Juli 2020 : Vakantie is begonnen

16 juli eind van de dag is Annelies klaar met werk, en gaat de werk-laptop dicht. We zijn al op de boot. Als de laptop uit gaat kijken we elkaar aan, gooien we meteen los en varen we de haven van Makkum uit, of gaan we morgenochtend heel vroeg?

Sunset op de Noordzee

Het is misschien wel even te snelle omschakeling van werk naar nachtzeilen, en we kiezen ervoor nog een nachtje in de thuishaven te blijven en vrijdag vroeg te vertrekken. De Oceans4 is al vertrokken, en van Wilma en Nico horen we dat er nog wat wind staat op zee. Maar niet lang meer.

Nachtwacht

Het is vrijdagochtend dan ook nog donker als we de haven uit varen, en pas in de sluis wordt het langzaam licht. Weinig wind, dus we motoren met meegaand tij over een stil Wad richting Vlieland. Als we de Noordzee opdraaien proberen we nog even te zeilen, maar de wind is niet voldoende. Motor blijft dus aan, en we varen een vrijwel kaarsrechte koers naar de Elbe.

Op ca twaalf uur voor ons ziet de crew van de Oceans4 veel zeehondjes en bruinvissen. Dat is dan weer een voordeel van de vlakke zee. We kijken eind van de dag extra goed uit, en zien een paar zeehondjes en bruinvissen als we langs windpark Riffgat varen. Altijd leuk. Tegen de avond laat Nico weten dat de Oceans4 Cuxhaven binnenloopt voor de nacht. Wij zijn dan ruim halverwege.

Brunsbüttel haventje. G&T tijd.

Verder gebeurt er weinig. De motor snort rustig door, en we lossen elkaar af met slapen en wachthouden. In de nacht steekt de wind een beetje op, en we zetten een fok bij. Als we de Jade shipping lane passeren komt er een groot vrachtschip naar buiten. Net als ik achterlangs wil sturen draait hij bij en stuurt achter ons langs. Zie je weer eens van dichtbij hoe vreselijk groot die dingen zijn.
Netjes bij de kentering van het tij varen we langs de Elbe-1 boei de Elbe op, en begint de stroming ons sneller richting Brunsbüttel te voeren. Voor de sluis van het NOK liggen al ca 20 jachten te wachten, waaronder de Oceans4. Leuk om ze nog even te spreken. Na de sluis gaan wij het haventje van Brunsbüttel in en gaat de Oceans4 naar Rendsburg.

Wel betalen voor het strand..

Tijd om te slapen, daarna gin-tonic en eten bij het Torhaus. En wel  mondkapjes op zolang je niet aan tafel zit. 

Zondag motoren we door het Nord Ostseekanal en varen we door naar Strande aan het Kieler Fjord. We zijn vaker in Strande geweest, en de oude sjieke Duitse Oostzee badplaats sfeer daar vinden we altijd heel apart. Dat merk je ook in de haven, we liggen naast de Faurby's, Luffe's, HR's X-Yachts en Arcona's. Het voetbalkleedkamer-achtige douchegebouw is vorig jaar helemaal opgefrist, en er is mooi sanitair gekomen. Ook hier mondkapjes etc. Het kleine supermarktje in het dorp moet natuurlijk ook aan de Covid-19 regels voldoen, en dat past niet zo goed in dat kleine zaakje. Gelukkig is er een grote ReWe in Schilksee op fietsafstand.

We moeten hier een keus maken of we naar het Westen gaan, een rondje Funen clockwise, naar het Noorden, of Oostwaards richting Mecklenburgen Bucht, met steden als Wismar, Lübeck en Travemünde. Op het nieuws horen we dat de Covid-19 besmettingen in Lübeck weer toenemen en dat de maatregelen daar strenger worden. Dat valt af dus.
De komende dagen is er westenwind, dus we besluiten naar het Noorden te varen.
Denemarken is rustig, en de plaatsen en dorpen verhoudingsgewijs klein, dus 1,5m afstand tot de medemens houden gaat daar makkelijker dan in de grotere duitse steden.

Buiig. Maar dat levert wel wind op.

