Augustus 2021 : Naar het zuiden

Dinsdag 10 augustus wordt het wel weer eens tijd om terug naar het zuiden te varen. Het is nog een hele afstand naar huis, en de lange termijn weersvoorspelling voorspelt veel zuidwesten wind. En ook wel dagen met héél veel wind. 

De weerplaatjes laten zien dat de komende dagen een korte periode komt met wat westenwind, en ook met even iets minder wind, gevolgd door een aantal dagen met (te) veel wind. 

Het plan is daarom om dinsdag eerst met de zwakkere zuid wind, tussen de scheren door naar Göteborg te varen. Dan bij Göteborg de zee op en naar het westen. Aan de Deense kant van het Kattegat zal volgens de weerplaatjes de westenwind veel eerder ontstaan dan aan de Zweedse kust. En daarmee kunnen we de nacht door richting Denemarken. 

Uitzicht op de haven Marstand

Een uurtje voordat we wilden vertrekken kwam de Lucia van Tjarda en Jelmer de haven van Marstrand in. Met hen hebben we regelmatig contact via facebook / ZeilNoord.We praten even In Real Life nog een uurtje bij.

Daarna zetten we koers naar Högö, voor een korte stop en warm eten. De baai van Högö is beschut tegen zuidenwind en staat bekend als goede ankerbaai. De korte trip daarheen langs Klåverön door het Albrektssunds kanal is smal en schilderachtig. Helaas lag de baai bij Högö al vrij vol, én wilde ons anker niet pakken op de schaarse vrije plekken. Dan maar even een paar uur aan een vrije SXK boei. Die is alleen voor leden, maar sinds 2020 zijn we geen lid meer van deze Zweedse watersportclub. En tsja, na een uurtje komt er een mooie Zweedse tweemaster aan van een Zweed die nog wel lid is. Hij vindt mijn voorstel langszij te komen ook prima (zijn vrouw wat minder geloof ik), maar na een klein uurtje hebben we genoeg van het geklots als er een snelle motorboot langskomt. De boten liggen dan aan de lijnen te trekken op de golven. We gooien los en gaan verder richting Göteborg. Mooi varen langs o.a. Kalle Knippla waar we in het verleden regelmatig gelegen hebben. 

In het begin van de avond motorzeilen we vrij van de drukke scheepvaart routes buiten Göteborg en zetten koers naar het westen. Dat is net bezeild op de zuidwesten wind bij de Zweedse kust. Voor middernacht passeren wat zware regenbuien, en daarna komen we snel in het systeem met westenwind. De stuurautomaat doet nog even grappig door te melden dat ie de connectie met het kompas kwijt is, maar na uit/aan reset geeft ie zich weer gewonnen en doet zijn werk gelukkig weer. 

Ondanks een rif in het grootzeil en het indraaien van een stuk genua, gaat SAGA er met prima snelheid vandoor. Regelmatig zien we de snelheid boven de 7,5 knopen. We slapen wat om beurten, terwijl de boot lekker doorvaart. Bij het ochtendlicht passeren we een 65meter (!) zeiljacht bij Anholt, maar verder is het erg rustig op zee. Van Anholt naar Samsø valt de wind wat weg, en gaat de motor aan. Dichterbij Anholt komt de wind terug maar dan pal tegen. Dat schiet niet echt op. Maar na het passeren van ondieptes ten westen van Langør (Samsø) kunnen we afvallen en krijgen we de wind weer in de zeilen. In de tussentijd hebben we contact met Skuum. Jan en Emmy liggen in de haven van Ballen, Samsø. Die verwachten eigenlijk dat we naar Ballen zouden komen en hadden de bbq al klaar. 

Kerteminde sundowners

We hadden echter weer zo'n lekker tempo dat we doorzeilen naar

Kerteminde diner

Kerteminde. Vlak voor zonsondergang komen we de baai in, en kunnen aan een vrije DT boei vastmaken. Net op tijd voor een G&T op het voordek in de laatste zonnestralen. 

