December 2020 : Naseizoen

Het zeilseizoen is begonnen in het teken van de Covid-19 pandemie. En dat is zo gebleven tot het eind. 

Nadat we terug zijn gekomen van het rondje Deense Funen en SAGA in het weekend van 8/9 augustus weer in Makkum hebben afgemeerd, hebben we nog steeds een half zeilseizoen vóór ons. En omdat verre vliegreizen maken niet verstandig is en al te veel socializen ook al niet, blijft de zeilboot het ideale platform om erop uit te gaan. Vinden we geen straf. 

Even wennen op de SUP

Alhoewel we ook de BRUT wat vaker gebruiken op de Westeinder, en zelfs het SUPpen hebben geprobeerd op de SUP van JW Pier.. We prijzen ons maar weer gelukkig dat we vaak het water op kunnen. Dat blijft op dit moment de meest natuurlijke manier van social distancing. We gebruiken toch vooral SAGA als zeilboot, caravan en weekendhuis.

Robert aan het roer

Eind augustus was het tijd voor een weekendje zeilen met Robert. Het bleek niet echt zomers weer te zijn dat weekend. Als we vrijdag de 28e naar over de Vliestroom naar Vlieland varen wordt de lucht achter ons donker, en zien we een forse onweersbui achter ons langstrekken. Met het laatste schemerlicht meren we af. De rest van het weekend wordt onstuimiger weer verwacht. We eten aan boord, en lopen zaterdagochtend nog even naar het dorp voor wat inkopen. Zaterdagmiddag varen we terug. We slaan Harlingen over en gaan direct door naar Makkum. Robert belt vanuit de sluis met de pizzeria in het dorp, dat we nog wel even wat willen eten. Dat kan, het is zelfs nog druk in de pizzeria als we daar om 9 uur aankomen. Als we een biertje bij het café ernaast drinken komt de serveerster gewoon langs met de menukaart. En zodra de pizza klaar is en een tafel in het restaurant beschikbaar komt ze ons halen. De eigenaar van de pizzeria schuift ook nog even aan en vertelt zijn levensverhaal. Heel gemoedelijk allemaal. 

Zondagochtend is het idd herfstachtig als we wakker worden. Wel een mooie regenboog achter de boot. 

 

Later die week kalmeert het weer en wordt het weer meer zomers. Dat is een prima moment om met Berend een dagje te gaan varen. Het Wad op is even lastiger omdat de sluis Kornwerd een weekje gesloten is voor onderhoud. We dachten daarom naar Enkhuizen te gaan. In tegenstelling tot het afgelopen weekend op het Wad laat de wind ons al snel in de steek, en zetten we koers naar Hindeloopen ipv Enkhuizen. Het is stil op het IJsselmeer, zowel wat betreft wind als wat andere watersporters betreft. Eigenlijk verwachten we daarom dat Hindeloopen ook vrijwel leeg zal zijn. Dat is niet zo. In de haven krijgen we wel een plaatsje in een box. Daar liggen we lekker rustig met de kiel stevig in de modder. De haven ligt verder redelijk vol met pensionado's die van het naseizoen genieten. 

De restaurants blijken 's avonds wel allemaal vol. Ze hebben minder capaciteit doordat de tafels verder uit elkaar staan, en er zijn veel mensen op stap met de boot. Spijtig voor de horeca ondernemers dat ze klanten moeten wegsturen. Uiteindelijk heeft de Sailors Inn in de jachthaven nog plek. Ook prima. Als we de volgende dag terug varen blijft het zomers met weinig wind. We hebben geen haast, dus we zeilen heel stilletjes weer terug naar Makkum. 

Ook het weekeind erna is de sluis bij Kornwerd nog steeds gesloten. We willen toch wel naar het Wad, dus we moeten omvaren via Den Oever. Naar Texel is dan de meest logische optie. Annelies heeft ook de maandag vrij genomen, dus we hebben een extra lang weekend. Vrijdag 4 september varen we al vroeg de haven uit. De wind is heel licht draaiend tot pal tegen, dus ondanks dat we de motor regelmatig bij hebben zijn we pas in de loop van de middag in Texel. 