Dinsdagochtend varen we met halve wind richting Spodsbjerg op Langeland. Het is wat buiig, dus soms is de wind heel zwak en loopt de snelheid eruit, en dan gaan we er weer op volle snelheid vandoor. Als we eenmaal in de luwte van Langeland komen is het water helemaal vlak en gaan we rap op Spodsbjerg af. Dichtbij de haven neemt de wind toe tot zo'n 20-22 kts, maar eenmaal in de haven is het luw genoeg om probleemloos aan te leggen.
Spodsbjerg zijn we eerder geweest. Het is een redelijk grote haven en een klein dorpje. En het ligt halverwege Langeland op een erg handige plek, op zo'n 40Nm van de Kieler Fjord af. Vandaar.

Korsør downtown

Grote Belt brug bij Korsør

Er worden geen vragen gesteld over de verplichte 6 reserveringen in Denemarken vanwege de Deense Civid-19 regels, en het formulier dat vantevoren opgestuurd moest worden. Sowieso alleen de ijzeren havenmeester gezien. Zoals in de meeste havens is er een betaal automaat. Behalve boodschappen, doen we niet veel. Lekker koken en eten op de boot. We hadden eigenlijk gedacht een dagje te blijven en wat te fietsen. Maar als we na de brunch naar het weer kijken vinden we het toch handiger om smiddags naar Korsør te varen en de trip naar Kerteminde op te breken.
Een half uur later varen we de haven uit en zetten koers naar Korsør. In de haven is het een beetje zoeken naar een vrije box die breed genoeg is. Dit terwijl SAGA met 3,6m niet al te breed is voor een 41ft boot. Ook hier alleen de havenmeester-automaat. Korsør is een aardig stadje, en een Deense marinehaven. En gezegend met een grote Føtex supermarkt. Dus we lopen een rondje door het centrum en vullen de boordvoorraden aan.
Donderdag varen we 3-4 uurtjes naar Kerteminde. In de ochtend is het zonnig en in de middag wordt regen verwacht dus we zorgen dat we rond de middag in Kerteminde zijn. We hadden al gelezen dat de haven druk kan zijn. Dat klopt dus. We vinden nog een plekje, maar tegen half 2 zien we steeds meer jachten rondjes door de haven varen op zoek naar een plekje. Eind van de middag zijn overal jachten vastgeknoopt, in alle beschikbare hoekjes. We maken een rondje door het stadje.

Ziet er allemaal ontzettend charmant Deens uit. Het valt wel steeds op dat de Denen niet echt bezig zijn met afstand houden. Ook is er gaan mondkapjesplicht zoals in Duitsland. Het ziet er bijna vreemd uit om lange rijen voor de ijswinkel te zien staan. Intussen lezen we steeds meer verontrustende berichten over toenemende Covid-19 besmettingen in vakantiegebieden in Zuid-Europa. We zorgen zelf maar dat we voldoende afstand houden.

Intussen gaat het betrekken en we lopen terug naar de boot. Ik let niet op en verzwik mijn enkel op een stoeprand. Auw. Na een uurtje is duidelijk dat ik de volgende dag op de bank liggend door ga brengen..
Annelies heeft echter ruim de tijd om voor sightseeing. En shopping.  Een restaurant aan de overkant trekt haar aandacht. Terug op de boot blijkt het een prima visrestaurant: Rudolf Mathis. Iets om te onthouden voor volgende keer!

Juli 2020 : Sailing in the time of Covid-19

Hoi !

2020 staat vooral in het teken van Covid-19 en het Nieuwe Normaal.
En dat is heel wat anders dan het Oude Normaal.

De omschakeling is best drastisch.Waar we eind december 2019 nog nooit van Covid-19 gehoord hadden en we onbekommerd in Beijing rondliepen (gelukkig wel 1000km van Wuhan vandaan, maar toch) , en waar we eind Januari nog lekker aan het skiën waren in St Anton (dat bleek achteraf ook een brandhaard van besmettingen, met de Mooserwirt als Corona Superspreader), daar was een maandje later de wereld volledig in greep van het Covid-19 virus.

St Anton am Arlberg - Januari 2020

En inmiddels waren lock-downs aan de orde van de dag. Half maart begon het openbare leven in Europa ook te stagneren. 
Dat betekende voor ons, zoals voor velen, veranderingen mbt werk en dagelijks leven. De geplande vakantieweek naar de Zuid-afrikaanse Westkaap hebben we b.v. snel gecancelled. 

