September, Oktober 2018 : gasten aan boord

Het wordt tijd SAGA te delen met vrienden en familie, of te showen, het is maar hoe je het bekijkt.

Hannie en Annelies

Begin September spreken we af met KLM collega Hannie en vriend René. Super mooi weer nog steeds en Hannie en René nemen de kampeer VW mee om op het camping deel van het Regatta Center te kunnen overnachten. Het plezier dat wij beleven aan camping life op een zeilboot, hebben Hannie en René met de VW bus. Het Medemblik RC is een ideale haven om dat te combineren.
Het is ook het weekend van een europees jeugd kampioenschap, dus er wordt een behoorlijke drukte verwacht. Ouders van wedstrijd zeilende kinderen hebben campers, aanhangwagens met zeilboten, rubberboten en wat niet allemaal meer aan uitrusting.
Hannie en René zijn ruim op tijd, de VW bus heeft een prima plek op het kampeerterrein, en niet lang daarna is het hele terrein vol.

Afwas hoort bij de "simple life" aan boord

Zaterdag is er heel weinig wind, en het is lekker warm, dus we nemen SAGA mee naar buiten. Even een rondje rond de Kreupel, maar langzaam dooft de wind uit. Voor anker bij de Kreupel dus, zwemmen en eten aan boord. Het is net vakantie.

René gaat nadenken of een zeilboot niet nog leuker is dan een camper. Ai, dat zeilvirus is besmettelijk.

Met zus Els, en haar zoons met vriendinnen.

Zondag hadden we al eerder in het jaar met zus Els en haar kinderen/aanhang afgesproken als familiedag. Ook mooi om dat aan boord van SAGA te kunnen doen.
Neef Willem neemt de retro racefiets vanuit Amsterdam, en fietst naar Medemblik. De rest van de familie komt met de auto. Gelukkig heeft SAGA een hele grote kuiptafel en de meegebrachte lunch kan worden uitgestald.

Met neven Willem en Pieter

Willem en Ash gebruiken de pantry om de laatste hand te leggen aan hapjes, Pieter en Elke stallen alvast quiches uit in de kuip, met de wraps van Els. Heerlijke lunch in de zon. Super dag aan boord.




Half september spreken we af met vriendin Tjimka, in Lemmer. Ook weer een heerlijke zeildag, de zomer is nog lang niet op.

Met onze vorige boot AZUL hebben we jaren in Makkum gelegen, en vanuit Makkum zijn we nooit naar Lemmer gevaren. We kijken dus wel op van het windmolenpark dat inmiddels langs de Rotterdamse Hoek is gebouwd. In de loop van de middag lopen we op Lemmer aan, niet ver achter een andere SAGA, zien we op de AIS. Tjimka staat al op de kade als we aan komen varen.

Tjimka en Annelies

We hebben elkaar al veel te lang niet meer gesproken, dus we praten lekker bij, eten wat en gaan 's avonds nog even Lemmer in.
Prachtige plek is Lemmer toch. De volgende ochtend komen we erachter dat de plek aan de steiger van haven Lemsterbaai toch niet zo diep is als de havenmeester dacht. SAGA ligt er iets scheef bij, en blijkt met de kiel op de grond te rusten. Op een klein golfje komen we weer los. Een stevig windje vraagt om een eerste rif, en we komen erachter dat de blokken van het reefsysteem in de giek nog niet helemaal lekker vrij lopen. Maandag maar weer even met CS rigging bellen.

Alfred aan het roer

Half oktober hebben we Dora en Alfred uitgenodigd voor een dagje IJsselmeer. Alfred zeilt al lang, en Dora heeft het zeilen net weer ontdekt in Kroatië. Mooi weer om even heen en weer naar Stavoren te gaan.


Het is ook het weekend van de Klipperrace , en onderweg kunnen we genieten van de grote zeilschepen. En af en toe uitwijken, dat ook. Stavoren is redelijk leeg als we de haven inkomen, maar niet veel later druppelen er wat meer zeilboten binnen. De havenmeester informeert al onrustig hoe lang we willen blijven liggen, dus na een uurtje varen we weer naar buiten.