Donderdag 12 augustus. Na een nachtje bijslapen kijken we de volgende ochtend naar de weersverwachting. Die is best slecht. Nog een dagje rustig weer en dan een stevige depressie met 6-7bft uit de verkeerde hoek. We vinden het beter om maar gewoon door te pakken en koers te zetten naar het Kieler fjord. Van Kerteminde naar de Grote Belt brug is het bezeild, en daarna maken we grote slagen tegen de zuiden wind in. Maar in de loop van de middag wordt de wind zwakker, en wordt het tijd om de motor te starten en richting Strande in het Kieler Fjord te gaan. De wind is zwak geworden, en met het grootzeil bij motoren we in de nacht rustig naar Duitsland. 

Vrijdag de 13e : om ca 03:00 komen we de haven van Strande binnen, Er zijn boxen leeg, maar die zijn ook allemaal "rood", dus niet vrij. Nadat we verschillende steigers hebben bekeken, zien we een lege, en beschikbare box. Wel een lange box, als we invaren komen we landvast te kort. Even terug dus, en de 25meter lijnen uit de bakskist. Om half 4 liggen we vast, en drinken we een steigerbiertje. 

De rest van de dag is gevuld met uitslapen, en op de fiets naar de ReWe voor boodschappen. Bij de viskraam voor de ReWe blijkt weer dat Duitsland nog erg op contact geld is gericht. Kaartbetalen gaat lang niet overal. Ook hier moeten we eerst op zoek naar een ATM om cash te scoren. 

Met Wilma en Nico

Optimistjes in de luwe haven van Strande

Het is best druk in de haven van Strande. Vroeg in de middag worden de "groene" boxen bezet, en de rest van de middag varen passanten door de haven op zoek naar een beschikbaar plekje.

Zaterdag 14 augustus (verjaardag van Annelies' moeder), zien we ook Oceans4 van Wilma en Nico uit de richting van Sønderborg, richting Kieler Fjord varen. In de loop van de middag maken ze in de box naast ons vast. 

Gezellig, eind van de middag bijpraten en eten in de kuip. 

Holtenau sluis NOK

Zondag 15 augustus varen we met Oceans4 gezamenlijk naar de sluis bij Holtenau en het NOK op. Het blijft de komende dagen matig weer, met volop wind en regen. Rendsburg is een prima bestemming voor een paar dagen.

 

Maandag 16 augustus, is er in en rond Rendsburg weinig te doen. Tussen de buien door naar het dorp voor boodschappen. En naar de ATM voor contanten (de bakker en de jachthaven nemen geen kaart aan. En het tankstation van Schreiber in het nabijgelegen Borgstedt pas vanaf 100 euro).

Dinsdag 17 augustus, zijn ook de Sailia (Celia en Theo) en de Piacere (Madeleine en Jaco) onderweg  naar Rendsburg. Het begint weer een gezellige drijvende Nederlandse camping te worden. Deze dag is ook Wilma jarig, en Nico heeft de Oceans4 getooid met seinvlaggen W-I-L-M-A-6-1. Er zijn nog zeilers die dat snappen, en 's morgens wordt er een spontane aubade gehouden op de steiger. 

In 2019 zijn we voor het eerst

NordArt Rendsburg 2021

naar NordArt geweest, de grote kunst tentoonstelling in Rendsburg.

 
Mooie dag om dat te herhalen. Na de koffie op de Oceans4 gaan we er heen. Ook een tweede keer is de tenstoonstelling indrukwekkend. Veel nieuw werk, maar ook een aantal stukken die we in 2019 ook gezien hebben. Zeker goed voor een paar uur rondkijken in de grote fabriekshallen en buiten in de tuin.

NordArt Rendsburg 2021

Als we terugkomen op de haven regent het nog steeds regelmatig, dus buiten eten is er niet bij.