Veel doen we die middag niet. Wandelingetje door het dorp Oudeschild, en langs de zeewering. Een een Texels biertje op het terras van De Compagnie. Zaterdag fietsen we naar Den Burg, maar eigenlijk is dat al weer te druk in deze Covid-19 tijd. Zondag varen we terug naar het IJsselmeer. Langs de Noord-Hollandse kust varen we naar Medemblik. Inmiddels is het wat regenachtig geworden. Er is open dag bij Contest, maar vanwege Covid en regen is het niet heel erg druk. Ze hebben er wel werk van gemaakt. Er zijn stands van partners van Contest. We maken een praatje bij de B&G stand, en bij de tuiger. In de grote loods zijn verschillende Contesten in aanbouw te zien. Mooi vakmanschap. Een grote uitvoering van de werf van Arne in Lysekil waar onze SAGA is gebouwd. Buiten bekijken we nog een paar Contesten van binnen, w.o. een recente Contest 42 en een Contest 55. Mooie sjieke schepen, varende lofts!

Maandag varen we op ons gemak terug naar Makkum.

De week erna, 11-13 september, staat een retourtje Enkhuizen op het programma. Van Makkum tot aan Stavoren is het opkruisen, daarna krimpt de wind en varen we recht op het Krabbersgat aan. We vinden een plekje in de stadshaven. Terug is de Oostenwind redelijk stevig, en denderen we op volle snelheid terug naar het noorden. Prima uitgewaaid. 

Groeten uit West Terschelling

Vroeg op pad, dus nog frisjes

Op 18 september is Terschelling weer aan de beurt. Op de Westmeep hebben we wind en stroom tegen, en als na 10 keer overstag de slagen steeds korter worden zet ik het laatste stukje de motor even bij naar de Slenk. Het is super mooi nazomerweer als we vrijdagmiddag de haven van Terschelling binnenkomen. Zaterdag lopen we over het groene strand naar de westkant van het eiland (Spathoek) en via de Noordzee kant weer terug. Vanaf de stranddoorgang Hoge Duin lopen we door kruip door/sluip door paadjes door de duinen terug naar het groene strand. Eind van de middag is het redelijk druk bezet bij de Walvis. We zijn aan een biertje toe, en gelukkig hebben we nog een tafeltje. Corona bestendig natuurlijk, met schermen tussen de tafels in enzo.

'sAvonds lopen we het duin nog op om naar de zonsondergang te kijken. Mooi, maar minder vredig dan verwacht. Opvallend veel jonge duitsers op het duin met portable speakers hard aan. Goed voor de toeristen inkomsten, hopen we dan maar. Zondag kunnen we redelijk uitslapen, we varen pas na 9 uur de haven uit. Mooi windje. Op de Blauwe Slenk is het weer even opkruisen, maar met een paar lange slagen varen we daar snel doorheen. De sluis bij Kornwerd gaat minder snel. Het is druk vanwege het mooie weer, en we moeten wachten. Voor de brug, maar ook weer bij de sluis zelf. Zonnetje, biertje, praatje met bemanningen van andere boten. Na goed een uur varen we eindelijk door de brug. Als we als 6e boot de kleine sluis in willen varen zet de sluiswachter de lichten op rood. Er is plek genoeg voor nog 2 jachten, maar nee. Voor de grote sluis is het ook al een gekrioel van zeilboten, dus we maken aan het remmingwerk vast voor de volgende ronde. Enfin, na een uur of twee wachten en schutten varen we het IJsselmeer op. Super weekend geweest!

De Accelerate vanaf Pieraat

Vriend Jan-Willem Pier vaart begin oktober 200 Mijl Solo. Een pittige wedstijd. Zeker niet in de 2020 editie die gekenmerkt werd door uitdagende omstandigheden. Koud en stevige wind! Slechts 38 van de 126 ingeschreven boten zijn gefinished. Hulde dus voor JW, die met de Salona 37 PIERAAT meteen de Rookie prijs heeft gewonnen. De teaser van de Pieratenfilm staat op YT. 

In het weekend van 3-4 october vaar ik met JW mee om de Salona weer terug van Lelystad naar Aalsmeer te varen. Mark de Graaff heeft met de Accelerate ook aan de 200MYLS meegedaan en vaart ook terug. Zaterdag overdag is het allemaal weer gekalmeerd, en is het grijs maar droog. Met een lichte wind zet JW de Code Zero en maken we een mooie snelheid richting Amsterdam. Leuk om de staande mast route door Amsterdam weer eens te varen. Zondag ochtend varen we door de brug bij Schiphol verder de Ringvaart op. Als we bijna bij Aalsmeerderbrug zijn blijkt er toch nog wat rommel in de dieseltank te zitten. De motor valt stil. Wel makkelijk dat er dan een bevriende schipper naast je vaart. Mark sleept ons verder naar de thuishaven. 

Allingawier

De week erna (10 oktober) zijn we wel in Makkum, maar gebruiken we de boot als caravan. Vanuit Makkum maken we een fietstochtje op de leenfietsen van Makkum Marina naar Workum. 