Dora en Saga. Of Saga en Dora

Nog te vroeg om naar het Regatta Center te gaan, dus we gooien het anker uit in het kommetje bij het recreatiegebied De Vooroever.
Prima weer om te borrelen.
Voor donker varen we terug naar de box in het RC, eten en verder borrelen.

Een kort weekend voor SAGA, want zondag hebben we familie verplichtingen in Zeist. 

Augustus 2018 : weekendjes op IJsselmeer en Wad

Augustus is nog steeds heerlijk zomers.

Genieten van een paar uurtjes zeilen op vrijdagavond

Als we vrijdagavond 3 augustus in de haven zijn is het prachtig weer om alvast een stukje naar het noorden te zeilen. We besluiten naar de Waddenhaven bij Den Oever te zeilen. Goede keuze, er blijft een mooi windje staan. Heerlijk ontspannen zeilen. Tegen de tijd dat we bij de sluis aankomen is het echt donker. Dan blijkt dat de sluis niet draait. Als ik de sluiswachter bel hoor ik dat we een paar uur moeten wachten. De sluiswachter is naar Enkhuizen om te schutten, en we hadden moeten reserveren. OK dan. Vakantietijd en personeel tekort. Hapjes en drankjes dan maar. Maar plotseling rond 11 uur gaat het licht op groen/rood en gaan we schutten. De Waddenhaven is vol, dus we maken aan een jacht aan de langssteiger vast. Iedereen slaapt, alles is donker. Bij ons gaat het licht ook uit. De volgende ochtend redelijk vroeg gaan we weer met de stroom naar Texel. We motoren de haven uit en het Wad op. Eerst even ontbijtje en koffie. Als dat erin zit steekt er wat wind op en kunnen de zeilen omhoog. Texel is niet ver, en als we in de haven liggen gaan we fietsen huren en het eiland op. Den Burg, Paal 17.

Seabreeze met fotograaf

's Avonds eten op de boot en zondagochtend weer terug. Er is heel weinig wind, en we houden met moeite de zeilen vol. Marjo en Richard hebben met de Seabreeze voor anker gelegen bij Makkum, en als we van het Wad weer het IJsselmeer opvaren zien we de AIS stip van de Seabreeze ook weer richting Medemblik gaan. Dit wordt een photo opportunity. We nemen contact op, en het blijkt dat de Seabreeze bemanning onze AIS ook al in de gaten hield.

Marjo en Richard op hun mooie Breehorn

We stemmen de koers af, en we gaan foto's maken van elkaars boot. We draaien wat rondjes, kijken waar de zon vandaan komt, en proberen de zeilen voor de foto nog zo vol mogelijk te houden.

Rondjes draaien om goed voor de camera te komen

Als we allebei voldoende foto's hebben geschoten, zetten we koers naar Medemblik. Een heerlijke avond, dus we eten met z'n vieren op het terras van de jachthaven voor we weer naar Aalsmeer rijden.

Juli 2018 : weekendje met de mannen

Nadat we SAGA 7 juli hebben afgemeerd in het Medemblik RC, blijft het gelukkig prima zomerweer.

Voor anker bij De Kreupel

De eerste weekend in NL, 14/15 juli, maken we wat slagen over het IJsselmeer, ankeren bij het vogeleiland De Kreupel. Nederlandse watersport op zijn best.

Met Robert en Rick onderweg naar Texel

Daarna (20-22 juli) is het tijd om de boot te laten zien aan Robert, en dat kan het beste door een weekendje Texel te plannen. Met Rick er ook bij, die had SAGA op Vlieland al gezien.
We spreken vrijdagavond na het werk af in het Regatta Center. Het is al wat later, het waait stevig, en het terras lonkt. Van vertrekken komt niks meer. De volgende ochtend vroeg gooien we los en varen richting de Stevin sluis bij Den Oever. Als we in de sluis liggen kunnen we meegenieten van de capriolen die sommige schippers in de sluis uithalen om hun boot vast te maken. Robert en Rick staan met verbazing op de dek van SAGA te kijken. Alles gaat goed, uiteindelijk ligt iedereen zonder schade vast. Ego's niet meegerekend.

