vrijdag 24 juli 2020

Juli 2020 : Vakantie is begonnen

16 juli eind van de dag is Annelies klaar met werk, en gaat de werk-laptop dicht. We zijn al op de boot. Als de laptop uit gaat kijken we elkaar aan, gooien we meteen los en varen we de haven van Makkum uit, of gaan we morgenochtend heel vroeg?
Sunset op de Noordzee
Het is misschien wel even te snelle omschakeling van werk naar nachtzeilen, en we kiezen ervoor nog een nachtje in de thuishaven te blijven en vrijdag vroeg te vertrekken. De Oceans4 is al vertrokken, en van Wilma en Nico horen we dat er nog wat wind staat op zee. Maar niet lang meer.
Nachtwacht
Het is vrijdagochtend dan ook nog donker als we de haven uit varen, en pas in de sluis wordt het langzaam licht. Weinig wind, dus we motoren met meegaand tij over een stil Wad richting Vlieland. Als we de Noordzee opdraaien proberen we nog even te zeilen, maar de wind is niet voldoende. Motor blijft dus aan, en we varen een vrijwel kaarsrechte koers naar de Elbe.

Op ca twaalf uur voor ons ziet de crew van de Oceans4 veel zeehondjes en bruinvissen. Dat is dan weer een voordeel van de vlakke zee. We kijken eind van de dag extra goed uit, en zien een paar zeehondjes en bruinvissen als we langs windpark Riffgat varen. Altijd leuk. Tegen de avond laat Nico weten dat de Oceans4 Cuxhaven binnenloopt voor de nacht. Wij zijn dan ruim halverwege.
Brunsbüttel haventje. G&T tijd.
Verder gebeurt er weinig. De motor snort rustig door, en we lossen elkaar af met slapen en wachthouden. In de nacht steekt de wind een beetje op, en we zetten een fok bij. Als we de Jade shipping lane passeren komt er een groot vrachtschip naar buiten. Net als ik achterlangs wil sturen draait hij bij en stuurt achter ons langs. Zie je weer eens van dichtbij hoe vreselijk groot die dingen zijn.
Netjes bij de kentering van het tij varen we langs de Elbe-1 boei de Elbe op, en begint de stroming ons sneller richting Brunsbüttel te voeren. Voor de sluis van het NOK liggen al ca 20 jachten te wachten, waaronder de Oceans4. Leuk om ze nog even te spreken. Na de sluis gaan wij het haventje van Brunsbüttel in en gaat de Oceans4 naar Rendsburg.
Wel betalen voor het strand..
Tijd om te slapen, daarna gin-tonic en eten bij het Torhaus. En wel  mondkapjes op zolang je niet aan tafel zit. 

Zondag motoren we door het Nord Ostseekanal en varen we door naar Strande aan het Kieler Fjord. We zijn vaker in Strande geweest, en de oude sjieke Duitse Oostzee badplaats sfeer daar vinden we altijd heel apart. Dat merk je ook in de haven, we liggen naast de Faurby's, Luffe's, HR's X-Yachts en Arcona's. Het voetbalkleedkamer-achtige douchegebouw is vorig jaar helemaal opgefrist, en er is mooi sanitair gekomen. Ook hier mondkapjes etc. Het kleine supermarktje in het dorp moet natuurlijk ook aan de Covid-19 regels voldoen, en dat past niet zo goed in dat kleine zaakje. Gelukkig is er een grote ReWe in Schilksee op fietsafstand.

We moeten hier een keus maken of we naar het Westen gaan, een rondje Funen clockwise, naar het Noorden, of Oostwaards richting Mecklenburgen Bucht, met steden als Wismar, Lübeck en Travemünde. Op het nieuws horen we dat de Covid-19 besmettingen in Lübeck weer toenemen en dat de maatregelen daar strenger worden. Dat valt af dus.
De komende dagen is er westenwind, dus we besluiten naar het Noorden te varen.
Denemarken is rustig, en de plaatsen en dorpen verhoudingsgewijs klein, dus 1,5m afstand tot de medemens houden gaat daar makkelijker dan in de grotere duitse steden.
Buiig. Maar dat levert wel wind op.
Dinsdagochtend varen we met halve wind richting Spodsbjerg op Langeland. Het is wat buiig, dus soms is de wind heel zwak en loopt de snelheid eruit, en dan gaan we er weer op volle snelheid vandoor. Als we eenmaal in de luwte van Langeland komen is het water helemaal vlak en gaan we rap op Spodsbjerg af. Dichtbij de haven neemt de wind toe tot zo'n 20-22 kts, maar eenmaal in de haven is het luw genoeg om probleemloos aan te leggen.
Spodsbjerg zijn we eerder geweest. Het is een redelijk grote haven en een klein dorpje. En het ligt halverwege Langeland op een erg handige plek, op zo'n 40Nm van de Kieler Fjord af. Vandaar.
Korsør downtown
Grote Belt brug bij Korsør
Er worden geen vragen gesteld over de verplichte 6 reserveringen in Denemarken vanwege de Deense Civid-19 regels, en het formulier dat vantevoren opgestuurd moest worden. Sowieso alleen de ijzeren havenmeester gezien. Zoals in de meeste havens is er een betaal automaat. Behalve boodschappen, doen we niet veel. Lekker koken en eten op de boot. We hadden eigenlijk gedacht een dagje te blijven en wat te fietsen. Maar als we na de brunch naar het weer kijken vinden we het toch handiger om smiddags naar Korsør te varen en de trip naar Kerteminde op te breken.
Een half uur later varen we de haven uit en zetten koers naar Korsør. In de haven is het een beetje zoeken naar een vrije box die breed genoeg is. Dit terwijl SAGA met 3,6m niet al te breed is voor een 41ft boot. Ook hier alleen de havenmeester-automaat. Korsør is een aardig stadje, en een Deense marinehaven. En gezegend met een grote Føtex supermarkt. Dus we lopen een rondje door het centrum en vullen de boordvoorraden aan.
Donderdag varen we 3-4 uurtjes naar Kerteminde. In de ochtend is het zonnig en in de middag wordt regen verwacht dus we zorgen dat we rond de middag in Kerteminde zijn. We hadden al gelezen dat de haven druk kan zijn. Dat klopt dus. We vinden nog een plekje, maar tegen half 2 zien we steeds meer jachten rondjes door de haven varen op zoek naar een plekje. Eind van de middag zijn overal jachten vastgeknoopt, in alle beschikbare hoekjes. We maken een rondje door het stadje.
Ziet er allemaal ontzettend charmant Deens uit. Het valt wel steeds op dat de Denen niet echt bezig zijn met afstand houden. Ook is er gaan mondkapjesplicht zoals in Duitsland. Het ziet er bijna vreemd uit om lange rijen voor de ijswinkel te zien staan. Intussen lezen we steeds meer verontrustende berichten over toenemende Covid-19 besmettingen in vakantiegebieden in Zuid-Europa. We zorgen zelf maar dat we voldoende afstand houden.
Intussen gaat het betrekken en we lopen terug naar de boot. Ik let niet op en verzwik mijn enkel op een stoeprand. Auw. Na een uurtje is duidelijk dat ik de volgende dag op de bank liggend door ga brengen..
Annelies heeft echter ruim de tijd om voor sightseeing. En shopping.  Een restaurant aan de overkant trekt haar aandacht. Terug op de boot blijkt het een prima visrestaurant: Rudolf Mathis. Iets om te onthouden voor volgende keer!