Wilma jarig

We overwegen eten in de tent van Saga, maar dat is met 8 man best krap. Eind van de dag heeft Nico een ruimte in het clubgebouw van de zeilclub in de haven een ruimte geregeld zodat we Wilma's verjaardag kunnen vieren met een drankje. En een hapje eten, want de staf van het naastgelegen restaurant komt tot onze verrassing binnen met 8 borden eten. Goed geregeld dus.

NordOstsee Kanal

 

Donderdag 19 augustus, gaan we na 4 dagen Rendsburg weer een halte verder naar Cuxhaven.Theo heeft alvast 4 boxen gereserveerd in Cuxhaven City Marina. We verwachten dat het redelijk druk zal zijn in de jachthaven van Cuxhaven, en dat het een opeenhoping van Nederlandse zeilers zal zijn die vooral over de voor en tegens van het moment van terugvaren spreken.

Pannenkoeken voor Piacere

We varen met de 4 boten samen naar Brunsbüttel en de Elbe op. Als we pannenkoeken bakken voor lunch geeft Annelies nog een paar door aan de Madeleine en Jaco, met een tasje aan de pikhaak.

We hebben al twee zeiljachten eerder zien vertrekken richting de Noordzee. 

De Seaquest (HR48) is vanwege het zware weer uitgeweken naar Helgoland. En bleek daar schade aan de schroef te hebben. En de Maes (Bav 42 Vision) heeft na ruim 24 uur tegen de wind in knokken Nordeney bereikt. Dat kan normaal in minder dan 10 uur. Geen fijn idee dus om met een stevige zuidwesten wind de Duitse Bocht door te willen. 

Maar er is uitzicht op een prima weergat op vrijdagmiddag. Dan zwakt de ZW wind voldoende af, en gaat draaien naar Noord. Misschien wel motorzeilen, maar prima om thuis te komen. En voor ons net op tijd, want maandag moeten we allebei weer werken. 

Sailia, Piacere en Oceans4 op de Elbe

Na een prima avond in de City marina en in het ernaast gelegen restaurant, zijn we de volgende ochtend klaar om in een mini-flottielje met z'n 4-en te vertrekken. De brug opent vanwege Covid maar 1 keer per uur ipv elk half uur, dus om 11 uur liggen we voor de brug. Met ons nog een stuk of 10 jachten. Eigenlijk zijn we iets voor het tij, en we zijn dan ook al een uurtje de Elbe af aan het varen als we achter ons de grote Nederlandse uittocht uit de jachthaven zien komen. Naar schatting 80 zeiljachten gebruiken dit weergaatje om naar huis te komen. 

De wind is zwak en tegen als we vertrekken, dus de motor blijft aan. Als we voorbij boei23 zijn komt de wind iets van stuurboord in, en gaat het grootzeil bij voor stabiliteit. Na boei Elbe1 kan er zelfs een paar uur echt gezeild worden. Aan een licht windje heeft SAGA genoeg, en de motor kan uit. Pas ter hoogte van Langeoog gaat de motor weer bij. En blijft aan tot Makkum.... De Duitse en daarna de Nederlandse waddeneilanden schuiven in een rustig tempo voorbij.

© Madeleine a/b Piacere

Normaal is zo'n overtocht een rustige nacht gevuld met slapen, wachtlopen : lezen, Netflix kijken op de tablet en over de zee staren. 

Maar met een flottielje van 4 boten komt daar de Whatsapp groep bij. De hele nacht blijven de ervaringen gedeeld worden in de Whatsapp groep: gezellig!

In de loop van de zaterdagochtend varen we met een rustige zee tussen Vlieland en Terschelling het Wad op. Sailia vaart voorop en gaat west van de Westergronden over de Gronden van de Stortemelk. We weten dat dat met rustig weer kan (de Viskotter route) maar hebben het nog nooit gedaan. We vragen bij Theo de diepte op, en hij geeft aan dat hij niet minder dan 4,5 meter heeft gezien.

