Juli 2024 : terug door de Duitse Bocht

Zaterdag 6 Juli : vandaag willen we een stukje door het Nord-Ostsee-Kanal (NOK). Niet verder dan Rendsburg, we hebben nog geen haast. Uit de weerberichten blijkt wel dat het in de ochtend rustig weer is, en in de loop van de dag een sterke (tegen)wind op gaat steken. 

We gaan dus maar gewoon vroeg weg. Heel vroeg, al om 5 uur varen we de haven van Strande uit. Achter ons zien we de zon opkomen. Als we de Kieler Förde invaren zien we 2 zeeschepen richting NOK gaan, en verder op zee nog één. Dat is gunstig, dan kunnen we wellicht mee schutten het NOK op. Annelies is alvast bezig met de online betaling van het NOK. Als we bij de sluis in Holtenau aankomen zijn de eerste twee schepen al in de sluiskamer, en is de deur dicht. Een Pools jacht ligt ook te wachten en mocht niet mee. Maar het derde zeeschip is er ook bijna. De sluismeester laat ons over de marifoon weten dat als dat schip in de sluis vastligt, wij mee mogen. 

Brand geweest bij Lürssen 

Ook het schutten gaat snel, en voor zeven uur varen we al op het NOK. Het is maar een paar uurtjes varen voor we de Lürssen shipyard zien opdoemen. Bij deze superjachten bouwer is een paar dagen geleden een loods afgebrand, inclusief een vrijwel afgebouwd jacht van ca $250 miljoen. Die Saudische prins zal wat langer met zijn oude boot moeten doorvaren. 

Myrte

Terwijl we langs Lürssen varen zien we een zeeschip ons tegemoet komen met een bekende naam: de Myrte, waar zeilvriend Jan een aandeel in heeft. 

Rendsburg

Inmiddels zijn we bij de Ober-Eider aangekomen. Aan het eind daarvan is de jachthaven van de Regatta Verein Rendsburg. Om 10 uur liggen we afgemeerd in de haven. In de middag lopen we nog even door het stadscentrum, en halen verse groente op de zaterdagsmarkt, en lekkere broodjes bij de bakker. Die bakker is zo populair dat er constant een rij mensen staat te wachten. 

NOK

Zondag 7 juli : het ziet er naar uit dat maandagavond een window ontstaat om door de Duitse Bocht naar Vlieland te varen. Vandaag verder naar Cuxhaven dus. Om ca 9 uur vertrekken we, dan kunnen we zonder haast om een uur of 4 bij de sluis in Brunsbüttel zijn. Het schutten in de sluis daar wil soms lang duren, dus dat laat voldoende ruimte om het tij op de Elbe te halen, met sterke meestroom naar Cuxhaven.

Cuxhaven

We zijn echter al om half 4 bij de sluis, terwijl op dat moment 5 jachten uit het haventje van Brunsbüttel komen en direct de sluis ingaan. Wij kunnen nog mee, en achter ons gaan de sluisdeuren dicht. Om een uur of 4 worden we dus al de Elbe opgeschut. Eigenlijk wat te vroeg, het tij is nog niet gekenterd. 

Als we de Elbe afmotoren komt er een fikse bui opzetten. De wind neemt even toe tot 35 knopen, pieken van 8 bft dus. Gelukkig duurt dat niet heel lang, en hebben we ook al snel de stroom mee. Om een uur of 7 liggen we in een box. 

Maandag 8 juli: Het weerbeeld is niet echt veranderd. Er komt eind van de dag een kentering van de wind, die komt dan zwak uit het Oosten. Dinsdagochtend iets sterkere oostenwind, en eind van de dinsdag kans op onweer in Nederland. Die kans op onweer verslechtert naar een Code Geel waarschuwing van het KNMI. Dan moeten we dus wel binnen zijn op Vlieland. 

Vanwege die vooruitzichten gaan we wel meteen bij de kentering van het tij op de Elbe weg, om 4 uur 's middags. 

