Augustus, week12. Heerlijk zeilen in Denemarken en terugreis Nederland.

16 augustus

Assens

Het is heerlijk zomerweer in Assens maar het waait nog stevig. We kijken even naar de weersomstandigheden op de Noordzee. Tsja, misschien is er volgende week nog een weergaatje om naar Nederland te varen? Het lijkt er nog op dat er meerdere mogelijkheden zijn, maar het is wel elke dag dat we kijken weer anders. Verre van stabiel. 

Assens heeft veel groen

Margot heeft een wandelapp en wil deze graag uitproberen. Ze heeft een wandeling uitgezocht door de omgeving van Assens door parken en bos. Of we mee gaan. We besluiten nog niet aan de terugreis te beginnen en gaan heerlijk ontspannen lopen. 

Na de uitgestippelde wandeling gaan we het park uit richting de stad en trakteert Theo op een heerlijk ijsje. 
Peter en ik lopen langs het restaurant in de haven en bespreken een tafel voor het buffet diner.

Peter en ik kijken nogmaals naar het weer en besluiten de volgende dag richting Kiel te gaan. Maar eerst gaan we nog eten bij het restaurant in de haven, samen met Margot en Theo. 

Eten met Margot en Theo 

Om 19.00 zitten we aan tafel, een heel uitgebreid  buffet staat buiten opgesteld. We eten binnen, buiten waait het nog te hard. Nadat de drankjes aan tafel zijn gebracht gaan we naar het buffet. Vis, viskoekjes, vlees, saté, bbq worst en allerlei salades. 't Ziet er goed uit en doen 2 rondes. Nog even koffie aan boord en we nemen afscheid van Theo en Margot. 

We maken de boot klaar voor vertrek want we willen met het eerste daglicht vertrekken.

 17 augustus

Als we vroeg losgooien steekt Margot nog even haar hoofd naar buiten om ons uit te zwaaien. Met lichte wind varen we richting Duitsland. Onderweg zien we heel veel Duitse zeilboten van Denemarken onderweg naar Duitsland. 

Lege sluis Holtenau

Het was onze bedoeling om te ankeren in de Kielerfjord, in de Plüschowhafen, maar we zijn best vroeg bij Holtenau. Te vroeg om te stoppen? Eigenlijk wel. 

Hanse Kogge

We besluiten ons geluk te beproeven bij de Holtenau sluis. Afhankelijk van hoe laat we daar doorgaan kunnen we door naar de ankerplek in de Flemhuder See. Dat scheelt morgen toch weer 20 km varen. We hebben op de radio contact met de sluis. Het is nog even wachten, er komt eerst een groot schip uit het Nord Ostsee Kanaal (NOK) naar buiten. Een uur later komt het grote vrachtschip de sluis uit, en kunnen wij erin. We worden we als enige boot naar het kanaal geschut en en we rekenen uit dat we nog net nog naar Rendsburg/Schreiber kunnen voor zonsondergang. Het haventje van Schreiber in Borgstedt is nagenoeg leeg. Er ligt een Belgische boot, de Joducus :-). 

De Havenmeisterin komt nog even kijken, en vraagt of we cash willen betalen. Een overnachting is 26 Euro, maar ze heeft de havenportemonnee voor wisselgeld niet bij zich. De 23 Euro die ik cash heb vindt ze ook prima. Drie euro korting, hoppa! 

18 augustus/19augustus

We hebben een overzicht gevonden dat we om 05.00 uur al mogen varen op het NOK. Dan wordt het schemerig en gooien we dus los.

Saga in de mist

Met prachtig ochtend licht varen we het kanaal op. Van links zien we nog een vroege vogel aankomen, het Nederlandse zeiljacht De Noord. Ze motoren wat harder en halen ons in. Het wordt wat nevelig, ochtendmist vlak boven het water. Langzaam kruipt de nevel wat omhoog, tot we De Noord voor ons al niet meer zien. We zien de kant ook niet meer en varen puur op de plotter. Wetende dat hier hele grote zeeschepen kunnen varen vinden wij het niet verstandig om verder te varen. En in de mist varen op het kanaal is trouwens ook niet toegestaan. 

Op de plotter zien we dat het AIS signaal van De Noord stil ligt bij een wachtruimte bij grote meerpalen. We besluiten dit ook te doen. Na een half uurtje lijkt het op te klaren en gaan we verder,  maar na nog geen 20 minuten varen is het alweer potdicht. We gaan maar weer aan de kant bij een rij meerpalen. Hier liggen we wat langer stil, we ontbijten en maken koffie. Maken wat foto's van deze bijzondere situatie en na een uur gaan we weer op pad. Het is nog her en der nevelig, maar de zon wint aan kracht, dus we hebben goede hoop nu echt door te kunnen naar Brunsbüttel. 

Mist trekt weer wat op

Dan horen we dat op de radio De Noord oproepen wordt, tot 3x toe. Het wordt verboden om door te varen. Ook een ander Nederlands schip ligt stil, na opgeroepen te zijn en gesommeerd stil te liggen. De Noord luistert kennelijk geen VHF uit, en vaart door. 