SAGA by night

Piacere gaat er achteraan, en wij volgen ook. We blijven wel angstvallig op de dieptemeter kijken tot we over de bank zijn en het diepe deel in varen.

Op de app nemen we afscheid van Oceans4, Piacere en Sailia, die gaan naar Vlieland, wij gaan door naar thuishaven Makkum. 

Zaterdag middag zijn we bij Makkum. Nog even anker uit en eten voor we de haven ingaan. 

Als we zondag wakker worden in de Marina Makkum regent het. 

Snel plannen voor de reünie maken dan maar.

 

 

 

 

Augustus 2021 : naar Zweden

Maandag 2 augustus vertrekken we vroeg, heel vroeg uit Fur, en varen om Livö heen in de richting van Løgstør. Daar draait volgens schema de brug vanaf 9 uur. We willen er vroeg bij zijn, want we gaan in 1 keer door naar Hals, aan het oostelijke einde van het Limfjord. 

Van het rif onder Livö naar Løgstør is bezeild, en nadat we door de brug zijn ruimt de wind iets naar het noorden, en hebben we halve wind naar Aalborg. Saga gaat als de brandweer. Dat is mooi, want het deel van het Limfjord ten oosten van Løgstør is wel minder inspirerend dan tussen Thyboron en Løgstør. Om half 2 varen we op de bruggen bij Aalborg af. Als we dichtbij komen gaat de spoorbrug open voor een paar zeilboten. We kunnen net mee, en verwachten dat de 2e brug ook snel gaat. Maar nee, die draait pas om 2 uur. We droppen het grootzeil, en blijven een half uurtje dobberen tussen de 2 bruggen. Na Aalborg hebben we nog even wat wind, maar dan is het op. We starten de motor en pruttelen de laatste uurtjes naar Hals. Als we op 4 uur de haven indraaien is het al redelijk vol. We maken vast aan een Noorse RM1200 met een solo zeilende jongeman aan boord. 

IJsbrekers in Hals

Hals is geen hele grote plaats, en veel van dezomerse buzz komt van de zeilers. Het is een hele praktische plek om te overnachten. Voor de zeilers die uit het Kattegat komen en ook zoals wij uit het Limfjord. In de haven ligt ook de nederlandse Ostara. We spreken even met schipper Peter Schermer, en die vertelt dat hij net heeft besloten weer los te gooien en verder naar Zweden te zeilen. De dagen erna gaat de wind afnemen. Wij hebben besloten om de volgende dag naar Skagen te gaan, en woensdag naar Lysekil. 

Deens koninklijk jacht

Dinsdag 3 augustus wil de Noor met de RM1200 naast ons voor achten weg. Da's prima, en we gaan tegelijk de haven uit. Hij gaat ook naar Skagen. We hebben een mooie westenwind, en voor het gemak zetten we een eerste rif in het grootzeil. In de aanlooproute komt het Deense koninklijke jacht Dannebrog ons tegemoet. Met bijna 80 meter een imposant schip. Als we buiten de aanlooproute zijn zetten we koers richting Skagen. Achter ons heeft de Noorse RM1200 het volle grootzeil gehesen en een grote genua. Even loopt ie op ons in, maar dan blijft de afstand min of meer gelijk. Tot Skagen zal de Noor uitzicht houden op de spiegel van SAGA. 

Verenigingshaventje

Skagen blijkt een redelijk drukke haven te hebben. Restaurants aan de haven, volle terrassen met mensen die in de rij staan te wachten op een vrije tafel. In de haven liggen de zeil- en motorjachten gestapeld. Op (veelal noorse) motorboten knalt muziek door de haven. Voor de Noren is Skagen natuurlijk een hele praktische overstop. 

We hadden al wel de tip van een andere zeiler gevolgd en SAGA afgemeerd in een verenigingshaventje in het Bundgarnsbassin, op kleine afstand van het centrum.