Dinsdag 9 juli : De motor staat het hele trip naar Vlieland bij. In het begin hebben we geen wind, en later een beetje, we hebben wel steeds de motor nodig om voldoende voortgang te houden. Naarmate we dichter bij Vlieland komen worden de KNMI waarschuwingen dreigender. Code Oranje, en kans op zware windstoten, hagelstenen 2-4cm en zware onweersbuien. Pfoe. 

Om een uur of drie zijn we bij de Zuider Stortemelk, en draaien we het Wad op. 

Veilig in de haven, prima plek

Op het Wad nog wel stroom tegen, we gaan dus niet zo snel.
Dat terwijl er ook veel vakantievierders op de Vliestroom richting Vlieland en Terschelling varen. Het zal dus druk worden in de haven. We bellen met de havenmeester om door te geven dat we van zee komen en een rustige plek zullen waarderen. Als we om een uur of 5 de haven invaren(inmiddels dubbel rood) lijkt die vol. De havenmeester in zijn rubberboot wijst ons een box aan de eerste steiger toe. Dat is mazzel, super plek. 

Tijd voor G&T en borrelhapjes en wat eten. Daarna de kuiptent op omdat de regenbuien dichterbij komen. Maar als de eerste druppels vallen om 8 uur zijn we moe. Na 27 uur varen is het tijd om bij te slapen. Geen idee of het nog heeft ge-onweerd. 

Woensdag 10 juli : Fijn om een dagje op Vlieland te zijn. Vanuit de kuip hebben we een mooi uitzicht op alles wat de haven in en uitgaat. En wat er misgaat, zoals een charterschip Windbruid die met motorstoring door de KNRM wordt binnengesleept, maar ook kleinere schepen. Dat gaat allemaal heel beheerst en professioneel. 

Vlieland jachthaven

In de middag gaan we naar het dorp, en klimmen de heuvel op naar de vuurtoren. 

Inmiddels wordt in de haven het podium en een groot scherm opgebouwd. Vanavond eerst een optreden van het Orkest Koninklijke Luchtmacht, gevolgd door de halve finale voetbal Nederland-Engeland. 

KLu orkest en voetbalscherm op Vlie

Het orkest geeft een mooie show, met een selectie van verzoeknummers. En als om 9 uur de voetballers op het scherm verschijnen wordt natuurlijk het Wilhelmus gespeeld. 

Helaas zal Nederland verliezen, en gaat Engeland door naar de finale. 

Donderdag 11 juli gaan we eind van de ochtend de haven uit. Terug naar het IJsselmeer. Heerlijke omstandigheden, en met licht gereefde zeilen vliegen we over de Vliestroom en de Blauwe Slenk. We zijn dan ook te vroeg bij Harlingen, en op de Boontjes staat nog tegenstroom. Geeft niets, we hebben voldoende snelheid. 

Wachtende jachten bij Kornwerd

Als we bij de sluis bij Kornwerd aankomen is duidelijk dat de snelheid er daar niet in zit. Er is wat beroepsvaart, en op de marifoon horen we de sluismeester van de Lorentzsluis klagen over de zomerdrukte met jachtjes. Hij zal blij zijn als het seizoen weer voorbij is. 

Uiteindelijk zal het 2,5 uur duren voor we door de sluis zijn. Een beetje tegen onze gewoonte in hebben we de eerste brugopening voor jachten ook laten gaan. Geen zin in het gebruikelijke dringen van de boten die het laatste aankomen. Een kwartier later kunnen we met de laatste 10 boten door de brug, en even later ook in de grote sluis naar het IJsselmeer. 

We hebben nog geen zin om de haven in te gaan, en gooien het anker uit in de ankerplaats ten oosten van de sluis. 

Nog een laatste nachtje voor anker. 

Vrijdag 12 juli : De volgende ochtend varen we naar de jachthaven. 

Alvast een beetje de boot opruimen, voor we zaterdag terug naar huis rijden. 

Deze vakantiereis was door de wisselende weersomstandigheden misschien we de meest complexe wat vaarplanning betreft.. Maar door goed plannen en weer-windows te gebruiken hebben we wel in 3,5 week heen en weer naar de Zweedse westkust kunnen varen. 