Op Texel vinden we een plekje in de jachthaven. Drijvende camping is een betere omschrijving. Het is eind juli en volop vakantie. Gezinnen met zeilboot, kinderen aan het zwemmen, allerlei drijvend opblaasspul. De kinderen hebben maar mazzel, met ouders met een boot.
We huren fietsen, drinken biertjes bij Paal 17, het gebruikelijke werk.
Bij het strandje naast de haven op Texel zien we wel wat tentjes, maar pas redelijk laat gaat Rick even kijken wat het is.
Het blijkt een foodfestival te zijn. Erg leuk, met foodtrucks en tentjes, lokaal schapevlees op de Big Green Egg, bier van Texelse micro brouwerijen en stalletjes met alternatieve hippie shit.
Volgend jaar in de agenda : 26-28 juli 2019, Beach Food Festival Texel.
Zondag terug naar Medemblik is het nog steeds hoogzomer. Zon, licht windje, super relaxed.

Beach Food Festival Texel, 2018

Juli 2018 : naar Nederland

Als we 2 juli vroeg de Elbe afvaren richting Noordzee is het nog zowat windstil. Met de motor op een rustig toerental laten we de stroom ons gaandeweg versnellen.

Zeezeilen is niet altijd zwaar werk

Eenmaal voorbij de Elbe-1 ton komt er ook wat wind. Inmiddels hebben we het grootzeil al even bijstaan, en kan ook de motor uit.
Het is rustig op zee, en we zetten koers richting het Westen. Het eilanden aftellen is begonnen. Wangerooge, Spiekeroog, Langeoog, Baltrum, Nordeney, ze glijden langzaam aan ons voorbij. Ten noorden van ons zien een we een zeiltje dichterbij komen, en ons inhalen. Als ik de verrekijker erbij pak herken ik de Ierse X4.9 die de avond ervoor Cuxhaven binnenkwam met een delivery crew aan boord. OK, de mannen hebben haast.

De wind begint ook lekker mee te doen, en als we tegen de avond het Riffgat windmolenpark naderen maken we alweer meer dan 7 kts snelheid.
Op zich mooi, ware het niet dat we onderweg zijn naar Vlieland, en het de bedoeling is dat we niet al te vroeg aankomen. We willen pas met de mee-stroom het wad op varen, maar we hebben ook op Vlieland afgesproken met Ingrid en Rick.

Vlieland

Ingrid wil foto's kunnen maken vanaf het strand als we door de Zuider Stortemelk komen zeilen. Helaas, de wind blijft mooi doorwaaien 's nachts, en ca 5 uur in de ochtend komen we met een opkomende zon langs het Badhuys varen. Dit is wel heel erg vroeg in de ochtend. Geen foto's dus, geen Rick en Ingrid.
Maar wel  een mooi plekje in de haven van Vlieland. Om een uur of 9 krijgen we bericht : "zijn jullie er al"? Ja dus. We spreken af dat ze aan boord komen ontbijten.

De dag erna doen we wat we normaal doen op Vlieland. Fietsen huren, en naar het Posthuys voor de lunch. Op de terugweg nemen we ook een kijkje bij het nieuwe strandpaviljoen aan de oostkant van Vlieland. Bij het binnenzeilen hadden we het al zien liggen. Het heet heel toepasselijk Strandpaviljoen-Oost.
Mooi terras, trendy uitstraling en een relaxte sfeer.

Omdat Ingrid jarig is vandaag, trakteert zij ons op een diner in het Badhuys. Heerlijk geborreld en gegeten.
Vrijdag varen we richting Harlingen, en geven Ingrid en Rick een lift. Wij varen door naar Kornwerd, en Ingrid en Rick nemen de auto vanaf Harlingen terug.

Omdat we nog een dagje vakantie hebben, ankeren we SAGA bij Kornwerderzand op het IJsselmeer.
Nog even een overnachting in de natuur achter het anker.



Als we de volgende ochtend opstaan is er heel weinig wind. Wel een mooie richting om de gennaker een keertje te proberen. Die hebben we nog niet eens uit de zeilzak gehad namelijk.
Dat gaat prima. Met de gennaker vol, glijden we met een mooi tempo over een vlak IJsselmeer. Een tegenligger passeert ons op korte afstand, en de schipper steekt zijn duimen op en roept "GAAF" over het water. Ja, dat vinden wij ook wel.
De gennaker kan blijven staan tot dicht bij Medemblik, onze nieuwe, tijdelijke ligplaats.