Het Friese landschap is natuurlijk prachtig. We fietsen tussen de weilanden door naar Workum. Een drankje zit er niet in, alles is dicht vanwege Covid-19. In Workum begint het te spetteren, dus we hebben de regenbroeken niet voor niets meegenomen. Langs de IJsselmeerdijk (sorry, Zeedijk) fietsen we weer terug naar Makkum. Daar is de koelkast gelukkig goed gevuld.

Hoe mooi het platteland van Friesland ook is, op 16 oktober is het wel weer tijd voor een weekeindje naar een Waddeneiland. In dit geval naar Vlieland. We gaan weer  vroeg op pad. In het eerste ochtendlicht liggen we al in de sluis bij Kornwerd, zodat we lekker vroeg op Vlieland zijn. Zoals gebruikelijk in dit Covid jaar, is er weinig anders te doen dan langs het strand wandelen, van de natuur genieten en lekker eten & drinken op SAGA. De restaurants en terrassen van de hotels mogen aan hun hotelgasten serveren, maar verder is de horeca nog dicht. Niet heel erg voor ons, we hebben voldoende aan boord. Wel triest om de horeca gesloten te zien. Een schaaltje bitterballen en een mooi biertje na de strandwandeling wordt wel gemist. De kleine genoegens in het leven, zeg maar.

Vlieland

Zaterdag maken we een wandeling langs het strand, en door het bos weer terug. Het is duidelijk paddenstoelen tijd. We zien paddenstoelen in een hele hoop soorten en maten. Alleen geen vliegenzwam, en Kabouter Spillebeen zien we dus ook niet.  

Verder is het gewoon weer knus in onze drijvende bubble aan boord van SAGA. Zondag staat er een mooi windje om terug te varen. Prima weekend dus weer. Het is wel het laatste weekeindje op het Wad, het seizoen raakt nog echt een beetje op. Binnenkort weer terug naar de winterligplaats in Volendam.

Pas eind oktober zijn we wel weer een dagje op de boot, maar we blijven in de haven in Makkum. We halen de boot al een klein beetje leeg. 

En de week erna, donderdag 5 november, rijden we voor het laatst dit jaar naar Makkum. Vriendin Irma neemt onze auto mee terug. Wij zeilen de boot zaterdag naar Enkhuizen. Met een licht ZZO windje maken we een paar lange slagen, voordat de wind wat krimpt en we Enkhuizen bezeild hebben. We hadden eigenlijk het idee om te ankeren bij de Geldersche Hoek, in de vluchthaven. Maar ook na 2 ankerpogingen wil het anker niet echt overtuigend bijten. Motor achteruit en een dot gas, dan krabt het anker toch wat. Er wordt 's nachts harde wind verwacht, dus dat is geen fijn idee. Anker op dus en naar de ankerplek in de Compagnieshaven. Daar hapt het anker prima.

Hoorn

Terwijl het buiten al weer schemert hebben wij de Eberspächer hetelucht kachel vol aan, en het luik dicht. Wijntje erbij, en laat de wind maar waaien. De volgende dag staat er weer een heel licht windje. Na het Naviduct hijsen we de zeilen en varen met een heel rustig vaartje naar Hoorn. Zijn we ook een tijdje niet geweest, dus leuk. De Binnenhaven is ondanks dat we zo laat in het seizoen zijn nog best wel druk. We maken SAGA vast aan een grote platbodem. 

De havenmeester vertelt dat het naseizoen ook in Hoorn dit jaar nog lang door loopt, en gelukkig is er daarom nog walstroom op de kade. Op de zaterdagmarkt kopen we Franse en Spaanse worsten voor bij de borrel, en een pot linzensoep als voorafje bij het avondmaal. 

De volgende dag is het maar een kort tripje naar onze winter thuishaven Volendam Marina. Onze box aan de G-steiger is vrij. Aan de hele steiger liggen nog maar een boot of 10. Het valt op dat aan/rond deze steiger er verschillende boten G steiger permanent bewoond worden. 

Zeilen eraf

Een stille Compagnieshaven

Het weekend van 21/22 november varen we nog een keer naar Hoorn. En het weekend van 28/29 november is Enkhuizen nog een keer aan de beurt. Het zicht op zaterdag wordt steeds minder naarmate de dag vordert, en als we de vaargeul naar het Naviduct naderen is het niet meer dan 100-150 meter. De Compagnieshaven is ook al redelijk leeg, en er wordt al een aantal steigers gerenoveerd. 

BRUT gaat thuis ook in de kerst-/winterstand

Als we zondag terugkomen in Makkum lijkt het dan ook tijd om de laminaatzeilen van de boot te halen. Die kunnen slecht tegen nachtvorst, als er wat vocht tussen de laagjes zit. 

