7 juli is het weer tijd om Örnsköldsvik te verlaten. Eén van de mooie plekjes die Emmy en Jan ons nog graag willen laten zien is Trysunda. Die hebben we eerder overgeslagen omdat het daar met zuidwestenwind niet zo lekker rustig ligt.
We varen om 8 uur de de haven uit, en met een fokje op lopen we met Skuum door het Örnsköldsviksfjärden naar het oosten.
 |
| Trysunda Gasthamn |
Na een uurtje gaan we meer zuidwest varen en komt de wind hoger in. De Skuum zet een gereefd grootzeil bij en wij houden het lui op een deels ingedraaide fok. De wind is soms stevig, oplopend tot boven de 20 knopen. Het gaat hard genoeg.
Bij Trysunda in de baai varen we richting de steiger, en is Skuum bezig met opdoeken als een Finse zeilboot volgas probeert om Saga heen te varen op weg naar de de achterboei waar we op mikken. Dat mislukt de Fin, en hij snijdt nu Skuum af die als 2e aan dezelfde achterboei wil komen. Daarnaast gaat een motorjacht weg, dus ik vraag de Fin om die boei te nemen zodat Skuum en Saga naast elkaar liggen. Na enige discussie lukt dat.
Mooi, de boten liggen naast elkaar, gezellig.
Trysunda is heel erg fraai. En een "must do"aan de Hoge Kust.
We lopen een rondje eiland, langs het museum, en over de Flaggberget naar "pebble beach". Daar liggen mooie ronde stenen, afgesleten sinds de ijstijd. Doet het ook decoratief in de tuin. Daarna lopen we door het Trysunda natuurreservaat naar het Björnviken zandstrand aan de oostkant, en
 |
| Trysunda pebble beach |
weer terug naar de Gasthamn. Deze wordt sinds 2 jaar gepacht door een Nederlands stel, dat al een paar jaar in zweden woont. Zonder "ik vertrek" camerateam kan het ook.
De sauna is niet heel bijzonder en al aardig volgeboekt, dus die wordt overgeslagen. We nemen de tijd voor een relaxte borrel en BBQ bij de picknicktafels.
 |
| Bönhamn |
de gebruikelijke dingen. Dorpje bekijken. Een mooie route door het bos en langs de kust lopen en 'savonds BBQ.
 |
| Bönhamn trails |
Er is geen sauna, maar Emmy en Annelies nemen nog een duik in het 16 graden koude zeewater.
We bespreken de plannen voor de komende dagen. Er wordt veel regen verwacht. In Bönhamn blijven is geen optie omdat de wind draait naar Noord, en de haven dan minder beschut is. En de internet ontvangst is erg slecht, da's ook jammer. Jan was al genoodzaakt om op de rots te klimmen voor betere internet ontvangst, en om daa F1 training te kijken.
We besluiten de volgende ochtend vroeg naar Lustholmen te vertrekken, ca 20 mijl zuidelijk. Daar is het goed beschut, en is er een hele mooie sauna.
 |
| Onweer op komst |
9 juli, als we om 7 uur de boten losgooien blijkt dat de achterankers diep in de klei zijn getrokken.
Zowel Skuum als Saga moeten de motor gebruiken om het anker los te wrikken.
 |
| Onweer?! |
Eenmaal op zee zien we een flinke onweers bui. Het grootste deel van het onweer blijft op een mijltje afstand, maar na een uurtje varen neemt de regen toe, en zit het onweer toch om ons heen. Forse donderslagen rollen tussen de eilanden door.
Flink schoongespoeld komen we in Lustholmen aan. Onweer op zee is nooit leuk, dus we
zijn ook weer blij dat we veilig en beschut in de haven liggen.
Het is helemaal niet druk in de haven, dus de boten gaan weer naast elkaar.
De rest van de dag wordt gevuld hout hakken voor de sauna, blogje bijschrijven en mail lezen (want internet in het keukengebouwtje), formule 1 kijken en sauna door de dames. Die sauna is weer een hele mooie, met een groot raam dat op de zee uitkijkt. Tussentijds kan er vanaf het strandje een duik in zee worden genomen om af te koelen.
We nemen de plannen voor de komende dagen weer door. Na 11 dagen samen met Skuum optrekken gaan we weer een ander ritme varen. We willen eigenlijk de volgende ochtend de zee op en koers zetten naar Öregrund, terwijl Emmy & Jan meer tijd hebben en met een paar hopjes naar Öregrund willen varen.
Zaterdag 10 juli ziet het er na ontbijt nog niet erg geweldig uit op zee. Donkere wolken drijven langs. Met het onweer van gisteren in het achterhoofd besluiten we nog even samen met Skuum naar Härnösand te gaan voor boodschappen en diesel.
