Juni 2019 : Visby, Tallinn en naar Helsinki

Högklint

23 juni : Een hele mooie dag op Visby, Gotland (DK). Dus de fietsen worden weer uitgepakt, en we gaan een beetje de omgeving in.

Högklint beach

We fietsen naar Högklint, een  limestone klif die bijna 50meter boven de zee uitsteekt. Het is onderdeel van een natuurgebied, en we kunnen ook een stuk langs de kust lopen. Mooie natuur, en voor de happy few ook hele mooie recreatie huizen aan de kust met weids uitzicht! Het kiezelstrand is niet druk, en een prima plek om de meegenomen wraps op te eten.

Landelijk Gotland

Saffranspannkaka

Gotland is best landelijk en schilderachtig.
Op de terugweg komen we langs een terras waar saffranspannkaka wordt geserveerd, een saffraanpannenkoek met dauwbramen en room. Volgens de "top10 lijstjes" een  Gotlandse specialiteit. Annelies vond het heerlijk. Ik vond het maar zozo, een beetje rijstepap in pannekoekvorm. Anyway. Geprobeerd, tick in the box. Terug in Visby valt het weer op wat een ontzettend mooi stadje het is. We gaan nog even langs de botanische tuin en de plaatselijke super. Genoeg ontdek-je-plekje voor vandaag. Terug naar de boot voor een drankje.

Visby stadsmuur

Downtown Visby

De volgende dag had Annelies zich voorgenomen dat we de hele oude stadsmuur gingen bekijken. Fietsjes mee en gaan dus. Al snel bleek dat niet alles soepel met vouwfietsjes te berijden is. De wegen gaan some steil omhoog, en bestrating is vaak van een soort kinderkopjes. Een combinatie van fietsen, lopen en af en toe de ketting weer terug op het
kettingblad zetten. De Gazelle/Dahon fietsjes houden zich echter prima, en zijn een onmisbaar onderdeel van de mobiliteit geworden.
Eind van de dag is een prima moment om de boot los te gooien en naar Tallinn, Estland te vertrekken.

Half 3 snachts...

Om half 6 hebben we met de havenmeester afgesproken bij het tankstation. De havenmeesters blijken nl de dieselpomp te bedienen. En om 6pm gaan ze naar huis. Als we klaar zijn met tanken is het bijna 6 uur, blijven we nog even liggen om te eten. Er komt 10 over 6 nog een Deense motorboot binnen die ook diesel wil. Heb je de havenmeester gesproken? Nee dus, hoezo? Enfin, die gaan wachten tot de volgende ochtend.
Wij gaan twee nachtjes doorhalen op zee. Dan hopen we de 26e rond de middag in Tallinn te zijn. Als we langer wachten wordt het weer in de Oostzee een paar dagen wat uitdagender. Vooral de eerste nacht op zee is echt schitterend. Er staat net voldoende wind om 6-7kts door het water te gaan. Tegen middernacht wordt het donkerder, met mooie kleuren. Een een paar uur later is het alweer licht.We kunnen de hele dag doorzeilen tot we aan het eind van de dag bij de Estlandse kust aankomen. Ter hoogte van Saaremaa is de wind redelijk op en gaat de motor weer aan. De wind komt de nacht ook niet meer echt terug, dus we motoren vrolijk door tot er heel vroeg in de ochtend weer gezeild kan worden.