Die nacht hebben we voor het eerst nachtvorst.Just in time de zeilen eraf dus. Het zeilseizoen is voor ons een paar maanden voorbij. De tijd zal leren of de Covid-19 situatie het toelaat om te gaan duiken in de Caribe en/of te gaan skiën in de Alpen. 

Er staan een paar winterklussen op de rol voor de komende tijd. De masttop unit van de windmeter is gestopt met geven, dus die zal gerepareerd of vervangen moeten worden. En de heteluchtkachel doet het ook vaker niet dan wel. Dus ook die is aan revisie of vervanging toe (een russische Planar is ongeveer net zo duur als een Eberspächer revisie).

 

Nb ook blijkt er tijdens het motoronderhoud door Marc Schmidt-Tapken in December wat water in de olie van de saildrive te zitten, dus er zal ook een wintertripje naar Monnickendam nodig zijn om Jan Dijkman de keerring te laten vervangen.  

Daar heeft Henk Haak van de Horizon Quest nog eens een heel blog over geschreven..

 

En nu maar hopen dat de na de winter lockdown weer een mooi zeilseizoen in 2021 mogen gaan ervaren.

 

Augustus 2020 : Richting huis

2 augustus : Kappeln was een mooie stopover tussen de Kleine Belt en het Kieler Fjord.

Kappeln by night

Boot concert

We lunchen aan de kade bij een visrestaurant,  en fietsen nog wat in de omgeving. Eind van de dag worden we door de buurman getracteerd op jaren 60 songs vanaf zijn kuip en voorplecht. De sfeer is heel gemoedelijk en loom.
In de avond schijnt de volle maan op de Schlei en op de brug. 

3 augustus: Na het ontbijt varen we de Schei af, terug naar zee. Het kleine haventje bij het Lotseninsel aan de Schleimünde ziet er in het voorbijvaren ook erg leuk uit, maar is nu in vakantietijd ook heel erg vol.

Lotseninsel Schleimünde

De wind is heel licht, maar de boot blijft in beweging. We hoeven vandaag ook niet heel ver. De motor gaat uit en we glijden langs Damp en de Eckernförde, richting Kieler fjord. Het plan was om daar te ankeren, en we hoorden van de Skuum en de Anak Mas dat zij dat ook van plan waren. Maar als we langs de ankerplaats komen, is het nog vroeg in de middag. Er draaien een paar zeiljachten voor de sluis, en er ligt een vrachtschip in de sluis te schutten van NOK naar zee. Dat zal dus niet lang duren voor we de sluis in kunnen. We halen de zeilen naar binnen, sturen Skuum een bericht dat we doorvaren, en als we 20min later bij de sluis aankomen kunnen we direct naar binnen.

Alte Levensauer Hochbrücke over het NOK - Nord Ostsee Kanaal

Het is maar een uurtje varen naar de Flemhudersee, dus daar ankeren we voor de nacht.

Flemhudersee aan het NOK

De Flemhudersee is een zijtak/meertje naast het kanaal. We zijn in gezelschap van een handvol nederlandse jachten en een paar Duitsers en een Deen. Daarmee is de ankerplek goed vol. Buiten het met gele tonnen omgeven ankergebied mag er niet geankerd worden. Mogelijk omdat je dan pal voor de zwemsteiger van de naturistencamping ligt. Er zijn ook hele brede meerpalen, maar die lijken alleen geschikt voor boten korter dan 9 meter, en die varen hier niet veel. Een nederlandse zeiler probeert het 15 minuten lang met zijn Hallberg-Rassy, maar vaart dan weer weg en gooit zijn anker uit.

Flemhudersee in de ochtend

De ankerplek is fantastisch  beschut, en daardoor draaien de boten wat in de windstilte rond in verschillende richtingen. De Denen naast ons draaien hun boot van ons weg en gooien een hekanker uit om onze boten uit elkaar te houden. De volgende ochtend blijkt dat niet handig gedaan, want ze zitten aan de grond op een ondiepte. Nadat moeder en zoon op de giek gaan zitten en de boot iets scheef komt, komt de boot weer los.
Wij gaan ook weer verder richting Elbe.

Skuum en Saga

We zijn vroeg genoeg, dus we motoren met gezapig tempo het kanaal af. Eind van de middag zijn we bij het stadshaventje van Brunsbüttel, en maken vast. Een uurtje of 1,5 later komt ook Skuum aanvaren, en een biertje later ook Anak Mas.