Het Medemblik Regatta Center is een prima haven. Mooie voorzieningen, een prettig terras in de zon, en ruime boxen. Dit zal onze thuishaven blijven tot voorjaar 2018, daarna zien we weer verder.

Rick en Ingrid hebben onze auto een paar dagen ervoor al naar Medemblik gebracht, heel fijn.
Nog wat biertjes op het terras, nog een nachtje slapen op SAGA, en de vakantie zit er weer op.

Gelukkig hebben we nog een heel stuk zeilseizoen voor ons!

Voorlopige thuishaven Medemblik

Juni 2018 : Duitsland, NOK

Zoals gebruikelijk voor een NOK doorgang staan we vroeg op. We varen de 30e in de ochtendschemering de haven van Strande uit.

Schutten in Holtenau

En ook zoals gebruikelijk moeten we bij de sluizen bij Holtenau zo'n 2 uur wachten voor we de sluis in mogen. Gelukkig is het lekker weer. We hebben het afdak van de cockpit tent als bimini opgezet, en maken ons op voor de 8 uur motoren door het kanaal.
We schutten snel, en gaan betalen voor het kanaal bij de nieuwe betaalautomaat aan de noordzijde.
Als we onderweg zijn zien we jachten voor ons stilhouden. Jawel, een tripel rood, dan moeten de jachten ook wachten op een tegenligger. Verder is de doorvaart probleemloos en vlot. Als we bij Brunsbüttel nog even willen tanken, wordt de steiger bezet door een tankschip. Dan maar tanken in Cuxhaven. Daar blijken ze trouwens met een groot bord reclame te maken voor diesel zonder (voor de watersport) kwalijke toevoegingen : KEIN BIODIESEL.
Ook de sluis in Brunsbüttel zijn we vlotjes door, en als we de Elbe opkomen staat er een mooi windje. We vinden een fokje voldoende, en geholpen door de uitgaande stroming zien we de snelheid oplopen naar ruim boven de 10 knopen.
De Cuxhaven jachthaven invaren met die forse meestroom is altijd weer even nauwkeurig mikken. Binnen de pier valt de stroom weg, en leggen we de boot stil bij de dieselsteiger.

Cuxhaven

We worden bij het vastleggen geholpen door een dame die een jerrycan staat te vullen. Is dit een Norlin ontwerp, is de eerste vraag. Het blijkt dat zij en haar man een Sweden 340 hebben, ook een Peter Norlin ontwerp. En wij maar denken dat niemand SAGA herkent als een Norlin.
Het is redelijk rustig in de haven, en we hebben al snel een plekje.

De volgende dag is het nog steeds zomers, en we blijven nog even in Cuxhaven rondhangen. We picknicken bij Döse aan de Elbe, en we lopen wat door het stadje. Aan de Nordseekai is een soort kermis, en het wordt tijd voor een drankje. Wat er uitziet als een lokale Kneipe heeft tafeltjes buiten staan, het ziet er gezellig uit. Als we gaan zitten en bier bestellen blijken ze alleen alkoholvrije  biologische dranken te hebben. Nu even niet, dus we gaan snel op zoek naar een ander terras. Naast de City Marina wordt een prima biertje getapt gelukkig. We bereiden ons voor op de terugtocht naar Vlieland, en doen nog boodschappen bij de grote Lidl. We zijn er klaar voor, morgen met de stroom mee de Elbe af en naar het westen.

Juni 2018 : Denemarken

We hopen op een beetje wind als we 26 Juni de baai bij Utkäften achter ons laten. We vinden onze weg tussen de rotsen door naar het open water van het Kattegat. Als een klein briesje opsteekt hijsen we de zeilen en varen met een rustig gangetje naar het zuiden richting Anholt, ca 70Nm te gaan.
Maar na een paar uur neemt de wind en onze snelheid af, en starten we de motor weer. Dat betekent ook dat onze diesel voorraad aangevuld moet worden. We zetten koers naar Østerby Havn op Læsø (Dk) om de tank vol te gooien. Als we toch bezig zijn vullen we de watertank ook bij. En Annelies loopt naar de Min Købmand supermarkt voor wat boodschappen. We willen vandaag Anholt bereiken, en dat zal niet heel vroeg worden met nog een kleine 40Nm voor de boeg, we zijn nog maar net op de helft.

