamen vieren. 

En natuurlijk trotse ouders, netjes uitgedost op weg naar de officiële ontvangsten. 

Annelies wilde nog langs de watertoren, en kijken of we daarin kunnen. Helaas, die lijkt verbouwd tot appartementen. Geen bezichtiging dus. Wel een mooi plaatje. 

Het bekende Kalmar slot zijn we eerder geweest In 2019 was hier een mooie multimedia Vincent van Gogh tentoonstelling: "van Gogh alive". 

Verder de middag door het centrum geslenterd, en van de zon genoten. Vanavond met Margot en Theo eten bij het visrestaurant naast de haven. Morgen verder in de richting van de Stockholm scheren. 

Kalmar Slottet

 

 

 

 

 

Juni 2025 , week 1 : weer naar de Oostzee

 28 mei
Annelies werk vandaag nog, maar heeft in de middag geen afspraken meer. We besluiten na de lunch de auto in te pakken en naar de jachthaven in Volendam te gaan. Het werk dat er nog ligt kan vanaf de boot de komende dagen ook gedaan worden. 

Ankeren in Enkhuizen

Eind van de middag varen we uit, en zeilen naar Enkhuizen. Heerlijke omstandigheden, en om een uur of 7 liggen we voor de sluis. We kunnen meteen de kolk in, en zijn redelijk snel geschut. Om een uur of 8 laten we het anker zakken in het kommetje van de Compagnieshaven bij het Zuiderzee museum. 

Zon in de kuip, en met een G&T genieten we na van een mooie start van de trip. 

Er liggen meerdere schepen voor anker. Na ons komt nog een Franse Pogo 12.50 binnen en gaat voor anker. We zullen deze boot nog tegenkomen in het Gieselau kanaal (Duitsland) en Klintholm (DK). De eigenaar vaart met wisselende bemanning van vrienden en familie naar de Oostzee. 

29 mei
Donderdag wordt in de middag regen en harde wind voorspeld. We gaan vroeg weg uit Enkhuizen en varen met een zonnetje en weinig wind maar Makkum, onze thuishaven. 

We tanken de dieseltank vol, en spreken havenbuurman Gerard nog even. Hij ligt met zijn Arctic Myst bij de dieselpomp.  

Als we in onze eigen box liggen wordt het inderdaad regenachtig en gaat het harder waaien. Als het droger wordt gaan we nog even naar de Jumbo in het dorp voor wat laatste boodschappen, en fietsen we langs het nieuwe huis van Hannie en René. Zij gaan over een paar maanden in Makkum wonen. Leuk, dan zien we ze wat vaker. 

Naast ons in de haven meert een Zweedse tweemaster af. Ook onderweg naar Oost Zweden. 

30 mei

6bft Waddenzee

Vertrekdag. Er is de komende week geen mooi weervenster om naar de Elbe te varen. Veel wind, met een paar kleine periodes met weinig wind. 

De beste keus lijkt om vandaag te vertrekken. Nog wel veel wind op het Wad overdag, en afnemend in de nacht. Een rustige nacht op de Noordzee is altijd een plus, dus dat wordt onze keus. 

Maar die Noordzee moeten we wel eerst nog naar toe. Eind van de ochtend varen we de haven uit naar de sluis. Het is redelijk druk bij de sluis, en als we na een kwartiertje wachten in de grote sluis kunnen,  gaan een paar bruine vlootschepen voor. Dan de wachtende pleziervaart. Als we netjes op volgorde van aankomst naar de sluis varen, probeert een platbodem voor te dringen. Vanaf meerdere boten wordt duidelijk gemaakt dat dat gedrag niet wordt gewaardeerd. Hij doet een 360 en sluit achteraan. 

Op het Wad hijsen we een grootzeil met 2e rif, en zeilen naar Harlingen. Daar zijn we een uurtje voor de start van de HT roeirace. Het is dus nog redelijk rustig op het Wad. Met stroom mee varen we langs Vlieland naar de Noordzee. Noord van Vlieland is de Stortemelk nog onstuimig, en met 25kts

G&T in Cux

westenwind varen we naar open zee. Eenmaal voorbij de zandbanken kunnen we koers zetten naar het oosten, en varen we de harde wind deels dood. We hebben nog een paar uur voordat om een uur of 6 de wind afneemt en we de rest van de trip naar Cuxhaven de motor nodig hebben.