Als dat gedaan is, is het buiten ook weer wat opgeklaard. Tegelijk met Skuum varen we de zee op. Skuum zet koers langs de kust en wij gaan verder de zee op. De wind is lastig, en op zee is er meer deining dan verwacht. De wind komt net teveel van achteren in om twee zeilen te kunnen vullen, het
 |
| nacht op zee |
grootzeil zet het voorzeil in de luwte. Als we wat afkruisen klappert met name het grootzeil hard als de boot van een golf afvalt. We proberen wat met afkruisen, of alleen grootzeil, of alleen voorzeil. Als in de namiddag de wind een beetje wegvalt starten we de motor en koersen we naar Agön. Maar na een tijdje is er weer wind, en varen we op alleen het voorzeil en met de wind van achteren richting Öregrund. We hopen de volgende middag daar aan te komen.
Het wordt op deze breedtegraad nog steeds niet helemaal donker. Dat levert een mooie zonsondergang op én een mooie zonsopgang. Met daartussenin een paar uur licht schemer. Ideaal. Annelies geniet van de kleuren aan de hemel terwijl ik een paar uur slaap pak. Behalve dat de zeegang oncomfortabel blijft is het verder een rustige tocht. In de loop van de ochtend varen we langs Öregrund, en verder het gebiedje in.
 |
| Hovön |
We zoeken een rustige baai waar we de middag en nacht door kunnen brengen. De eerste boei bij Alnön blijkt er niet te liggen. Er wordt daar gewerkt dus heeft SXK de boei even weggehaald. De tweede bij Hovön ligt er wel en is vrij. Heel mooi. En lekker rustig na 160 mijl doorvaren. We lummelen de middag door, maken eten en genieten van de rust en de omgeving.
 |
| Svartklubben Fyr |
Het eerste deel door het Öregrund gebied is mooi, en na de Svartklubben vuurtoren een saai stuk over zee naar Arholma.
 |
| Drukte in Arholma Österhamnen |
Daar aangekomen is het even schrikken. De Österhamnen baai is tjokvol.
We draaien om en zoeken een andere plek. En paar mijl verderop is Idö, en vreemd genoeg is het daar helemaal leeg als we binnenkomen.
 |
| Rust in Idö |
Anker uit dus. In de luwte van een paar bomen ligt de boot prima. Een paar uur later komt een Nederlandse Dragonfly trimaran de baai binnen. Later nog 2 Zweden en dat is het. We pompen de kajak op en maken wat wandelingen door het bos. Een deel van Idö is natuurgebied, en er loopt ook een kudde koeien min of meer wild rond. Als we de kudde passeren, komen ze nieuwsgierig kijken. En als we teruglopen staat
 |
| Redshift crew op de weg terug |
de hele kudde tussen ons en het hek waar we door moeten. Omdat er ook kalfjes bij zijn maakt Lies zich zorgen dat de moeders aanvallend kunnen worden. Dat blijkt niet zo te zijn, de kudde loopt wat verder naar de baai en we kunnen achterlangs.
Na het eten komt de bemanning van de Nederlandse trimaran Redshift nog even borrelen. Ze hebben ook een kano mee. Ook bij hen bevalt dat beter dan een dinghy.
.jpg) |
| Fejan |
13 juli, we willen niet ver, dus we varen een paar mijl naar Fejan.
Fejan heeft een bewogen geschiedenis. Het is gebruikt geweest als quarantaine station in het begin van de 19e eeuw ten tijden van een cholera epidemie. De Zweden hebben o.a. een kant en klaar 
missionarishuis dat klaar stond om naar de Kongo gestuurd te worden, gevorderd en op Fejan opgebouwd. Verder staat er nog een oud ziekenhuis. Later zijn er vluchtelingen uit Estland opgevangen, die de Russen waren ontvlucht. De houten gebouwen zijn redelijk opgeknapt en doen dienst als pension en douchegebouw. Het gebouw waar het restaurant was gevestigd is in 2015 afgebrand en vervangen door een mooi nieuw restaurant.
Er zijn wat wandelpaden, dus we lopen naar het zuidelijke deel van het eiland. Aan de oostkant is een soort dorpje met 10 huizen en boerderijtjes. Het zuidelijke deel is vooral bos. Er schijnt een viswinkel geweest te zijn, maar die is helaas weg. Jammer wel.
 |
| Supermaan |
 |
| Fejan sauna |
Als we na een uur of 2 lopen terugkomen in de haven is het een stuk drukker geworden. De sauna is net opgestookt door onze Zweedse buren, en Lies gaat een uurtje zweten. Ook weer een mooie klassieke houtgestookte sauna met een groot raam dat op zee uitkijkt.