Als we Østerby weer verlaten moeten we wel een omweg maken om het rif heen, voor we koers naar Anholt kunnen zetten.
We hebben op eerdere reizen het plan gehad om naar Anholt te gaan, maar midden in het seizoen zag het er altijd erg druk uit. We hopen dat het nu wat rustiger is.

Anholt by night

Als we Anholt binnenlopen met een laag zakkende zon achter ons zien we nog maar een paar lege plekken in de haven. We pikken met de Zweedse boeienhaak een achterboei en maken de boeg aan de steiger vast.
Als we naar het havenkantor lopen snappen we helemaal waarom Anholt zo populair is. De zandpaadjes en de duinen geven het gevoel van Vlieland voordat er trendy strandtenten werden gebouwd. Pure nostalgie.

Op een warme zomeravond zoals nu is het wel een vakantieparadijsje.
We besluiten een dagje te blijven liggen en het eiland een beetje te verkennen.

Het seizoen is nog niet echt op volle sterkte gekomen, maar het is al aardig vol in de jachthaven.

's Avonds nog even een wandelingetje over het strand in de buurt van de haven.

De 27e maken we een wandeling over de westkant van het eiland. Een rustgevende landelijke uitstraling. Als we willen lunchen in 1 van de restaurantje bij de haven blijkt er veel dicht. De rest heeft geen erg aantrekkelijk aanbod, dus we lunchen aan boord.

Als er een heuvel is, wil je er eigenlijk ook opklimmen voor het uitzicht.

Eind van de middag gooien we los, en zetten koers richting Samsø en Korsør.

Windmolenpark met weinig wind

Wederom zeilen we een paar uur, langs het grote windmolen park, maar als de wind opraakt gaat de motor weer aan, en varen we de (korte) nacht in. Op de AIS zien we dat een 50 meter zeilschip ons tegemoet komt, maar als de lichtjes ons passeren concluderen we dat het een 50-voeter is. De schipper heeft kennelijk niet zo op de eenheden gelet bij het instellen van de transponder.

Rond eind juni zijn de nachten nog aangenaam kort. Op de radar zien we in de buurt van Hjelm wat varen, maar het blijkt een visprik in het donker te zijn. OK, de radar doet het prima.
We slapen om beurten wat. Als Annelies bezig is om alle functionaliteit van de nieuwe plotter te verkennen gaat die plotseling helemaal op zwart. Ai, dat is lastig. Annelies maakt me wakker, en we kijken eerst of we op de papieren kaarten precies weten waar we zijn.
Daarna start ik de plotter opnieuw op. Er komt wel even een B&G logo, en daarna weer zwart. Na enig experimenteren kom ik op het idee om het plotterscherm over te nemen met de B&G app (Link) op de tablet. Dan wordt het duidelijk, er komt een schuifregelaar voor schermhelderheid in beeld die op "0" staat, en dus geeft het plotterscherm geen beeld. Als ik met de tablet de schuifregelaar weer naar boven schuif hoor ik Annelies in de kuip blij roepen dat er weer beeld is. Wel erg onhandig ontworpen van B&G dat je de helderheid volledig naar nul kunt brengen zonder dat je dan de mogelijkheid hebt om op het scherm zelf dat te herstellen.

Als we Samsø weer links kunnen laten liggen ziet Annelies een walvis (!) aan het oppervlakte komen en een waterpluim de lucht in blazen. Ik ben verbaasd en zoek op internet of dit kan kloppen. En inderdaad, het blijkt dat er de laatste tijd wel eens walvissen worden gezien hier.