31 mei

Het wordt een rustige nacht, en tegen de middag passeren we de Jade/Weser. We hebben nog voldoende stroom mee op de Elbe om Cuxhaven te bereiken. 

De haven is niet al te vol, en het kost geen moeite om een lege box te vinden. 

Boot opruimen, G&T in de kuip. Daarna nog even naar de super voor verse boodschappen. Om 21u is de energie op, en gaat het licht uit.  

1 juni

In de ochtend zijn er wat stevige buien met onweer. We zijn blij dat we in de haven liggen, en niet op zee. Onweer op zee is nooit leuk. Later horen we van zeilers die een dag later uit Nederland zijn vertrokken dat ze buien met 30kts wind en onweer hebben gehad. 

Het is om 12 uur laagwater in Cuxhaven, en daarna moet de stroom mee lopen naar Brunsbüttel, de ingang van het Nord-Ostsee Kanal (NOK). Als we na 12u uitvaren valt dat nog tegen. Waarschijnlijk  door de stevige wind duurt de kentering langer, en zijn we al halverwege Brunsbüttel voor we stroom mee krijgen.
Er lopen wat buien achter ons langs waar wel wind uitkomt, maar voor ons geen regen. Bij Brunsbüttel liggen we 1,5 uur op de Elbe te wachten voor we geschut kunnen worden. Tegen die tijd zijn we met ca 25 jachten. Duitse pleziervaarders hebben niet echt de traditie om op volgorde van aankomst de sluis in te gaan, dus als het witte licht aangaat als teken dat de pleziervaart naar binnen kan geeft iedereen vol gas en stuift de sluis in. Wij doen het wat rustig aan, maar varen door het midden van de sluis door naar voren, en gaan dubbel bij een vriendelijke Duitse solozeiler. Prima, we zijn dan ook als eerste de sluis weer uit na het schutten. Het heeft wel tijd gekost. Er zijn jachten die nog door willen naar Rendsburg, en stevig door moeten varen om daar voor donker te zijn. Pleziervaart mag op het NOK niet varen na zonsondergang. 

Gieselau kanaal

Wij gaan niet verder dan het Gieselau kanal, en daar zijn we om half 10. Voor zonsondergang dus. Het Gieselau kanaal is een klein zijkanaal van het NOK, en een hele rustige overnachtingsplek voor pleziervaart op het NOK. Er liggen dan ook ca 20 boten aan de steiger. Wij gaan dubbel naast een Duitse Faurby, waarvan de schipper al zuinig kijkt. Langsvarende vrachtvaart in het NOK kan water wegzuigen in het kanaaltje, waardoor boten stevig heen en weer kunnen schudden. Ik geef aan dat ik extra lijnen met schokdempers naar de kant leg, en dan is het oke. Als de Franse Pogo uit Enkhuizen ook nog naast ons komt afmeren, leggen zij ook extra lijnen naar de kant. Om 4 uur in de nacht komt er inderdaad een vrachtschip op het NOK hard langs, en schudden de boten flink heen en weer op de zuiging. Wel een goed idee die extra lijnen naar de kant.  

2 juni
We hebben geen haast, en vertrekken ca half 9 weer voor de resterende 60 km NOK. Meer dan de helft van de overnachters is dan al weg. We waarschuwen de Pogo nog even dat er in de buurt een Nederlands jacht op een ondiepte is gestuit, en aanzienlijke schade op heeft gelopen. 

Om een uur of 3 zijn we bij Holtenau, en wachten we met ca 15 jachten voor we kunnen schutten. In de sluis kunnen we naast een gloednieuwe Breehorn 44 vastmaken. Altijd makkelijk om niet op de gladde vlonders te hoeven springen. Mooie Breehorn, zo te zien nergens op bespaard. 

Olympiahaven Schilksee

Na de sluis willen we naar Laboe. Het ligt wel lagerwal. Het tanken in Laboe is al een uitdaging, in ieder geval wegkomen van de lagerwal tanksteiger met grote roestige palen. Als we een ligplaats zoeken, en met de stevige lagerwal wind niet kunnen keren in de haven ben ik er klaar mee. Naar Strande, aan de overkant. Helaas, als we daar aankomen draaien en al twee jachten rond op zoek naar een plekje, alles is vol. We varen meteen door naar de Olympiahaven Schilksee. Minder sfeervol, maar wel voldoende ruimte. En op redelijke loopafstand van een grote Rewe supermarkt zodat we wat verse boodschappen kunnen halen. 