Weer een schitterende reis om op terug te kijken. 

Juli 2024 : Weer zuid

28 juni : Na afscheid van de Skuum bemanning varen we richting Källö-Knippla. Dat voert langs de eilandjes Stora Dyrön en Åstol. Op Åstol zijn we wel eens geweest, maar Stora Dyrön nog niet. Dat zal even moeten wachten tot een volgende keer. We varen langs Marstrand, en richting

Klåverön kanaal

het nauwe kanaaltje bij Klåverön. 

Het weer is nog grijs en grauw, dus hiernaast een foto van de heenweg een dag eerder. Toen was het wel zonnig ;-) 

Na het kanaal kunnen we een zeil hijsen en koers zetten naar Källö-Knippla. Pak 'm beet nog een mijl of 7, dus nog even lekker om te zeilen. 

Källö-Knippla

Källö-Knippla

Als we eind van de ochtend in Källö-Knippla aankomen is de binnenhaven nog best leeg. Dit was de haven waar we in 2013 aankwamen toen we met de Dehler 39SQ AZUL voor het eerst naar Zweden gingen. Kortom, goede herinneringen aan. En het is een beschutte haven voor de komende dagen. 

Er wordt wat stevige wind verwacht, dus we blijven hier een dag of 2 liggen. De noordelijke helft van het eiland is natuurgebied. Er zijn keurige wandelingen uitgezet. Nieuw is dat er heel veel bankjes staan, gesponsord door lokale bevolking. Elke 30 meter staat er wel één.

Goed bedoeld, maar het had iets minder gekund. Ook is er een schaalmodel van een vuurbaken geplaatst. 

Leuk om weer even op het eiland te zijn. 

29 juni : Emmy & Jan hadden ons al verteld dat ook Hyppeln en Rörö aantrekkelijke eilanden zijn. Deze eilanden liggen iets ten westen van Källö-Knippla, en zijn met een veerboot met elkaar verbonden. 

In de loop van de ochtend dus met de veerboot naar Hyppeln, en daar het eiland rondgelopen over de  prima aangelegde en onderhouden trail. 

Volgens de beschrijving ook met een kinderwagen te doen, maar dat was dan weer iets te rooskleurig. Alleen als je kind en kinderwagen af en toe op je rug neemt, zeg maar. 

Gespleten steen

De trail loopt langs de plaatselijk bekende gespleten steen. Die zou 
zijn gespleten door een blikseminslag. Geen idee of het waar is, maar de steen ziet er imposant uit. 

Een andere highlight is het hoog liggende fort, tegenwoordig voorzien van een houten terras en LED spotlights voor als het donker wordt. Dat is in dit seizoen pas om een uur of 11 trouwens. 

Het zwemstrand laten we met dit weer maar voor wat het is. Weer terug in het haventje is er nog tijd voor een heerlijke vissoep en een biertje in het plaatselijke restaurant. Daarna met de veerboot naar Rörö.

Rörö zomer festival

Ook dat eiland heeft een nature trail, maar we blijven hangen in het haventje. Er is daar een soort festival aan de gang. Volgens de locals vieren ze het begin van de zomer, en doen ze dat altijd 2 weken na de zonnewende. Zomeren deed het die middag niet erg, maar het was wel erg gezellig. Soort koningsdag met vooral veel jonge kinderen die een zakcentje bij elkaar proberen te krijgen. Maar ook de jeu de boule competitie werd ook heel serieus genomen. 

's Avonds nog buiig in Källö

Daarna met de veerboot weer terug naar SAGA, eten en de boot klaarmaken voor een vroeg vertrek naar Denemarken. 

30 juni : De wekker op 3 uur en vertrek om half 4, met het eerste licht. Niet dat de wekker echt nodig was, want verderop in de haven werd een feestje gevierd. Dat was nog in volle gang om half 4, en dat was goed te horen. 