Volle terrassen Skagen

Eerste vuurtoren Skagen

Verder heeft Skagen een aantal drukke winkelstraten, een oud centrum, een buitenwijkje met grote vrijstaande huizen (Ferrari, Porsche etc op de oprit), en een groot zandstrand met duinen. Kortom, we waren best verrast over het toeristisch gehalte van Skagen.
Maar ook voor ons was het vooral een tussenstop onderweg naar Zweden. BBQ achterop de boot dus, en niet te laat de kooi in. De volgende dag zijn we van plan weer om 5 uur (!) op pad te gaan. We hebben een lunchafspraak in Lysekil. Met Arne en Margerethe, de eerste eigenaren, én bouwers van SAGA.

Zonsopgang bij Skagen

Woensdag 3 augustus : de zee is vlak als we uit Skagen wegvaren, en er is geen wind.

Het huis van Arne en Margerethe

De motor blijft aan dus, en even na de middag varen we bij Lysekil de Zweedse scheren binnen. Arne heeft via zijn zoon al laten weten dat we in de box van zijn buurman in de Norre Hamnen mogen liggen. Die haven was de thuishaven van SAGA van 2005 tot 2018, en daar hebben we SAGA ook opgehaald. We bellen Arne als we dichtbij zijn, en als we de haven binnendraaien staat hij al te zwaaien.
Arne helpt ons vastmaken in de juiste box, en geeft door dat we om 3 uur worden verwacht voor een tour door hun verbouwde huis.

Arne en Margerethe

Arne heeft inmiddels de werf in Valbodalen niet meer, en werkt vooral aan het huis dat ze al meer dan 50 jaar bewonen. Dat stond in 2018 al in de steigers, en is door Arne en Margerethe zelf grondig verbouwd. Het is nog niet helemaal klaar, maar nu al erg mooi van binnen. Het mooiste is natuurlijk het schitterende uitzicht over de scheren buiten Lysekil. Het wordt een super gezellige lunch met praten over SAGA, bootjes in het algemeen etc. Arne en Margerethe hebben nu een SwedeStar37 , maar het blijkt dat ze de zeileigenschappen van SAGA nog wel eens missen. En dat snappen we wel. 

Lysekil boardwalk

We doen boodschappen zdd we een paar dagen kunnen ankeren in de scheren. 'sAvonds maken we nog een wandelingetje langs de waterkant. In 2020 zijn een paar lastige klim en klauterstukken voorzien van een mooie houten boardwalk. Dat maakt het wel weer makkelijker om van de ondergaande zon achter de scheren te genieten. 

Ankerplek Angholmen

Donderdag 4 augustus varen we Norre Hamnen uit, om een paar mijl verderop het anker uit te gooien bij Angholmen. Er liggen een paar bootjes, maar eind van de middag liggen er nog maar 3. Prachtige plek. Eind van de middag gaat de BBQ weer aan. 

Bij Gullholmen

Vrijdag 5 augustus varen we op een klein fokje langs Gullholmen naar het zuiden. We komen een andere nederlandse boot tegen die ook SAGA heet.
Het is de laatste week van het Zweedse vakantieseizoen, en dat merk je. Het is behoorlijk druk op deze populaire route, en als we na een paar mijl de Viggholmssund in gaan wordt het wel wat rustiger.

Laatste week hoogseizoen

Het plan is om door de Mollösund en Kyrkesund te varen, naar een ankerplek bij Tjörn. Het is een prachtige route door smalle en minder smalle vaarwegen. Wat een prachtig gebied, en wat fantastisch om hier weer te varen. 

Mollösund

We hebben na de Kyrkesund een paar mogelijke ankerplekken uitgezocht, maar de eerste drie vallen af. Te weinig beschutting tegen de 15-20kts oostenwind. Maar de 4e plek blijkt prima. Stevige klei ondergrond op 4m diepte. En een redelijk hoge rotswand te luwte geeft. We denken dat het te ondiep is aan de kant om met de boeg aan de rots af te meren, dus we gooien het anker uit. Later komt er een kleine trimaran aan met weinig diepgang die wel aan de rots vastmaakt. We liggen super rustig, met af en toe uitzicht op regenbuien die over zee trekken, en gelukkig ruim om ons heen.