Energy Observer op ramkoers

Ergens in de vroege ochtend hoor ik op de VHF dat er een kabellegger aan het werk is. Of de scheepvaart ruime afstand wil houden. Als er 'smorgens een vreemd uitziend vaartuig aankomt met een soort stellage erop denk ik van een afstand dat het wel eens een kabellegger kan zijn. Hij vaart extreem langzaam. Ik roep deze Energy Observer op. Geen respons. Da's wel vreemd, je verwacht van de beroepsvaart toch wel dat ze opletten. Hij komt wel recht op ons af. Volgens zijn AIS gegevens een type "other". Tsja. We hebben wel bakboord en zijn een zeilschip. Maar we nemen het zekere voor het onzekere, wijken uit en gaan er ruim omheen. 
Dan blijkt de Energy Observer een vaartuig van een milieu club te zijn. Laten we maar hopen dat de bedoelingen beter zijn dan hun zeemanschap. In de loop van de middag lopen we (na 250mijl en 40 uur varen) de oude stadshaven van Tallinn binnen. Je ligt dan mooi op korte afstand van de stad. Maar de haven is wel erg prijzig. Dat is dat wel inclusief alles en een mooie sauna, maar toch.

Noblessner port onder renovatie

Strakgetrokken pandjes

We bekijken de volgende dag ook nog de Noblessner Marina. Die zag er op internet prima uit, in een gebied waar een oud scheepswerf complex compleet wordt strakgetrokken en trendy/industrieel wordt ingericht. Er zijn al een aantal fraaie restaurants. Maar helaas, de Noblessner Port lijkt buiten gebruik, en er wordt druk gerenoveerd aan de kade. Ongetwijfeld ligt hier volgend jaar een spic&span haven met fijne horeca en mooie terrassen, maar nu even niet. Het geeft wel een beeld hoe snel de stad aan het veranderen is. Dit gebied lijkt echt erg mooi te worden met behoud van oude panden. Maar we zien ook maquettes van plannen om het gebied rond de veerboothaven te ontwikkelen. Dat ziet er uit als grote flats en kantoorgebouwen. De sfeer van Amsterdam ZuidOost.
Andere jachthavens vallen ook af (lijkt te onrustig of te ver van de stad), dus we blijven hier een paar dagen liggen.

Alexander Nevski kathedraal

Kathedraal binnen

Tallinn heeft een bewogen geschiedenis achter de rug, en dat zie je in het oude centrum nog terug.  De Alexander Nevski-kathedraal is wel de meest iconische blikvanger. Een schitterende kerk recht tegenover het roze (heel apart, zeg maar) Estlandse parlementsgebouw op de Toompea Loss. Maar de hele oude binnenstad is prachtig. Van de oude stadmuur en de torens , tot de kleine straatjes met oude panden en het raadhuisplein met de raadhuis toren. 115 treden omhoog. Dat klopte wel ongeveer.
Vanaf de toren is er natuurlijk een schitterend uitzicht over de stad. Op het raadhuisplein beneden, op de kathedraal in de verte en over de afgemeerde cruiseschepen in de haven. Dat Tallinn een geliefde bestemming is voor cruiseschepen is in de stad goed te merken. Er lopen regelmatig groepen toeristen met reisbegeleider door de stad. Om dat leuk te maken zijn de reisleiders vaak in een soort middeleeuwse klederdracht gestoken. Apart.
Nadat we de binnenstad een paar keer rondgelopen zijn, gaan we naar de Balti Jaama Turg foodmarket. Lekker vers bereid eten aan stalletjes en een schitterende markt. We nemen iig een T-bone van een kilo mee voor op de BBQ, en hele verse aardbeien. Aan het eind van de dag komen we ook langs Telliskivi Creative City, maar daar zijn we wel een jaar of 25 ouder dan de gemiddelde bezoeker. Misschien meer iets voor onze neven en nichten om naar toe te gaan.
Wat een geweldige stad!

Controle!

Zondag 30 juni is wat wind betreft een mooie dag om naar Helsinki te zeilen. Dat ligt zo'n beetje aan de overkant van de Golf van Finland, en is met 45 mijl een mooi afstandje. Als we de baai uitzijn bij Tallinn hebben we een mooi westenwindje, en met een heel ontspannen tempo zeilen we naar de overkant. Zowel Estland als Finland behoren tot het Schengen gebied. Wat niet wegneemt dat we even buiten de Finse eilanden controle aan boord krijgen. Paspoorten en alkohol controle. En niet hoeveel we bij ons hebben, maar blazen wat ik gedronken heb. Niks nog. En de verklaring dat de grenzen misschien wel open zijn, maar dat ze toch graag een oogje in het zeil houden. Helsinki binnenvaren is meteen tussen de rotsjes door je weg zoeken. Alles is netjes aangegeven met kardinaalbetonning en geleidelichten. Maar het zijn er veel, dus je moet je hoofd er wel een beetje bijhouden. Een foutje is snel gemaakt, en de rotsen zijn heel erg hard. 