Saga op de Elbe

De volgende ochtend is de kentering van het tij op de Elbe heel vroeg (geen zin om zo vroeg op te staan dus), en we spreken af pas ca half 8 naar de sluis te gaan. Dan moet er nog voldoende stroom staan op de Elbe. Als ik om kwart over 7 met een espresso in de kuip sta zie ik al wat jachten voor de sluis ronddraaien. Jan komt ook de kuip van de Skuum in, en we besluiten snel los te gooien en mee te schutten. De bemanning van de Anak Mas gaat ook mee, en we ronken met de drie Nederlandse boten de haven uit naar de sluis. Een paar minuten later liggen we in de sluis en gaan de deuren dicht. Dat was heel snel!
Ook het schutten gaat vlot, en half 8 gaan de zeilen omhoog en varen we de Elbe af naar Cuxhaven. Het gaat hard. De wind is vlagerig tussen 16 en 20 knopen, en de bootsnelheid zit zelfs met een rif in het grootzeil dan ook tussen 7-8 knopen. Met de Elbe stroom erbij zien we 11,9 knopen grondsnelheid, dus om half 10 draaien we al een box in, in Cuxhaven. De dag hebben we nog voor ons. We lummelen wat, lopen een rondje door de stad, eten een ijsje, en gaan naar het stadstrand aan de Elbe. sAvonds eten we met z'n zessen op het terras van het havenrestaurant en nemen we onze planningen voor de thuisreis door. We waren van plan om donderdag met het middagtij naar de Noordzee te gaan, maar Jan verwacht dat we in de ochtend wat meer zeilwind hebben. Met het eerste daglicht weg. Klinkt ook goed. Dat doen we dus, en dat pakt goed uit. Al snel kunnen op de Elbe de zeilen omhoog en varen we richting Noordzee.

Achter ons komen steeds meer boten naar buiten, en met de paar boten voor ons tellen we al gauw 20 zeilboten richting Nederland. Het is super weer, warm en zonnig, en de wind is dan weer voldoende, en dan weer wat te weinig. Tot de avond kunnen we 50% zeilen en 50% motorzeilen. Bij het Borkumriff windpark zien we veel bruinvissen. Dan is de wind eruit, en motoren we de nacht in. Zeilen is leuker, maar dit is wel heel ontspannen.

We varen rustig de nacht in

Theo en Margot slaan met Anak Mas af naar Borkum. In de vroege ochtend varen we met Skuum het Wad op. Verschillende jachten gaan naar Vlieland, maar we vinden het daat veel te druk in deze Corona tijd.
We varen door naar Kornwerd. Het schutten duurt even vanwege de zomerdrukte,  en de charters worden eerst geschut.

Wachten bij de Kornwerd sluis

Daarna de pleziervaart. Als we de sluis door zijn, ankeren we buiten Makkum. Bijna thuis.
Tijd om even bij te slapen. Het is bloedheet buiten, en bijna windstil. Als we door de wekker na een paar uur wakker worden duiken we snel het IJsselmeer in voor verkoeling. Eind van de middag komt Skuum langszij, openen we de wijn, en steken we BBQ aan. De vakantie is bijna voorbij, maar nog niet helemaal!

Laatste nachtje op het IJsselmeer

Juli 2020 : Rondje Funen

Vrijdag 25 juli varen we van Kerteminde naar Bogense. We vertrekken vroeg, met een licht windje.

Bogense kunst

Prima, want mijn voet is nog niet helemaal hersteld, dus bewegen aan boord gaat minder soepel. Als we na een paar uur de kaap ronden bij Fyns Hoved kunnen de zeilen omhoog en varen we met een mooi tempo naar Bogense. Bogense is een mooi stadje, en het is meer dan 20 jaar geleden dat we hier met Harm Ploeger's Martha McGilda waren. De simpele sloot waar de vissersboten aanmeerden is niet zo simpel meer, en ligt vol motor- en zeiljachten. De kade is voorzien van mooie steigers om aan te leggen en te flaneren. Ook de jachthaven is prima, en ligt naast een strandje. Het weer is niet heel erg zomers, dus we maken daar geen gebruik van.

En Bogense maakt zich op voor een rozenfestival, dus als inwoners van Aalsmeer voelen we ons bijna thuis.Verder lijkt Bogense niet veel veranderd in ruim 20 jaar. Mooie straatjes, toeristen op leeftijd. Schilderachtige kerk.

Bogense

Toen we destijds met de Martha McGilda een rondje Funen zeilden, zijn we nog met de trein naar Kopenhagen geweest om JW Diepeveen uit te zwaaien, en om te kijken of er ook Denen onder de 50 jaar oud bestonden. Nu passen we wel wat beter in het straatbeeld.