Åstol

Via de Facebook groep ZeilNoord hebben we de tip gekregen om het eiland Åstol te bezoeken. Dat is een paar mijl vanaf de ankerplek, en rond de middag draaien we de haven in. De havenmeester dirigeert ons langszij een andere zeilboot. We maken vast, en maken een praatje met de havenmeester. Hij wijst ons het havenkantoor aan de overkant van de haven, waar we kunnen betalen bij zijn assistent. Dat is naast de visrokerij/restaurant, dus een mooi moment voor lunch. Heerlijke gerookte makreel en garnalen uit eigen rokerij.

Lunch met uitzicht

Vanaf het terras hebben we een mooi uitzicht over de haven, en zien tot onze verrassing de havenmeester SAGA losmaken en verslepen naar een andere plek achter de boot waar we naast lagen. Dat is not done, naar onze mening. Als ik na de lunch de havenmeester opzoek en vraag waarom hij zomaar aan onze boot gaat slepen snapt hij het probleem niet. Na een paar keer uitleggen lijkt hij te begrijpen dat hij dit niet nog eens moet doen.

Openlucht theater Åstol

Het eiland/dorpje is onwerkelijk pittoresk met oude houten huizen en slingerstraatjes. En er is meer te zien. Aan de ene kant wordt een openlucht theater opgevoerd, en aan de andere kant komen keurig aangeklede gasten aan voor een bruiloft met 50 gasten. 

We liggen voor de pizza bakker, dus 'savonds bestellen we een pizza, en eten wat curry van de dag ervoor. Prima zo. 

Zondag 8 augustus : we blijven nog even in de buurt, en varen we naar Marstrand. Er wordt wat wisselvallig weer voorspeld, en in en rond Marstrand is voldoende te doen.  

Als we de boot in de haven hebben liggen lopen we eerst een trail rond het fort. Er lopen mooie routes langs het uitkijkpunt en de grotten.

Hiking trails Koön / Marstrand

Maandag 9 augustus nemen we de ferry naar de overkant en lopen daar twee trails. Mooie routes over rotsen en door bossen. De meest lastige stukken zijn voorzien van trappetjes en bruggen. Goede bergschoenen komen wel van pas. Op de rotsen komen we ook een hoogbejaarde Zweed aan, die op zijn gemak met Nordic Walking stokken over de rotsen klimt. Hij blijkt dit vrijwel dagelijks te doen als lichaamsbeweging. Respect.  Halverwege de zwarte route is een uitzichtpunt gemaakt bovenop de rots. Prachtige uitzichten over de scheren. Als we de 5km zwarte route hebben gelopen kruisen we de 4km blauwe route. Dan die ook maar gelopen. Aan het eind, bij de pont nog even boodschappen ingeslagen bij de Co-op.  We willen dinsdag verder zuid. Als het meezit naar de Deense Funen. Dus in ieder geval voor een paar dagen proviand aan boord.

 

 

 

Augustus 2021: Onderweg naar Denemarken

Donderdag 22 juli is de laatste werkdag vóór de vakantie. Om 18uur gaan de laptops dicht, en pakken we de laatste spullen in de auto. Op naar Makkum en de boot klaarmaken voor vertrek. 

Dag Vlieland Oost

Hallo Esbjerg @night

 Vrijdag 23 juli gaan we vroeg de haven uit en naar de Kornwerd sluis. Schutten en door naar het Wad. Er is weinig wind en voorlopig (?) blijft de motor bij. Het plan is dat we de Noordzee opgaan, en de rest van de dag een meer oostelijke koers kunnen varen. Daarna zou de wind gaan draaien van Noord naar Oost, en kunnen we een noord-oostelijke koers naar Denemarken gaan volgen. We hebben een beperkt weer-window, want er komt onweer en andere ellende aan, dan willen we niet midden op de Noordzee zitten. Doel is dus om zaterdagavond ergens in een Deense haven te zijn. Dan zien we weer verder. Als we ca 13:00uur de Noordzee op gaan boven Vlieland hebben we de hoop dat de motor uit kan en we zeilend verder kunnen. Maar al na een paar uur blijkt dat dat ijdele hoop is.