Deze nacht is er een ook Supermaan. Of ie echt groter en helderder was dan anders is moeilijk te zeggen, maar Lies is wel een foto gaan maken in de nacht.
14 juli : we schuiven een eilandje op, en gaan naar een klein ankerbaaitje aan de zuidkant van het eiland ernaast. Tjockö. We pompen de kajak weer op en verkennen de baai. Verder een hele rustige middag in de luwte van de bomen.
15 juli : de wind is west/noordwest dus we willen weer een klein stukje verder zuid. De keus is op het gebied rond Möja gevallen. Met een rif in het grootzeil varen we er met een mooi tempo heen, en om een uur of 11 zijn we er al. Het is druk in de sund tussen Storö en Lökaö, bootjes verlaten de ankerplekken. In een ankerbaai aan de oostkant van Storö vinden we een mooie plek om aan de rots af te meren.
 |
| Neusje aan de rots. |
Dat is voor de Zweden de meest normale manier van ankeren. De plek die we hebben gekozen ligt mooi beschut tegen de voorspelde NW wind.
Helaas neemt 's middags de wind sterk toe en is niet NW maar West. Saga ligt niet zo rustig als we gehoopt hadden. En als er een stevige vlaag dwars op de boot komt voelen we een duidelijke "bons". Hmm, de kiel tegen een rotsje of de boeg.
Als het nog eens gebeurt zijn we het zat, en maken los. Met enige moeite, dat wel. Lange lijnen met paalsteken om de bomen heen maak je niet zo snel lost als een lijntje om een bolder.
Op het ernaast gelegen eiland Lökaö is een ankerbaai. Daar gaan we voor anker. De wind blijft stevig, en we blijven op de boot. In de tussentijd hebben we contact met Wilma en Nico op de Oceans4. Die zijn onderweg naar het noorden en inmiddels in Nynäshamn. Het plan is snel gemaakt om hen daar te ontmoeten, en een dagje vanuit Nynäshamn met de trein naar Stockholm te gaan.
16 juli : we hebben een kleine 50 mijl voor de boeg, dus om 7 uur gaan we anker op en varen de baai uit. Het is altijd was lastig voorspellen wat de wind precies doet tussen de eilanden. Er zitten windshifts van 30-40 graden bij. Maar gelukkig gaan we als een speer en blijft de wind vrijwel constant goed in de zeilen staan. Het is een mooie route langs Runmarö, Namdö, Ornö en Utö. We nemen een wat andere route dan we op de heenweg gevolgd hebben. Toen gingen we langs Dalarö, nu een stukje oostelijker dicht langs Ornö. Om twee uur zijn we bij de haven. Een gemiddelde van 7 knopen is sneller dan verwacht. Wilma en Nico staan op de steiger om de lijnen aan te pakken. En de Duitse buurman met de Sommerwind staat te protesteren dat we er niet naast kunnen. Nu is dat niet ongewoon met Duitse buurschippers dus ik let er niet op en prik Saga ernaast. De buurman blijft pruttelen dat we niet met twee boten aan één achterboei kunnen. Ik heb geen zin om dat te blijven aanhoren. Dus zwembroek aan, het water in en nog een lijntje naar de achterboei van de andere buurman. Die Zweed heeft er geen probleem mee. Klaar.
Wilma en Nico nodigen ons uit voor de borrel en een lekkere visschotel op de Oceans4. Dat doen we graag. Supergezellige avond.
17 juli laten we de boten achter. Het treinstation is naast de haven, en de trein naar Stockholm centrum doet er maar een uurtje over. We dwalen door het oude centrum, kijken naar het wisselen van de wacht bij het Koninklijk paleis, eten een vegetarische lunch, nemen een kijkje bij de Wasa jachthaven en drinken een biertje bij sterke drank museum voor de deur. Een prima dag dus, en fijn dat we Wilma en Nico weer eens treffen.
Als we terug komen in de haven maken we een maaltijd met zalm uit de rökeri op de haven. En drinken nog wat met de inmiddels gearriveerde Skuum crew. Emmy en Jan brengen een Finse gast mee, Göran stond opeens als verrassing voor de Skuum. Weer een gezellige avond dus.
 |
| Changing of the guards |
 |
| Tyska Kyrkan |
 |
| Stockholm, Stortorget. Oude stad. |
 |
| Frankrijk of Zweden? |
Trajecten
 |
| Örnsköldsvik => Trysunda |
 |
| Trysunda => Bönhamn |
 |
| Bönhamn => Lustholmen |
 | |||
| Lustholmen => Hovön |
 |
| Hovön => Idö |
 |
| Idö => Fejan |
 |
| Fejan => Tjockö |
 |
| Tjockö => Lökaö |
 |
| Lökaö => Nynäshamn |