Sauna with a view

Blekholmen, de NJK jachthaven

We gaan naar de NJK haven op Blekholmen, in Helsinki. Een super mooie haven op een eigen eilandje. Prachtig restaurant- en clubgebouw. En een top sauna met uitzicht op langsvarende veerboten.
Er gaat een pontje om ons naar de wal te brengen of restaurantgasten naar het eiland. En om 9 uur pm wordt een klein kanon afgeschoten als teken dat de nationale vlag op de boten binnengehaald moet worden. Nu zijn wij niet zo van de vlag etiquette, dus zo'n kanonschot is wel nodig.
Het uitzicht op de skyline van Helsinki, met een paar opvallende kathedralen is ook erg mooi. Maar dat is voor morgen. Vanmiddag blijven we op het eiland. Sauna, wijn, BBQ.
Cockpit life is good.

Juni 2019 : Utklippan, Kalmar, Borgholm, Visby

Simrishamn, 18 juni

In de vroege ochtend is de impellerpomp door Per weer gemonteerd. Nadat ik op de iZettle een bedrag heb afgerekend dat ik meteen weer verdrongen heb kunnen we weer op pad.

Wel een paar keer controleren, geeft Per nog mee. Als de boel gaat lekken kan je boot zinken.
Doen we, Per. Hoe vind je het zelf? Per : Perfect. Mooi zo. 

Buiten de haven kunnen de zeilen omhoog en gaan we naar… Ja, waarheen precies? Richting Gotland, maar dat is met 180Nm wel een eindje weg. We zien wel dus. De wind is zwak, soms even weg en dan weer terug. 

Aan het eind van de middag is Utklippan in zicht. Een rots in zee, met een voormalige visserij vluchthaven en een vuurtoren. De vuurtoren brandt niet meer, en de visserij vlucht niet meer. Maar het is wel een soort jachthaventje geworden, met een havenmeester. En op het zuid-eiland een simpel (echt simpel dus) cafeetje en een hostel.

Ik had er al wat over gelezen, en op de Facebook pagina van René Vleut was er ook recent wat over gepost. Alleen de pilots geven ook aan dat de diepte afnemend is. Er is geen echt onderhoud meer.

Op de FB pagina had iemand 2 dagen geleden nog een post geplaatst hoe leuk hij het vond. Even snel contact, en even snel komt het antwoord. Ja, de diepte is genoeg voor onze 2.10 meter diep stekende SAGA.  

Smalle ingang op Utklippan

SAGA op Utklippan

Zeilen naar beneden dus, en het haventje in. We nemen een ligplaats aan een geïsoleerd stukje haven. Omdat aan beide kanten ingangen zijn liggen we geheel alleen op een klein privé eilandje.  De havenmeester komt langs, en biedt ons (behalve de rekening) meteen aan om ons naar het zuid eiland te varen om de vuurtoren te beklimmen. Eerst even eten. 

Na het eten zien we een paar Duitse zeilers één van de leen-roeibootjes nemen. Duim omhoog en liften dus. Het zuid eiland heeft de uitstraling van een Noord-Noorse walvisjagers nederzetting. Ieder moment verwacht je Floortje Dessing te zien die iets komt uitleggen over de achtergrond van dit stukje rots.

Uitzicht vanaf de vuurtoren

We beklimmen de vuurtoren, maken foto’s en turen door de verrekijker naar de zeerobben op een rots voor het eiland. Geweldig.