Van de bemanning van Skuum krijgen we de tip on het weekend-visbuffet van het visrestaurant aan de haven eer aan te doen. En dat doen we zondag dan ook. Voor de lichaamsbeweging maken we nog een wandeling naar het Harridslevgaard slot. Onder andere bekend vanwege de pauwen. We zien er 1, maar die heeft nu even geen zin om zijn veren voor ons ten toon te spreiden.

Harridslevgaard slot

Zondag 27 juli varen we verder naar Middelfart.

Dat is een beetje stuivertje wisselen met Skuum en Anak Mas. Die komen die dag van Middelfart naar Bogense. Bij Strib in de buurt komen we de twee Victoire 1200's tegen en maken foto's. Emmy maakt vanaf Skuum foto's van SAGA.

SAGA vanaf Skuum

Skuum en Anak Mas

We laveren door de Kleine Belt tot we bij de Nyhavn2 zijn. Zoals de naam suggereert, is deze haven best nieuw. De rode/groene bordjes zijn LED schermpjes gekoppeld aan het online reserveringssysteem. Als je een groene box neemt moet je dus snel gaan betalen, anders kan iemand anders vanaf de website reserveren in de tussentijd, waarschuwt de havenmeester. Doen we, en het LED schermpje in onze box gaat idd op rood.

Het is ook de enige haven in Denemarken waar we havenmeesters aanwezig zien, en die ook nog in bootjes in de haven rondvaren om te assisteren en plaats te wijzen. In andere havens betaal je aan de automaat en is de havenmeester een paar uur op kantoor bereikbaar. De Nyhavn ligt lekker centraal in het stadje, dus er kan gewinkeld worden.

Klapbrug Sønderborg

De komende dagen wordt stevige wind verwacht. We willen wel een stukje naar het zuiden dus maandag varen we van Middelfart naar Sønderborg. De wind is in de ochtend nog 20-22 knopen, maar in de middag rond de 24-26 knopen, en we zijn lekker uitgewaaid als we in Sønderborg bij de brug aankomen. 
De brug draait al snel, maar als we van de brug naar de jachthaven varen komt er een flinke bui over. Met tegen de 30 knopen wind varen we met een aantal boten de jachthaven in. En die blijkt behoorlijk vol te zijn. Ergens aan een kopsteiger ligt een 47ft Bavaria met de kop in de wind, dus we denken niet lang na, en leggen SAGA er naast. Misschien iets in de weg, maar het ligt heel rustig. Voor ons de eerste keer dat we in Sønderborg zijn, dus de fietsjes kunnen weer gebruikt worden.

Sønderborg slot

We blijven 3 nachten in Sønderborg jachthaven liggen. Voordat het museum sluit gaan we eind van de middag eerst naar het Sønderborg Slot. Leuk om even van binnen te zien, maar veel van de expositie gaat over de oorlogen met Duitsland. Voor ons wat minder boeiend. Het stadje zelf is schilderachtig.

In de tussentijd komen NL zeilboten voorbij die het weergat van vrijdag naar huis willen halen. Winner 11.10 Lucia rapporteert op FB dat ze tot 40kts wind hadden en ruim 9 knopen liepen. Wij laten dat weergat maar even gaan, en eten pizza in een restaurant aan de kade, bekijken het stadje, en fietsen naar Augustenborg.

Augustenborg Slot

Augustenborg kunst

Augustenborg Slot

Augustenborg is een jachthaven waar meerdere nederlanders hun boot laten overwinteren. We zien dan ook een aantal NL kentekens bij de haven, maar ook Engelse jachten. Het stadje wordt gedomineerd door het Augustenborg Slot dat fraai aan het fjord ligt. Het slot was gesloten (vanwege Corona?), maar de buitenkant en de tuinen zijn ook schitterend.
Vrijdag 30 juli is het tijd voor wat anders. Het weer is inmiddels een stuk vriendelijker geworden. We zeilen met een matig windje naar het zuiden. Met weinig snelheid maar wel genietend van de stilte zeilen we tot aan de ingang van de Schlei.  Er wordt een zomerse, rustige avond verwacht, dus we gooien het anker uit in de Wormshöfter Noor, naast Maasholm.

Wormshöfter Noor

Als we aankomen liggen er al een boot of 10, maar tegen de avond zijn dat er ca 25. Ondanks dat, is het lekker rustig en we zien de zon achter ons mooi ondergaan. Op Zeilnoord facebook zien we foto's langskomen van geankerde boten all over de Baltic. We zijn niet de enigen die genieten van de mooie avond.
Behalve een Noorse catamaran zijn het trouwens vrijwel alleen locale boten die er liggen.
Inmiddels beloven de weersvoorspellingen een mooi window om eind volgende week naar huis te zeilen, dus we blijven nog even in deze hoek hangen. Jan en Emmy (van de Skuum) raden aan om ook naar Kappeln te gaan.