We hebben er vandaag voor gekozen om naar Korsør te gaan voor de nacht. In 2013 hadden we er op de heenweg voor gekozen om naar Nyborg te gaan, en had ik gedacht om de volgende ochtend onder het westelijke deel van de Storebelt brug door te varen naar Samsø. Gelukkig 's morgens nog even de brughoogte gecontroleerd, en ondanks dat de brug er best groot uitziet bleek die toch een metertje of 2 te laag voor onze AZUL destijds. De wind kwam toen ook uit de verkeerde hoek, dus dat betekende bijna 2 uur omvaren door het Oostelijke deel van de brug. In Nyborg is ook niet heel veel te beleven, dus vandaag naar Korsør aan de oostkant van de Grote Belt, da's iig dichterbij.
Als we de Storebelt brug naderen zien we in de verte een Russisch marineschip naderen. Wij steken alvast naar de oostelijke kant van het vaarwater over, en roepen Traffic Control op om ze op de hoogte te brengen van onze nadering.

De jachthaven van Korsør is volgens de kaart minimaal 2,4 meter diep, maar de dieptemeter laat minder zien. Behoedzaam zoeken we een plekje dat diep en breed genoeg is voor SAGA. De dieptemeter geeft af en toe aan dat er niet heel veel speling is.
Er is verder niet veel te beleven in de haven op dit uur, dus we lopen nog even het stadje in. Ook daar is het niet heel druk, maar ze hebben wel een mooie grote supermarkt.
We kijken wat rond, slaan boodschappen in voor de volgende dagen zodat we Cuxhaven kunnen bereiken zonder wat tekort te komen.

De volgende ochtend, 29 juni, gaan we weer vroeg op weg. We willen naar het Kieler Fjord. En er is wind, dus we kunnen weer zeilen! We gaan lekker snel richting Langeland, maar als richting Spodsbjerg gaan krijgen we steeds meer stroom tegen. We raadplegen een stroomtabelletje op de NV Verlag kaarten, en idd, het kan bij deze windrichting nogal schelen of je aan de kant van Langeland vaart of aan de kant van Lolland. We steken over en de grondsnelheid loopt op. Mooi.

Ook als we Langeland voorbij zijn en in de richting van de Kieler Bucht varen blijven we mooie snelheid maken. We zijn lekker op tijd in Strande. Daar is nog een plekje vrij met zon in de kuip. Borreltijd!

Duitse strandstoeltjes bij Strande

Begin van de avond lopen we nog even langs het strand en kopen een ijsje. Ze zijn vrijwel uitverkocht bij het stalletje. Het is druk geweest op het strand.
Ondanks dat er veel Duitsers naar Nederland komen voor strand vakantie is hier ook een prima strandleven. Mooie huizen aan het fjord, terrasjes en gezellige typisch Duitse strandstoeltjes.
Aan de overkant heeft Laboe nog zon. Daar zagen we een paar jaar geleden tot onze verbazing voor het eerst dat je een kaartje moet kopen aan een automaat om het strand op te mogen. @Zandvoort, misschien een idee?
We zijn te laat voor de havenmeester, dus geen douchemuntjes. Douchen aan boord.

Morgen door het NOK.

Juni 2018 : de Zweedse scherenkust

De eerste week van de vakantie is alweer voorbij, en we hebben definitief besloten om over Denemarken en het Nord Ostsee Kanal (NOK) terug te varen in plaats van over Zuid-Noorwegen en de Noordzee. We hebben simpelweg nog te weinig mijlen met SAGA gemaakt, en willen de boot eerst beter leren kennen met dagtochten en meer beschut vaargebied.

Vanaf Gullholmen gaan we dus in de richting van Marstrand. Er is weinig wind, dus we motoren met een rustig gangetje naar het zuiden. Het eerste stuk langs Orust slingert langs rotsen en eilandjes, we houden de kaart bij de hand en strepen de boeien stuk voor stuk af. Voorbij Saltö komen we meer in open water, maar het brengt niet meer wind. De motor blijft aan. Zeiltechnisch valt er niet veel over te zeggen maar we genieten van het mooie landschap waar we doorheen glijden.

Als we ook Tjörn achter ons laten steken we de Marstrandfjord over naar het doorgangetje bij Marstrandsön. In Marstrand willen we even langs de Volvo Penta dealer om VP koelvloeistof te halen. De motor heeft onderhoud gehad voor we weggingen, en kennelijk zat er nog ergens wat lucht in het koelsysteem wat het vloeistof niveau is wat laag. In Hamburgsund en in Valbodalen hebben we ook al geprobeerd om koelvloeistof te halen, maar de Volvo Penta dealers zijn kennelijk niet open op momenten dat wij langs komen.