Wij houden ook stil, samen met het andere Nederlands jacht en een Engels jacht. We moeten wachten tot we bericht krijgen dat we weer verder mogen. Het is echter nu zo helder dat het eigenlijk onzinnig is. We worden voorbij gevaren door een 45meter motorjacht, de Seawolf, waar kennelijk een loods aan boord is. We horen de conversatie tussen motorjacht en Kanal leiding in het Duits. Deze horen we op het NOK VHF kanaal melden dat het zicht OK is. Even later krijgen we op de VHF toestemming om verder te mogen varen. 

45 meter Seawolf

Al met al hebben we wel 1,5 uur verloren, dus we hebben het gevoel dat we voor niets zo vroeg zijn opgestaan. Jammer. We besluiten dan ook Brunsbüttel in te gaan voor onze rust en niet op het laatste stukje tij de Elbe naar Cuxhaven op te gaan. 

Brunsbüttel blijft een bijzondere haven zo naast de sluis waar al het grote spul langszij komt varen. 

We halen nog wat boodschappen, bereiden 2 avondmaaltijden en wraps voor lunch en doen nog een dutje. Om 19.00 varen we richting de sluis, met als doel: Vlieland.

We blijven op de Elbe aan de rode boeienkant varen, daar zit wellicht minder tegenstroom ivm de ondieptes. Al snel gaat de zon onder. We steken pas over bij Cuxhaven. Nu wordt het ook echt donker en kunnen we de lampjes van de groene boeien goed zien. Er is veel verkeer op de Elbe, soms zien we rood/groen licht op ons afkomen, maar we begrijpen dat ze nog een draai moeten maken en zoals gedacht verandert de verlichting in groen, pfff toch fijn dat het voorspelbaar goed gaat. Langzaam komt de stroom mee op gang en we tellen de boeien af. Een zoeklicht voor de duidelijkheid erbij om te zien of we niet te dichtbij de boeien zitten met de stroom. 

Na de Elbe-1 boei zetten we koers naar het ankergebied bij de Jade/Weser. We worden echter verrast door een hoop AIS signalen. Half Urk / Wieringen is hier aan het vissen! We tellen  zo'n 30 vissersboten, en daar hebben we geen goede ervaring mee. Zij varen alle kanten op achter de vis aan en we hebben het idee dat ze niet op andere scheepvaart letten.  
Gelukkig hebben ze tegenwoordig wel AIS en zien we ze op het plotter scherm. Het is wordt een soort videospel bootjes ontwijken.

Peter wil even slapen en of ik even wacht hou. Huh? Ben je gek met al die boten om me heen. Roep me maar als ze iets geks doen, is het antwoord. Ik zie de vissers alle kanten opschieten en ook richting Saga. Als ik voor de ene boot links uitwijk, zit er weer een andere boot links in de weg. Ik maak Peter wakker, dit vind ik echt niet relaxed alleen. 

Hij stuurt links, rechts om 4 boten heen. De volgende vissersboten zitten op een afstandje van 10 a 15 minuten, dus Peter gaat weer proberen wat slaap te vatten. Dit keer gaat het beter. De vissers varen wat voorspelbaarder langs de 10 meter lijn en met een paar graden links en rechts uitwijken stuur ik een half uur lang tussen alle vissers door. De visboten hebben veel verlichting op en met de AIS erbij is het te doen. Ik schrik wel als 1 boot plotseling zijn licht uit doet. Ik zie alleen nog maar het kleine navigatielampje en het wit boven groen licht in de top. Ik tuur 'm na als hij langszij voorbij gaat.  Pfff, ik vind het wel spannend, maar ik kan het wel, als ik maar rustig blijf kijken en interpreteren. Als Peter even wakker wordt kijkt hij mee waar we zijn en ik geef uitleg van de situatie buiten. We varen richting het anker gebied, er zijn net 3 vissers voor langs gegaan van links en nu komen er nog 2 aan van links waar ik ook achter langs stuur geloof ik. Maar kijk even mee. Peter stuurt achterlangs en dan hebben we ze zo'n beetje gehad. 

Onderweg naar Nederland

Samen zitten we nog even buiten, tot ik rustig begin te worden en te knikkerbollen. Ik ga even proberen te slapen. Na een uurtje te hebben gelegen, komt de zon op. Zonsopgang is altijd een mooi moment op zee, dus ik ga naar buiten.  We zijn inmiddels  de Jade/Weser vaargeulen ook voorbij. Die waren dit keer ook druk, Peter heeft 4 grote schepen voor moeten laten gaan. 