De golven remmen ons erg af, en kosten hoogte. De motor gaat dus weer bij, en motorzeilend gaan we de nacht in. Het valt 'snachts helemaal op hoeveel windmolenparken er inmiddels zijn op zee. Met name Duitsland heeft hele grote windmolenparken op zee, vooral tegen de Nederlandse en Deense grens aan. 

Aan het begin van de nacht zou er een Oostelijke wind moeten staan, zelfs iets Zuidoost. Maar helaas, de wind is meer Noordoost. Tegen dus. 

Het blijft motorzeilen en tegen de golven in. Niet de fijnste koers, en heel erg opschieten doet het ook al niet. Zaterdagavond hebben we dan ook de knoop doorgehakt dat de eerste haven Esbjerg gaat worden, en dat we dat hopelijk zaterdag vóór donker gaan redden. Esbjerg heeft een nieuwe jachthaven, en we hebben er geen goede kaarten van. 

Goed, het is zaterdag zonsondergang als we de uiterton van Esbjerg naderen, maar dan is het nog zeker 1,5uur naar binnen. Het is dus pikkedonker als we de jachthaven indraaien. Gelukkig ligt de haven luw, en is ruim opgezet. We vinden een vrije box, knopen de boot vast, en nemen een aankomstbiertje. Ik (peter) ben er wel klaar mee en duik onder een warme douche. Slapen, en morgen verder kijken. 

4 witte mannen

Zondag 24 juli : Esbjerg blijkt best aardig. Er is een strand, met een fiets/voetpad ernaast. Mooie villa's in de duinen en de blikvanger : de Mennesket ved Havet, ofwel metershoge beelden van 4 witte mannen die over zee uitkijken. Een blikvanger van jewelste, er zijn constant toeristen die de beelden fotograferen, selfies maken en op en rond de sokkels klimmen. 

De nieuwe jachthaven zelf is hard op weg om een publiekstrekker te worden. Er worden wandelpaden en trappen aan de waterkant aangelegd, er is een uitkijktoren, een museum lichtschip dat bij Horns Rev heeft gelegen en er wordt een groot maritiem centrum gebouwd. Nu is het nog niet zover, maar je ziet waar ze heen gaan.

Strandleven op Fanö

De jachthaven is iets buiten het centrum, dus de vouwfietsen bewijzen hun nut weer. Esbjerg ligt achter het meest noordelijke waddeneiland, Fanø. De fietsen mee op de ferry naar Fanø dus, en een rondje over het eiland fietsen. Van de aankomst van de ferry is het ca 13km naar het zuidelijke Sønderho. Van daaruit blijk je langs/over het strand te kunnen fietsen en vooral autorijden. De Denen houden ervan om hun auto of camper aan zee te parkeren en van daaruit te recreëren. Zeker als we weer verder terug richting Rindby en Nordby komen, neemt het aantal auto's toe. Het zandpad wordt daar helaas ook ruller, en fietsen lukt niet meer. De laatste 500m moeten we de fietsen door het zand duwen. 

Al met al een prima stopover onderweg naar het noorden. Maandag is er een zuidelijke wind, en is het tijd om verder naar het Limfjord te gaan. Bij Esbjerg naar buiten en door het Horns Rev kun je (net als op de Wadden) maar beter rekening houden met de stroming, dus de volgende ochtend om half 5 varen we de haven uit richting zee. Het waait nauwelijks, en de zee is vlak. We zien zeehonden de kop boven water steken, en ook een paar dolfijnen.