Voor we terugroeien nemen we een paar biertjes in het zeilers café (ik zei al, simpel. Niet meer dan een hutje met koelkast en twee tafels). Ook hier weer gewoon afrekenen met de bank kaart en de iZettle. Daarin is de tijd vooruitgegaan.

We roeien terug naar de boot. Wat is dit weer een geweldige dag!   

De volgende ochtend worden we om een uur of 7 wakker. Even buiten kijken. Diepe rust nog bij de overige 8-9 zeiljachten. We maken ontbijt, douchen (aan boord, op de kant is alleen een ouderwetse plee), en om een uur of 9 zijn we klaar voor vertrek. Ook weer voorzichtig, met het kaartje van de website op de telefoon sturen we SAGA via de Oost ingang naar buiten.

Als we een uurtje op weg zijn worden we ingehaald door een grote onweers/regenbui. Dat hadden we niet besteld. Gelukkig gaat het zwaarste onweer langs ons heen.
Nadat in 2007 onze NAUTI NYMPH in Frankrijk met mede eigenaar John aan boord is getroffen door onweer weten we wat een vervelende schade dat kan aanrichten!

Als het onweer langs is, is er nog steeds weinig wind. We motoren de Sund in tussen het Zweedse vaste land en Öland. Dit is wel wat saai. Ook als in de loop van de middag een windje opsteekt en de motor uitgaat hebben we nog steeds weinig zin om door te varen.
Kalmar komt in zicht. Hebben we ons nog niet echt in verdiept, maar we besluiten dat het voor vandaag genoeg is en gaan Kalmar in.

In de haven blijkt dat de jachthaven sterk is vernieuwd. Modern sanitair, prima steigers met grote achterboeien. Als we binnenkomen zien de een Poolse Beneteau 46 aan de kant liggen, met daarachter nog een plaatsje langs de steiger. Prima.

Kalmar Slott

Van Gogh Alive experience

Kalmar herbergt o.a. een kasteel, een oude binnenstad en een kathedraal. Voordat het licht uitgaat lopen we nog even rond. Annelies ziet dat de Van Gogh Alive Experience in het kasteel wordt vertoond. Een spectaculaire tentoonstelling met 40 projectoren, theater kwaliteit geluidssysteem en overweldigende beelden over het leven en werken van Vincent van Gogh. Die wilde ze al graag zien, en verrassend dat die nu in Kalmar wordt gedraaid. We hebben een doel voor de volgende ochtend.

Annelies in de nagebouwde slaapkamer van Vincent van Gogh

De Van Gogh Alive experience is inderdaad een beleving.

In de middag (21 juni) zijn we van plan los te gooien en ‘snachts door te zeilen naar Gotland.
Op de site Windy.com ziet alles er prima uit, wat wind betreft. Vlak voor vertrek check ik ook nog even de Windguru.com site. Die voorziet wat stevige pieken in de windsterkte tussen 11 uur in de avond en 5 uur in de ochtend. Hmm. Moet dat? Dat is niet zo plezierig als je relaxed de nacht door wilt varen.

We besluiten een paar uur te gaan varen naar Borgholm op Öland, daar te overnachten en de volgende ochtend vroeg verder te gaan. Buiten Borgholm moeten we nog even om een sperrgebied heen bij het Solliden slot. Daar is ook de zomerresidentie van de Zweedse koninklijke familie. Een gezien de Zweedse kustwacht boten die bij het sperrgebied patrouilleren is de familie ook aanwezig.

We liggen in Borgholm nog maar net vast of de wind trekt aan. Het is vandaag 21 juni, en bijna midsummer, dus er wordt stevig feest gevierd. Alle steigers zijn vol, behalve de plekken die wat meer wind vangen. Die wind vangen we dus ook. De boot ligt te schudden. We lopen het dorp nog even rond. Heel veel jonge mensen die bij het hotel aan het indrinken zijn, allemaal mooi gekleed en klaar voor de feestavond. Veel politie op de been om alles netjes te laten verlopen.