Peter gaat weer even liggen "niet zo lang hoor". Ik laat hem zo lang mogelijk slapen want we hebben nog wel wat uur te gaan. Hij slaapt zo'n 3,5 uur. Het is rustig en ik hoef alleen maar koers te houden en op scheepvaart te letten, maar alles blijft op afstand. Met daglicht schuiven we alle waddeneilanden voorbij richting Nederland, en tegen zonsondergang zitten we boven Terschelling. De wind neemt toe en we hebben inmiddels een rif in het grootzeil. Saga zeilt net zo snel en we liggen iets minder scheef, comfortabeler dus. Vlak voordat het echt donker wordt besluiten we een 2e rif te steken. De verwachting is dat de wind voor middernacht nog wat zal toenemen. We hebben genoeg druk in de zeilen om door de lagerwal golven te gaan en we moeten straks in donker de vaargeul naar Vlieland in. Het is dan ook al donker als we de Noordzee afgaan en de Stortemelk indraaien. Er lopen flinke golven mee, maar geen brekers.  

Op een ruim stuk water vlakbij Vlieland Oost halen we het zeil weg. Er staat nog ruim 2 knopen tegenstroom en het is lastig de boot op koers te houden met de stuurautomaat. Echt netjes lukt het opdoeken van het grootzeil dan ook niet, maar dat zien we in de haven wel. Zeilbandjes er om heen en klaar. We motoren verder rond Vlieland, en deining en wind nemen toe.  
Op het strand rijden 2 trucks met grote schijnwerpers voorop. Een toeristische attractie een avondrit over het strand met Vliehors. Zal best leuk zijn, maar de verlichting verblindt wel, en maakt het turen naar de kardinale ton en de groene tonnen langs het strand wel lastiger. Als we de hoek om zijn zien we de laatst groene tonnen knipperen  en in de pikzwarte verte een rood en groep lampje die niet knipperen. Dat is de haveningang dus. 

Meer is er niet te zien

Omdat de rode pier langer is dan de groene zien we het rode lampje rechts en het groene links. We weten dat de haveningang andersom is, groen rechts en rood links, dus we varen door tot de lampjes wisselen en we dus de haven inkijken. Ik schijn bij op de groen pier, zodat we daar niet te dicht langs gaan met de stroming. Gelukkig is de stroming niet te sterk, het tij is inmiddels bijna aan het keren. Als we de haven invaren is het water stil, de wind iets minder, maar de haven propvol. We proberen 2x langszij een boot in de kom. Maar doordat we niet genoeg licht hebben, en het hoger wal is, komen we niet dichtbij genoeg om aan te leggen. We gaan op zoek naar een andere plek. Op 2e kopsteiger liggen al 2 boten dubbel maar ook 1 een stevig schip enkel.
Halen we die draai? Peter vaart naar achter, stuurt scherp  in en legt achter vast. De eigenaar van de Duitse boot waar we aan vastmaken steekt zijn hoofd uit het luik en vraag of we hulp nodig hebben. Ja, graag dus. Hij pakt de voorlijn over, trekt de boeg bij en we liggen vast!

We schenken onszelf een G&T in en laten de adrenaline van 27 uur varen en de spannende binnenvaart wat zakken voordat we het bed induiken. Morgen een box zoeken. 

Augustus drukte Vlieland

20 augustus

Heerlijk vast geslapen en Peter steekt op 08.00 zijn hoofd buiten. Er is een box vrij. Aan de eerste steiger, aan hoger wal van de vingersteiger met vrij uitzicht op het hele havengebeuren. Een beter plek is er in de haven eigenlijk niet, dus je bed uit, en wel nu, hoppetsjop!

We verleggen de boot en toeval treft dat onze Duitse buurman Jochen uit Makkum de lijnen aanpakt. We liggen dus vertrouwd naast de Ms Elli, grappig. 

Prima plekje

Peter gaat voor 3 nachten betalen. We willen hier wel even blijven chillen, bovendien waait het nog best wel om ons heen. Er liggen nog meer bekenden in de haven, zoals onze oude havenburen uit Enkhuizen, Wilco & Annelies, en Jacqueline en Dirk van de Catherine. We doen die dag niet veel behalve een biertje op het strand en wat bijkletsen. 

 

En we kijken nog een beetje terug naar de Oostzeereis die nu achter ons ligt. De gastenvlaggetjes van Finland, Åland, Zweden, Denemarken en Duitsland kunnen weer opgeborgen tot de volgende keer. 

Maar deze vlaggen zijn nu wel verruild voor de gastenvlag van Vlieland, het Groen-Wit wappert inmiddels in het want. 
   

21 augustus

 Luie dag, met de fietsjes naar het dorp. Peter is gebeld door een recruiter voor een eventuele mooie nieuwe opdracht. Nou zeg, wat een timing. Het is een mooie klus, 4 dagen per week, in Den Haag. 

Peter doet wat belletjes naar ex-collega's voor achtergrond en stemt af met de recruiter. Eens kijken wat daar uitkomt.

 

 's Avonds lopen we nog even naar het strand van Oost-Vlieland. Veel van de zonsondergang is er niet te zien het is flink bewolkt. We kijken tevreden, fijn dat we er zijn en een paar dagen kunnen chillen op Vlieland.