Het weer was inmiddels behoorlijk gekalmeerd, en met een rustig tempo varen we tussen de eilanden door richting zee. Ter hoogte van Fotö hijsen we een zeiltje en motorzeilen de shippinglane over naar het Kattegat. Er loopt nog een coaster binnen op weg naar zijn ankerpositie. Hij kruist ons pad, dus ik roep hem met de marifoon even op om te overleggen wat hij gaat doen, en geef aan dat ik wel achterlangs kan varen. Als we uitwijken en om hem heen varen staat de stuurman op de brug om ons te bedanken voor de medewerking. Sympathiek. 

De zee is nog onrustig na de harde wind van de laatste dagen. Met de relatief lichte wind valt er niet echt goed te zeilen. Alleen als de wind boven de 8-9 knopen komt is er voldoende om de zeilen vol te houden terwijl de boot door de steile golven alle kanten op gegooid wordt. 

Als we om ca 12 uur onder het eiland Læsø zijn, is de gasfles leeg en moet worden gewisseld. Dat is even gehannes op de heen en weer slingerende boot. 

Bij een reguliere controle van de motorruimte zie ik om ca 13u water onder de motor liggen. Oei, dat is zelden goed nieuws. Eerst opruimen en inspecteren waar het vandaan kan komen. Als ik alle huiddoorvoeren en koelwaterleidingen heb gecontroleerd, en de waterpomp en uitlaat kom ik tot de conclusie dat het daar niet door komt. Opluchting. Meest waarschijnlijk is het nog water dat ergens achter heeft gezeten na de drinkwater lekkage van een paar dagen geleden. Maar toch elke 15 minuten even een snelle check, en later elke 30 minuten. Als na een paar uur motoren er nog geen druppel water te zien is heb ik er vertrouwen in dat er niks met de motor/koeling is. 

Om 7 uur in de avond varen we Grenaa (Dk) voorbij. Dat is even een beslismoment. Gaan we de haven binnen en slapen, of gaan we door. We gaan dus door, verder zuid en zeilen de nacht door. 

Met het uiterst wisselvallige weer dit seizoen, moeten we een goed zeilwindow benutten om mijlen te maken. Gelukkig neemt de golfslag af nadat we Grenaa voorbij zijn en we meer in de luwte van het vasteland komen. Dan zijn de door het Skagerrak binnenkomende Noordzee golven niet meer zo sterk. 

Na een hele mooie zonsondergang om een uur 10 begint de wind weer aan te trekken. Met het vlakke water onder het vasteland lopen we al snel 7,5-8 knopen met af en toe pieken van 9 knopen. Dat compenseert de tegenstroom van 1,5 knoop wel lekker, maar als we onder de luwte van het vasteland vandaan komen neemt de deining weer toe, en steken we voor de rust toch maar een rif. De voorspelling is dat de wind na 2 uur in de ochtend zal afnemen tot bijna niks, maar als we rond 12 uur Tunø voorbij zijn staat er nog steeds een 5 bft. 

Vuurtoren van Strib

Pas in de vroege ochtend neemt de wind af, en zeilen we in alle rust Juelsminde voorbij. In de Kleine Belt hebben we de stroom mee, en in de buurt van Strib halen we de zeilen helemaal weg. De wind is inmiddels gekrompen en we zijn klaar met opkruisen. 

Op de motor, met stroom mee, gaan we richting de Nyhavn van Middelfart. Er is gelukkig een geschikte box vrij. 

Als de boot vastligt krijg ik (Peter) bericht van een collega dat een zeer gewaardeerd teamlid is overleden. Jonge vent. Met vrienden aan het fietsen op de Mont Ventoux, en aan een hartaanval overleden. Dat komt aan. 

We gaan nog even betalen bij de haven automaat en nemen een warme douche. Tijd voor een paar uur slaap om bij te komen. 

In de middag doen we boodschappen, lopen wat door het stadje, en ik zoek een kapper op. Dat laatste was wel nodig. 

2 juli : we verleggen de boot van de Nyhavn in de stad naar de Middelfart Lystbådehavne, aan de zuidkant van de stad. Dat is een beter startpunt voor de volgende etappe naar Kiel. 