Marstrand ligt er rustig bij

In Marstrand gelukkig wel. Nou ja, ze zijn ook dicht maar gaan over een half uur weer open. Terwijl Annelies boodschappen gaat doen bij de Co-op naast de VP dealer, ga ik me melden bij de werkplaats. Met de factuur van het recente motoronderhoud kunnen we bepalen welke vloeistof erin zit (de groene) en we vullen het reservoir bij voor we verdergaan. We liggen aan de steiger van de werf. Het is bijna windstil en zomers warm, dus we nemen er rustig de tijd voor. Helaas, er moet een boot uit het water en we liggen in de buurt van de kraan. Dus of we over een kwartiertje weg willen wezen.

Voor diesel moeten we ergens om de hoek zijn, maar we hebben geen zin meer en willen verder naar een ankerplaats. Het wordt tijd voor een drankje op het voordek, zeg maar.

We verlaten Marstrand weer snel, en via het smalle Albrektssunds kanal  varen we naar het eilandje Högö. Daar liggen SXK boeien waar we aan vast willen maken voor de nacht. Van Arne hebben we een SXK boeien vlaggetje meegekregen, zodat we als SXK lid gebruik van de boeien kunnen maken.
Helaas, alle 4 de boeien zijn bezet. Slechts 1 van de Zweedse boten voert een SXK boeienwimpel, dus even overweeg ik te vragen of deze schippers wel lid zijn, of anders even plaats willen maken. Maar ach, leven en laten leven, dus we kijken op de kaart naar een geschikte plaats voor de nacht in de buurt. Källö-Knippla lonkt, daar zijn we in 2013 en 2016 ook geweest, en is ons goed bevallen. Maar het is een mooie avond om ons anker eens uit te proberen, dus we varen naar Utkäften, een ankerbaai aan de zuidkant van Klåverön.

Er liggen al wat boten met hekanker uit aan de kant, en enkele boten voor anker dieper in de baai. We vinden een mooie plek. Met de wireless afstandsbediening laat Annelies het anker zakken. Als we zeker zijn dat het anker hapt, kunnen we op het voordek naar de zakkende zon kijken. Met een G&T erbij gaat dat nog veel beter.

Morgen vroeg gaan we anker op, en willen we koers zetten naar Denemarken.

Juni 2018 : de eerste mijlen

16 Juni is het zo ver, we gaan SAGA ophalen.

Drie weken vakantie. De eerste vlucht naar Göteborg en van daaruit met de bus naar Lysekil. Als het vliegtuig de startbaan op gaat en gas geeft hangen we al snel weer in de gordels. Afgebroken start en vol in de remmen! Oei, dat begint niet goed. Maar gelukkig, 2 uur later zitten we allemaal weer in een ander toestel, en gaan we alsnog op weg naar Göteborg.

De busterminal in Göteborg is vlak bij de Volvo Ocean Race locatie, we gaan toch even snel kijken naar de raceboten. Vanaf de Göta älv brug hebben we een mooi uitzicht. Prachtig weer ook, dus voordat we de bus in kunnen lopen we snel langs de Lilla Bommen jachthaven voor een biertje op het terras van Provianten. Hier lagen we twee jaar geleden een paar dagen verwaaid met AZUL. Nu genieten we van de zon. We laten Johann weten hoe laat we nu in Lysekil zullen zijn. Openbaar vervoer blijkt in Zweden ook prima voor elkaar te zijn.

Als we in Lysekil zijn staat Johann ons al op te wachten, en brengt ons naar de haven. SAGA ligt in de box van Arne. Die heeft ook dit jaar weer geen tijd om te zeilen. Hij is bezig aan een grote verbouwing van het huis. En natuurlijk aan het klaarmaken van SAGA voor ons. Die ligt er heel netjes bij. Het is de eerste keer dat we haar in het water zien. Vandaag gaan we iig niet varen, maar we beginnen met G&T's. Dat blijkt er goed in te gaan bij de Zweden. De Tanqueray gin die we hebben meegenomen van Schiphol blijkt in Zweden niet te krijgen. We nemen een paar G&T's, geven de rest van de fles aan Arne mee, en spreken af dat we morgen een proefvaart gaan maken.