Als wij op tijd de kooi ingaan vanwege ons “vroeg op plan” horen we een propellor stevig door het water slaan. De Poolse Beneteau uit Kalmar komt binnen. Het is aardedonker in de haven en de wind giert. De Pool doet een paar pogingen om in het donker een fatsoenlijke plek te vinden en kiest eieren voor zijn geld. Een lager-wal steiger met grote autobanden waar de vissers en de kustwacht aanleggen.

Wij stonden al weer aangekleed op de steiger om de Beneteau op te vangen maar dat is dus niet nodig, we gaan weer slapen.

Na een onrustige nacht wordt ik om 5 uur wakker. We zouden vroeg weg. De wind is behoorlijk afgenomen maar nog nadrukkelijk aanwezig. Geen zin om op te staan nog. Ik duik de kooi weer in. Een uurtje later moet het toch gaan gebeuren. Met een stevig rif in het grootzeil vertrekken we uit Borgholm. Nu eindelijk met het voornemen om echt naar Gotland te gaan.

De boot vaart lekker, en de zon gaat langzaam zijn best doen. De thermo shirts worden gewisseld voor luchtiger spul. Als we Öland  aan de noordkant ronden valt de wind een beetje weg. De motor gaat aan. Een klein uurtje later is er weer wind. Snel de motor uit en zeilen omhoog. SAGA gaat er weer als een speer vandoor.

De jachthaven van Visby

Na 12 uur varen we Visby op Gotland binnen. Mooie, een beetje Deens aandoende panden langs de haven. Niet zo vreemd, want Gotland is ook Deens geweest.  

Op het eerste gezicht is het al een mooi plaatsje, met heel veel terrassen en restaurants. Veel volk op de been. En zoals we in Scandinavië wel vaker zien, veel oude Amerikaanse auto’s die door het dorp cruisen.

Ik probeer nog even netjes bij de havenmeester te melden. Maar die is dicht. 22 juni, midsummer, dus doei. Geen probleem, regelen we morgen wel.  

Juni 2019 : een stukje verder Noord

Het is 17 juni, en het is een warme dag in Simrishamn, Zweden.

Omgeving Simrishamn (S)

Pardon, Zweden? Hoe zat het dan met Polen? Tsja, het is vakantie, en de plannen veranderen af en toe wat. 

Op 11 juni waren we van plan van Stralsund richting Rügen te gaan. Maar dat betekent dus vroeg opstaan, want de spoorbrug over de Strelasund draait maar een paar keer per dag. Dus ruim voor 8 uur de haven uit en voor de brug liggen. En het voelde toevallig net als een uitslaapdag, dus geen Rügen nog. 

Geeft niks, Stralsund is mooi, en we brengen de dag door in de stad. 

Dus 12 juni dan maar op tijd opstaan en naar Rügen. Het is een winderige en grauwe ochtend. Als we richting de Greifswalder Bodden kruisen hebben we aan de genua wel even genoeg. Voor ons vaart een Luffe zeiljacht met 3 kerels op leeftijd. Vol tuig op een gaan! Mooi gezicht.

Op de Greifswalder Bodden is het zicht matig. Dat is jammer, want de omgeving is mooi. We hadden bedacht om naar Gager te gaan, en klein haventje aan de oostkant van de Greifswalder Bodden.

Gager

 Als we aanleggen gebruiken we voor het eerst de Ankarolina, het ankerlint op een rol waar de Zweden bijna allemaal mee vastmaken aan de achterboei. Er staat een stevige zijwind en ik heb moeite om het relatief dunne lint goed strak aan te trekken. De boot blijft scheef aan de steiger liggen.We gooien weer los en pakken een stevige lange lijn. Daar kan ik veel meer kracht op zetten en de boot ligt veel beter. De Ankarolina gebruiken we nog wel een keer met minder zijwind.