De locatie is eigenlijk veel beter dan we dachten, vanuit de kuip hebben we mooi uitzicht over het vaarwater voor de deur. En ook het havenrestaurant is niet slecht, daar wordt ons een prima Stjerneskud geserveerd.  

Kleine Belt brug

We lopen nog even naar de brug over de Kleine Belt en door het stadje terug. 

Vroeg in de ochtend

3 juli : De volgende ochtend gaan we (alweer) vroeg op pad. We willen naar Strande (DE), zo'n klein 70 Nm varen. En liefst niet te laat daar zijn ivm verwachte windstoten bij buien. De komende dagen wordt zee onstabiel weer met stevige windstoten verwacht. Om 5 uur zijn we de haven uit en hijsen we de zeilen. 

We maken mooie voortgang, alhoewel de op DMI voorspelde mee-stroom helaas in werkelijkheid een kleine tegenstroom is. Als we in de loop van de middag het eiland Als voorbij zijn valt de wind wat weg. We trekken het rif uit het zeil, maar een half uur laten zit het eerste rif er al weer in. De wind trekt aan tot 5 bft, en we maken op zich een mooie voortgang richting Kiele Förde. De zee is onrustig. De buien komen ook steeds dichterbij en het wordt tijd om een 2e rif in het grootzeil te zetten. Dat was dan ook niks te vroeg, want de wind trekt aan tot 6 bft met uitschieters 7. De laatste paar uur naar Strande is dus stevig door de golven stampen. Als we het fjord indraaien varen de werkschepen uit het NOK ons nog wat in de weg, voordat we koers naar de haveningang kunnen zetten. Om een uur of 4-5 in de middag draaien we de haven binnen en gaan op zoek naar een plekje. Die lijkt er niet te zijn, alle lege boxen hebben rode bordjes. In de haven staat nog een 4 bft, dus een box met de kop in de wind wordt wel gewaardeerd. 

Annelies belt de havenmeester, die heeft ons al zien zoeken. Hij neemt op met sechshundert dreizehn. 

Annelies reageert verbaasd, dus de havenmeester legt uit dat hij ons gezien heeft, en dat we box 613 kunnen nemen. Als we de box invaren pakt een overbuurman een landvast aan. Prima, als de boot goed vast ligt en de ligplaats betaald is, zetten we snel de cockpit tent op. En meteen barst de bui weer los. Geen zin meer om naar het douchegebouw te lopen, dus we douchen aan boord van Saga. Is de badkamer ook weer lekker schoongespoeld.

Uitstapje

4 juli : Een mooie dag voor een excursie naar Kiel. 

Tussen de jachthaven in het Kiele Förde vaart een veerboot heen en weer, en die hebben we nog nooit gebruikt. Na ontbijt en koffie dus naar de halte in de haven. Mooi op tijd komt de WIK aanvaren. 

Het is een uurtje zigzaggen door het fjord van haven naar haven, dan sta je in centrum Kiel. 
Het weer is wisselvallig, bewolkt, dreigende bui en toch ook strakblauwe lucht met een zonnetje.

Sidewalk Asian Streetfood

Tevens een mooie gelegenheid om een prima Aziatisch restaurantje op te zoeken voor de lunch. Daar zijn we in 2019 eens toevallig tegenaan gelopen. 

Ook deze keer stelt het niet teleur, de Knusprige Ente in mangosaus en de Reisbandnudelsuppe waren top! 

Buslijn 13 terug naar Strande stopt zo'n beetje voor de deur, dus dat is ook makkelijk. 

5 juli : Echt een luie dag aan boord. Wel even naar de Rewe gelopen in Schilksee, en op de weg terug een stortbui meegepakt. Er ging al een klein wasje te drogen, de natte jeans kunnen erbij. 

Verder diesel en water bunkeren, lekkere lunch aan boord. 

En voorzichtig plannen maken om morgen het NOK in te gaan, waarschijnlijk naar Rendsburg. Daarna door naar Cux en dinsdag/woensdag (?) naar huis. Misschien, want het weerbericht is elke paar uur weer anders.