Kappeln

Zaterdag tegen 10-en halen we het anker op en varen we de paar mijl naar Kappeln. De stadshaven bestaat uit boxen aan de kade, en daar kan de Schlei nog best stromen. Dat doet ie dan ook, er staat ruim een knoop dwarsstroom. Aanleggen gaat dan ook niet heel soepel, de boot verlijerd op de stroom harder dan verwacht en ik "tik" de benedenstroomse meerpaal fors aan. Gelukkig is die met rubber bekleed. We hebben in ieder geval de aandacht van de buren. Nadat we vastliggen moet ik wel even wat strepen van de romp poetsen. 

Arnis

We danken de bouwer Arne nog even dat hij een stevig schip, met een stevige stootrand heeft geleverd. Any landing you can walk away from is a good landing, zullen we maar denken. Kappeln is redelijk druk en toeristisch, dus we gaan eerst op de fiets naar het verderop gelegen Arnis. Een mooie fietsroute langs de Schlei. Het valt wel op dat de Schlei op zo'n mooie zaterdag heel druk wordt bevaren. In de buurt van Arnis staan allerlei kleinere werfjes en watersport bedrijven. Mooie omgeving. We worden getracteerd op nog een zomers weekje en maken een planning voor de terugreis. Omdat deze omgeving nieuw is voor ons en er veel te zien is, besluiten we twee nachten hier liggen. En gaan dan naar het Kieler Fjord en naar Cuxhaven. Hopelijk donderdag 6 Augustus de zee op terug naar huis. 

Juli 2020 : Vakantie is begonnen

16 juli eind van de dag is Annelies klaar met werk, en gaat de werk-laptop dicht. We zijn al op de boot. Als de laptop uit gaat kijken we elkaar aan, gooien we meteen los en varen we de haven van Makkum uit, of gaan we morgenochtend heel vroeg?

Sunset op de Noordzee

Het is misschien wel even te snelle omschakeling van werk naar nachtzeilen, en we kiezen ervoor nog een nachtje in de thuishaven te blijven en vrijdag vroeg te vertrekken. De Oceans4 is al vertrokken, en van Wilma en Nico horen we dat er nog wat wind staat op zee. Maar niet lang meer.

Nachtwacht

Het is vrijdagochtend dan ook nog donker als we de haven uit varen, en pas in de sluis wordt het langzaam licht. Weinig wind, dus we motoren met meegaand tij over een stil Wad richting Vlieland. Als we de Noordzee opdraaien proberen we nog even te zeilen, maar de wind is niet voldoende. Motor blijft dus aan, en we varen een vrijwel kaarsrechte koers naar de Elbe.

Op ca twaalf uur voor ons ziet de crew van de Oceans4 veel zeehondjes en bruinvissen. Dat is dan weer een voordeel van de vlakke zee. We kijken eind van de dag extra goed uit, en zien een paar zeehondjes en bruinvissen als we langs windpark Riffgat varen. Altijd leuk. Tegen de avond laat Nico weten dat de Oceans4 Cuxhaven binnenloopt voor de nacht. Wij zijn dan ruim halverwege.

Brunsbüttel haventje. G&T tijd.

Verder gebeurt er weinig. De motor snort rustig door, en we lossen elkaar af met slapen en wachthouden. In de nacht steekt de wind een beetje op, en we zetten een fok bij. Als we de Jade shipping lane passeren komt er een groot vrachtschip naar buiten. Net als ik achterlangs wil sturen draait hij bij en stuurt achter ons langs. Zie je weer eens van dichtbij hoe vreselijk groot die dingen zijn.
Netjes bij de kentering van het tij varen we langs de Elbe-1 boei de Elbe op, en begint de stroming ons sneller richting Brunsbüttel te voeren. Voor de sluis van het NOK liggen al ca 20 jachten te wachten, waaronder de Oceans4. Leuk om ze nog even te spreken. Na de sluis gaan wij het haventje van Brunsbüttel in en gaat de Oceans4 naar Rendsburg.

Wel betalen voor het strand..

Tijd om te slapen, daarna gin-tonic en eten bij het Torhaus. En wel  mondkapjes op zolang je niet aan tafel zit. 