Thyborøn beach

Er is een weerwaarschuwing uitgegeven door de Denen, voor wolkbreuken en mogelijk onweer, maar gelukkig blijft dat boven het land en in de verte. Na 14 uur motorzeilen langs de kust, varen we op Thyborøn aan. Terwijl we de aanloop invaren duikt er een paar keer een grote dolfijn naast de kuip op.Verderop zien we dolfijnen spelen bij een toeristen boot. We hadden even onze handen vol en geen foto's maar gelukkig staan die wel op YT.

Als we binnen de haven komen is er wel een watersporter die niet wil dat je langszij komen (es tut mit leid aber...), maar gelukkig was er nog een hele grote box vrij. Lange lijnen uit de bakskist dus en klaar.

Buitje bij Lemvig

Thyborøn is vooral een plek om te overnachten als je laat het Limfjord binnenkomt, dus de volgende ochtend varen we verder naar Lemvig. Onderweg zeehondenkolonies op de droogvallende plaat, en ook een hele dikke regenbui. Gelukkig geen onweer. Het blijft ook donderdag nog regenachtig, dus toeristische activiteiten beperken zich tot de gang naar de uitstekende visboer, de super en de winkelstraat. 'sAvonds klaart het weer op, en lopen we langs de haven.

Havenzangers in Lemvig

Daar treden een soort acapella havenzangers op, en de toeschouwers zingen allemaal mee. De teksten worden ook uitgedeeld. Op drukke dagen blijken hier 300 man spontaan te staan zingen.

 Onze super vriendelijke Duitse buurman (met een waanzinnig mooie mahoniehouten one-off, Tanga V) geeft ons suggesties voor fietsroutes en lunchtentjes op Fur, de volgende stop in het Limfjord. Eéntje kennen we al, de lokale brouwerij aan de westkant van het eiland hebben we in 2013 bezocht.

Vrijdag 30 varen we van Lemvig naar het eiland Fur. We hebben een stevige wind mee, en op de fok alleen en 17-22 knopen schijnbare wind, gaat SAGA met een mooi tempo door het fjord heen. De brug bij Oddesund draait nog maar 1 keer per uur, om kwart voor ieder uur. We gaan sneller dan verwacht, dus om kwart over 10 liggen we al voor de brug te draaien. Als we rond 10 uur door de brug zijn gaat de fok er weer uit, en halverwege de middag draaien we het vernieuwde haventje van Fur in. Er is een box vrij met de kop in de wind, en we liggen ondanks de harde wind heel rustig. 

De haven is echt 2 keer zo groot geworden sinds we hier lagen in 2014. Fur is niet heel erg groot, dus zaterdag fietsen we langs de oostkant van het eiland langs de stranden en kliffen aan de noordkant en weer terug door het midden langs de steengroeve. 

Artistieke eilanders

Van ons voorgenomen vertrek op zondag komt niks terecht. De wind is vlagerig met uitschieters naar 8 bft, dus niet super comfortabel.

Steengroeve op Fur

We blijven nog een dagje en nemen ons voor maandag naar Hals door te varen. Van daaruit kunnen we mooi door naar Zweden. We slaan o.a. Aalborg wel over, maar daar zijn we al vaker geweest.Het is een mooi stadje met veel terrassen en restaurants, maar dat is in deze Covid-19 tijd toch al niet zo'n goed idee. Zondag dus de bergschoenen aan en lopen naar de steengroeve. Wel via het terras van Cafe På Herrens Mark, waar ze lekker pannenkoeken hebben. Zoals met ijs en bramen, en zalm en broccoli.

Steengroeve op Fur

Steengroeve op Fur

Fur is een creatief en artistiek eilandje, en de lokale bevolking heeft bij huis nogal wat Galleri's. Deze worden aan de weg geadverteerd met een versierde vis. Verder een rustige dag, we vullen de watertank, doen een wasje en maken de boot schoon. Tijd om verder te gaan.