Het waait zondag redelijk, dus er gaat een rif in het grootzeil. Peter vaart de boot de box uit en Arne wijst de weg naar Store Kornö.
Het is duidelijk dat Arne geniet van de boot, dus Peter geeft het roer aan Arne. We zwaaien naar bekenden op de kant, varen dicht langs de rotsen en kijken naar de zeehondjes die liggen te luieren. Inmiddels tikken we de 9 knopen snelheid aan. Het waait lekker door, en eigenlijk hebben we teveel zeil op staan. Arne stuurt de boot de luwte in bij Störon, en we tuigen af. Op de motor terug naar Lysekil, dan hebben we meteen weer warm water. In de eerste dagen doen we boodschappen, werken we samen met Rickard (die de electronica heeft ingebouwd) om een probleem met de AIS transponder op te lossen, en maken plannen voor de eerste zeiltrip.

Fjällbacka 

Het weer is verslechterd, en als we woensdag naar Fjällbacka varen is het fris en regenachtig. In Fjällbacka is het nog heel erg rustig, en we hebben plaats genoeg aan de steiger. Dat zal hier over een paar weken anders zijn! Op de plotter zien we dat zusterschip Siraz (bouwnummer 1) in de buurt is, onderweg naar Lysekil wellicht. Aan boord merken we dat de boot een paar jaar niet gebruikt is. We spoelen de waterleiding nog wat na met chloor om de algen weg te krijgen, en de scharnieren van de toiletbril blijken broos geworden, en breken af. Dan maar even zonder toiletbril, uiteindelijk vinden we thuis bij de Gamma in Aalsmeer pas weer nieuwe scharnieren die passen.

Hamburgsund

Fjällbacka is een schitterende plaats, zeker als het nog niet overstroomd is met toeristen. Het is bijna Midzomernacht, en we willen nog even terug naar Lysekil voor we richting Nederland gaan. De volgende dag varen we dus eerst naar de schilderachtige ankerplaats Gluppö voor een lunch, en door naar Hamburgsund waar we overnachten. Zaterdag varen we eerst naar de ankerplaats bij Dannemark waar we een uurtje aan een SXK boei liggen voor de lunch. Als we verder gaan richting Smögen waait het redelijk door. We denderen langs Hunnebostrand richting Smögen.

Het wordt kouder en natter, dus als we in de loop van de middag Lysekil weer naderen is dat niks te vroeg. SAGA meren we weer af in de box van Arne, en we lopen Lysekil in. Zondag zal de Cruising Lysekil plaatsvinden, en rijden er honderden (!) klassieke Amerikanen rondjes door het stadje. Ook nu rijden er al 10-tallen rond. Veel Cadillac, Chevvy's en Buick's met ronkende 8-cylinders. En blije Zweden aan boord met bier en wijn.
In de haven ligt de Siraz, en we maken kennis met Rolf en Lisbeth. Rolf is de oorspronkelijke opdrachtgever aan Peter Norlin voor het ontwerp van de Norlin41 en ze zijn nog steeds erg tevreden met hun bouwnummer 1. Hij weet ook veel te vertellen over de historie en de bouw, en heeft ook tekeningen en berekeningen van onze SAGA aan boord. We steken er een hoop van op.

SXK boei bij Ängholmen

De volgende dag is het weer een stuk beter geworden. We kijken nog wat naar de honderden auto's die door Lysekil rijden, maken nog een praatje met Johann en Arne in hun klassieke 50-er jaren Buick, en zetten dan koers naar de ankerplek bij Ängholmen. Prachtig om zo in de natuur te liggen. En samen van onze nieuwe boot te genieten.

Zondag varen we richting Gullholmen. Ook hier merken we dat het nog vroeg in het seizoen is. Het is heerlijk rustig in de haven en in het dorp. We lopen rond, maken foto's, klimmen naar het uitkijkpunt en genieten van het uitzicht over de Zweedse scheren. Wat is het hier mooi.