Zondag motoren we door het Nord Ostseekanal en varen we door naar Strande aan het Kieler Fjord. We zijn vaker in Strande geweest, en de oude sjieke Duitse Oostzee badplaats sfeer daar vinden we altijd heel apart. Dat merk je ook in de haven, we liggen naast de Faurby's, Luffe's, HR's X-Yachts en Arcona's. Het voetbalkleedkamer-achtige douchegebouw is vorig jaar helemaal opgefrist, en er is mooi sanitair gekomen. Ook hier mondkapjes etc. Het kleine supermarktje in het dorp moet natuurlijk ook aan de Covid-19 regels voldoen, en dat past niet zo goed in dat kleine zaakje. Gelukkig is er een grote ReWe in Schilksee op fietsafstand.

We moeten hier een keus maken of we naar het Westen gaan, een rondje Funen clockwise, naar het Noorden, of Oostwaards richting Mecklenburgen Bucht, met steden als Wismar, Lübeck en Travemünde. Op het nieuws horen we dat de Covid-19 besmettingen in Lübeck weer toenemen en dat de maatregelen daar strenger worden. Dat valt af dus.
De komende dagen is er westenwind, dus we besluiten naar het Noorden te varen.
Denemarken is rustig, en de plaatsen en dorpen verhoudingsgewijs klein, dus 1,5m afstand tot de medemens houden gaat daar makkelijker dan in de grotere duitse steden.

Buiig. Maar dat levert wel wind op.

Dinsdagochtend varen we met halve wind richting Spodsbjerg op Langeland. Het is wat buiig, dus soms is de wind heel zwak en loopt de snelheid eruit, en dan gaan we er weer op volle snelheid vandoor. Als we eenmaal in de luwte van Langeland komen is het water helemaal vlak en gaan we rap op Spodsbjerg af. Dichtbij de haven neemt de wind toe tot zo'n 20-22 kts, maar eenmaal in de haven is het luw genoeg om probleemloos aan te leggen.
Spodsbjerg zijn we eerder geweest. Het is een redelijk grote haven en een klein dorpje. En het ligt halverwege Langeland op een erg handige plek, op zo'n 40Nm van de Kieler Fjord af. Vandaar.

Korsør downtown

Grote Belt brug bij Korsør

Er worden geen vragen gesteld over de verplichte 6 reserveringen in Denemarken vanwege de Deense Civid-19 regels, en het formulier dat vantevoren opgestuurd moest worden. Sowieso alleen de ijzeren havenmeester gezien. Zoals in de meeste havens is er een betaal automaat. Behalve boodschappen, doen we niet veel. Lekker koken en eten op de boot. We hadden eigenlijk gedacht een dagje te blijven en wat te fietsen. Maar als we na de brunch naar het weer kijken vinden we het toch handiger om smiddags naar Korsør te varen en de trip naar Kerteminde op te breken.
Een half uur later varen we de haven uit en zetten koers naar Korsør. In de haven is het een beetje zoeken naar een vrije box die breed genoeg is. Dit terwijl SAGA met 3,6m niet al te breed is voor een 41ft boot. Ook hier alleen de havenmeester-automaat. Korsør is een aardig stadje, en een Deense marinehaven. En gezegend met een grote Føtex supermarkt. Dus we lopen een rondje door het centrum en vullen de boordvoorraden aan.
Donderdag varen we 3-4 uurtjes naar Kerteminde. In de ochtend is het zonnig en in de middag wordt regen verwacht dus we zorgen dat we rond de middag in Kerteminde zijn. We hadden al gelezen dat de haven druk kan zijn. Dat klopt dus. We vinden nog een plekje, maar tegen half 2 zien we steeds meer jachten rondjes door de haven varen op zoek naar een plekje. Eind van de middag zijn overal jachten vastgeknoopt, in alle beschikbare hoekjes. We maken een rondje door het stadje.

Ziet er allemaal ontzettend charmant Deens uit. Het valt wel steeds op dat de Denen niet echt bezig zijn met afstand houden. Ook is er gaan mondkapjesplicht zoals in Duitsland. Het ziet er bijna vreemd uit om lange rijen voor de ijswinkel te zien staan. Intussen lezen we steeds meer verontrustende berichten over toenemende Covid-19 besmettingen in vakantiegebieden in Zuid-Europa. We zorgen zelf maar dat we voldoende afstand houden.

Intussen gaat het betrekken en we lopen terug naar de boot. Ik let niet op en verzwik mijn enkel op een stoeprand. Auw. Na een uurtje is duidelijk dat ik de volgende dag op de bank liggend door ga brengen..
Annelies heeft echter ruim de tijd om voor sightseeing. En shopping.  Een restaurant aan de overkant trekt haar aandacht. Terug op de boot blijkt het een prima visrestaurant: Rudolf Mathis. Iets om te onthouden voor volgende keer!