Gager

Gager is een voormalig vissersdorp, waarvan de visserspopulatie de laatste 30 jaar gestaag geslonken is van een paar duizend, tot een paar honderd. De aangeplakte publicaties laten geen twijfel bestaan over hoe de vissersgemeenschap denkt over de oorzaak. De politiek snapt er niks van met visverboden en maatregelen. Er zijn nog wel vissers en vissersboten, en er is een rokerij. Maar het dorp lijkt een inmiddels een groot en luxe vakantiepark geworden. Mooie vakantiewoningen, en overal borden in de tuin via welke organisatie deze woning online wordt verhuurd. 

De volgende dag gaan de fietsjes eruit en gaan we richting Seedorf. Het is best druk met fietsers op het eiland. Alsof de vakantieperiode al is begonnen! Rügen heeft aan de Oostkant ook prachtige stranden. Netjes georganiseerd. Stranden voor kleren aan en kleren uit, en ook een strand voor de hond.

Voor elk wat wils

Super relaxte omgeving. Bossen, korenvelden, uitzichten over zee en de Bodden. We snappen ook wel waarom toerisme de focus is geworden nu de visserij niet voldoende toekomst perspectief levert.
Ondanks dat Rügen vanuit de DDR tijd een bewogen verleden heeft wat toerisme aangaat. Kort gezegd : wie zijn geld verdiende met toerisme werd onteigend en in een opvoedkamp gestopt om een goede “kameraad” te worden. De hotels en andere eigendommen gingen naar de Oost-duitse overheid.

Ruderfähre Baabe

Anyway, wij komen uit bij Baabe, waar we met de roeipont (Ruderfähre) naar de overkant worden geroeid. In Seedorf is de visrokerij/viswinkel de grootste attractie in dit voorseizoen. De vis die we meenemen voor het avondeten is prima.

Op Rügen staat ook 1 van de “nutteloze grote bouwwerken” : het Prora hotel uit de 2^e wereldoorlog. Hitlers droom wat een 4,5 km lang hotel op had moeten leveren. 

Helaas moeten we kiezen. Daarheen fietsen, en dat is nog wel een eindje. Of een drankje op een terras aan zee. Duidelijk wat het wordt.

Al met al, Rügen  is een prima zeil/vakantie bestemming. In plaats van direct naar Polen besluiten we 14 juni eerst naar Bornholm te gaan.

De Duitsers naast ons vallen bijna van de (>40voet) boten. Sie Holländer sind verrückt ! Of we wel wisten dat dat 70mijl varen is. En dat het misschien wel gaat waaien. En dat de kans erin zit dat we misschien wel moeten opkruisen.

Naar Bornholm

Tsja, wij hebben de volgende dag een zeildag uit de folder. Wel vroeg uit de veren en om 6am weg, maar als de zon hoogte wint is het de hele dag strak blauw. Het is bezeild, en de zee is redelijk leeg. Prachtig.

De gastensteigers van de jachthaven Nørrekås bij Rønne liggen al redelijk vol. Wat Poolse jachten, veel Duitse jachten en een enkele Nederlandse vlag. Op motorjachten nog wel.

Bornholm zijn we nooit geweest en de volgende dag fietsen we naar Hasle. Mooi en bosrijk.

Hasle

Als we terugkomen neemt de wind wat toe en draait. Er komt wat onweer aan. Terwijl de lucht zwart wordt maken de Polen tegenover ons los. Wat? Die lucht gezien? En die bliksemflitsen? De mannen zijn vastberaden, we gaan! Enfin, wij maken de boot met nog een extra lijntje vast en gaan schuilen. De Deense weersite heeft het over categorie 1 weer (soort code oranje). De wind neemt inderdaad toe tot zo’n 35 knopen, met uitschieters boven de 50kts! Blij met de extra landvasten, de boot hangt schuin in de windstoten, maar ligt goed vast.