3 juni

We gaan vroeg uit Schilksee weg, met als doel Gedser (DK). Het eerste uurtje motoren we het Kieler Fjord uit, en als de wind opsteekt kunnen we zeilen. Het wordt een super mooie zeildag. Vlak water, 3 Bft wind, en Saga is in haar element. Het schiet prima op. Als we het eiland Fehmarn passeren neemt de wind toe, en steken we een 1e rif. De boot gaat er niet langzamer door. We varen te zuiden van de vaargeul, en als er voldoende ruimte is steken we over naar de Deense kant van de geul en varen langs de windparken ten zuiden van Lolland. De wind neemt af, maar wordt verwacht eind van de middag te krimpen naar West en weer toe te nemen. Te mooi om niet te gebruiken, dus we besluiten Gedser voorbij te varen en richting Klintholm te gaan, dat moet voor donker lukken. En als we het rif bij Gedser voorbij zijn, en de koers naar Klintholm havn zetten draait de wind mee. En neemt na een uurtje ook weer toe, zodat we weer een rif steken, en met ruim 7 kts naar Klintholm zeilen. Half 9 strijken we de zeilen voor de haven en zoeken een plekje. 

De middensteiger is vrijwel leeg, en we maken vast naast een Duitse zeiler. Die is zo vriendelijk te helpen met landvasten aanpakken. Helemaal goed. 

Klintholm is nog een beetje in winterslaap. Restaurants dicht. Alleen de snackbar en de Gin bar waren open, vertelt de buurman. 

4 juni

Møns Klint

Als we langs het kleine havenwinkeltje lopen voor wat verse zuivel, blijken ze pas de dag erna open te gaan. Ze zijn net aan het bevoorraden. Maar we kunnen wel wat kopen, en zijn dus de eerste klanten van het jaar!

Margot en Theo zijn met de Anak Mas ook in de buurt en komen richting Klintholm. 

Het is redelijk zonnig, en als ze aangekomen zijn gaan we met z'n 4en op de fiets naar Møns Klint. Dat is een paar kilometer fietsen maar wel met af en toe stevige stijging. 

Mooie uitzichten onderweg over het glooiende Deense landschap en over zee. Maar het mooiste uitzicht is natuurlijk bij de krijtrotsen zelf. 

We lopen door het bos boven de rotsen naar één van de grote trappen (ca 450 treden) om af te dalen naar zee. De volgende trap weer 450 treden naar boven is weer even een inspanning. Gelukkig is terug fietsen vooral heuvel af, zijn we weer snel in de haven.  

In de haven zien we de Franse Pogo 12.50 ook weer binnenlopen. We pakken de lijntjes aan, en helpen vastmaken. 

Er zijn geen restaurants open, en we eten bij Anak Mas aan boord. Margot maakt een lekkere traybake in de oven. Daar hebben we trouwens de volgende dag bij de BBQ ook nog een bijgerecht aan. We zullen de mannen waarschijnlijk nog wel vaker zien de komende periode. 

5 juni

Anak Mas bij Møns Klint

We varen samen met Anak Mas al vroeg de haven uit richting Ystad (Zweden). In de ochtend maken we foto's van elkaars boot met de krijtrotsen op de achtergrond. De wind is eerst nog flauw, maar neemt langzaam toe. DMI had voorspelt dat de wind 13u zou toenemen tot een stevige 3 bft, maar dat blijft uit. Halverwege de middag zijn we bij Ystad, en is er voldoende ruimte in de haven om twee lege plekken naast elkaar te vinden. 

BBQ

Samen met Theo span ik de zeillaten van ons nieuwe grootzeil nog wat strakker op. En drinken we een biertje. Eind van de middag is het zonnig, en kunnen we in de kuip de BBQ aansteken en eten we met z'n 4en. Heel gezellig. 

Inmiddels krijgen we de updates van Skuum, waar Emmy en Jan gebruik maken van de kleine weergaatjes om ook deze kant op te komen.  

6 juni

Onderhoud

Regen in de ochtend, en harde wind in de middag. Geen weer om de haven uit te gaan. Wel om uit te slapen, een wasje te doen, een blogje te schrijven en plannen maken voor morgen.  

En wat onderhoud aan de genua lieren samen met Theo. Dat ook.