Op een boot achter ons gaat een niet strak genoeg opgerolde genua aan flarden. Zonde.

Het kan niet altijd zonnig zijn

Verder is het onweer vooral imposant en lawaaiig. Na de bui komt een Duitse Bavaria binnenvaren. Die kwamen net wat te laat om veilig de haven aan te kunnen lopen en hebben de buien op zee uit moeten rijden. Ze zijn blij dat ze binnen zijn.  Ik vraag of ze code van de douche willen hebben? Nee, licht uit en slapen, ze zijn stuk.

Op de 16^e zijn we van plan om naar Polen te gaan. Er komt westenwind, en dat is een mooie gelegenheid om in 1 ruk door te gaan naar Gdansk. De Poolse marine is echter nogal actief met “restricted area’s” uitvaardigen. Voor vertrek download ik daarom nog de laatste meldingen, en het blijkt dat de hele bocht te Noorden van Gdansk tot restricted area is uitgeroepen.

Ik heb nog even contact met René Vleut (Oostzee goeroe en zeilboeken schrijver) die aangeeft dat je vaak wel vlak langs het strand mag varen bij Hel (Polen). Maar als ik de kaart raadpleeg zie ik dat dat stukken zijn met tussen de 2-3 meter water. En we hebben een 2.10m diepstekende boot. Dat is wat schraal. Van een watersport winkelier in Rønne had ik ook al gehoord dat hij vorig jaar tientallen mijlen moest omvaren van de Poolse marine. We kijken elkaar aan. Naar Zweden dan maar?

De zee is nog onrustig na enkele dagen Oostenwind, gevolgd door het noodweer van gister met harde wind uit het Noorden. En dan nu weer Westenwind. Rifje in het zeil en SAGA gaat er met 7-8 knopen vandoor. Er staat wel wat tegenstroom maar met deze snelheid is dat niet zo erg. De drukke scheepvaartroute komen we mooi doorheen tussen tankers en vrachtschepen door, en eind van de middag varen we Simrishamn binnen.

Simrishamn Sunset

Maandag sta ik vroeg op om langs te gaan bij de Volvo Penta dealer in Simrishamn. De impeller pomp lekt steeds meer, en ik vermoed dat de waterpakking lekt en vervangen moet worden. Klein onderdeel maar wel belangrijk. Zonder impellerpomp geen koeling en dus geen motor.

Per schroeft de impellerpomp los

De dealer in Simrishamn is gecertificeerd door Volvo Penta en geeft op zijn site ook aan leasure marine te servicen, maar geeft niet thuis. Ze doen alleen nog maar commerciele schepen, met name vissersboten.

Twee dorpen verderop zit wel een werkplaats, en twee telefoontjes later staat Per naast de boot. Bekend probleem, hij reviseert ca 6 van deze impellerpompen per seizoen, zegt ie. Hij bouwt de pomp uit en neemt em mee naar de werkplaats in Skillinge. Later belt ie nog even. De lagers zijn ook wat aangetast, dus hij gaat aan de gang met het reviseren van de pomp. Lagers en pakkingen. Nieuwe impeller. Moet alleen wel besteld worden. Als het goed is de 18^e binnen, als het niet goed is niet. Afwachten dus maar of de pomp weer snel in de boot zit.

Rotstekeningen uit de Bronstijd

In de tussentijd  is Simrishamn en omgeving geen straf om een paar dagen te blijven. Mooi zweeds landschap, met veel rotsen. 

En die liggen er al even, als we langs de kust fietsen zien we rotstekeningen uit de Bronstijd. Afbeeldingen van een  longboat met roeiers e.d. Leuk om te zien. 

Als we aan de waterkant verkoeling zoeken blijkt het zeewater nog behoorlijk fris te zijn. Even nog niet zwemmen. 

Alleen het internet in de haven, dat zou wel wat beter kunnen. Staand op het dek kun je nog wat wifi opvangen, dat zijn we anno 2019 niet meer gewend.