SAGA weer glimmend

Ook hoe je je watersport hobby kunt beleven veranderde. In Nederland hadden we wat dat betreft niks te klagen. Eigenaren konden naar hun boot voor onderhoud (in veel landen niet), alleen de douches en toiletten op de jachthavens waren dicht. 
SAGA is ook nog een weekje op de kant geweest bij LaBelle, zodat we konden poetsen en anti-foulen. En toen het voorjaar begon kon er ook gevaren worden. Zonder gasten aan boord, maar toch. We blijven zo goed mogelijk balanceren tussen wat maximaal veilig en verstandig is, en wat leuk is.

Ankeren in de Gouwzee. En BBQ aan.

Op de watersport pagina's op de social media werd wel veel discussie gevoerd hierover. Op je boot heb je afstand tot alles en iedereen om je heen. Maar als je in problemen komt en hulp van bv de KNRM nodig hebt stel je die mensen wel weer bloot aan risico. 
Wij kozen ervoor om beperkt te varen vanuit Volendam Marina, en niet naar andere havens te gaan voor overnachtingen. En we gebruikten de boot als weekendhuis. Fietsen van Volendam naar Marken op een mooie voorjaarsdag is ook prima.
In Volendam zelf was het stil op de dijk zonder toeristen. Het viel wel een beetje op dat de bewoners, en met name de jongeren zich niet volstrekt bewust leken van Covid-19 regels. 

Den Oever waddenhaven

April/mei hebben we dus vooral af en toe een dagtochtje op het Markermeer gedaan. Daarna begonnen de Covid-19 regels iets te versoepelen, en werd er ook meer mogelijk. Eind mei zeilden we vanuit Volendam naar Den Oever (want ons doel #1 Texel had beperkte capaciteit en was daarmee al helemaal volgeboekt). 

21 mei, onderweg naar Den Oever

Dat was al weer heel gezellig. We troffen er Marjo en Richard met de Seabreeze, Heleen en Bert met de Svan, en Fenna met de MaJor. 
Waar op dat moment de haven op de waddeneilanden nog steeds op ca 40% van hun capaciteit draaiden, had Den Oever geen merkbaar Covid-19 haven protocol. 
Alle boxen konden gebruikt worden, en er lagen ook eind van de middag zeilboten aan vissersboten vast en dubbel gestapeld. De sfeer was ontspannen, iederen hield ruim afstand van de andere gezinnen en het smaakte naar meer. 
Het begon ook tijd te worden om SAGA te gaan verhuizen van Volendam naar de zomer ligplaats in Makkum. Zeker nu de waddeneilanden weer gelimiteerd bereikbaar worden is dat een betere plek. Dan zijn we meteen de toename van het beruchte fonteinkruid voor, waar op het ondiepe Markermeer in de zomer meer overlast van is dan op het IJsselmeer.

Over het weer hebben we zeker niet te klagen in het voorjaar. 

Terschelling 29mei

Harlingen 31mei

Met het Pinksterweekend gaan we voor het eerst weer naar Terschelling. Aanmelden is verplicht, en we weten dat Marjo en Richard met de Seabreeze en Heleen en Bert met de Svan er ook weer zullen zijn. In de haven treffen we ook Wilma en Nico met de Oceans4 en Fenna met de MaJor. 
We fietsen over het eiland en blijven zoveel mogelijk uit het dorp West-Terschelling weg. Daar is het wel wat drukker en merk je dat de lokale bevolking niet onverdeeld blij is met het toenemende toerisme. Geen probleem, het eiland heeft voldoende ruimte. 
Spijtig om te zien dat de terrassen nog geen omzet kunnen draaien met dit mooie weer. We eten en borrelen aan boord van onze zeilboten. Het is een beetje passen en meten om dat binnen de Covid-19 regels te kunnen doen. 
Na 2 dagen Terschelling varen we samen met de Seabreeze en de Svan naar Harlingen. En op zondag weer verder terug naar Makkum. Super om weer op de Wadden te kunnen zijn. Het zeilen en het verblijf op het eiland is erg ontspannen, maar je blijft erg bezig met het Covid-19 protocol natuurlijk.

Vlieland 12 juni

Twee weken later gaan we naar Vlieland. Volgens het dan geldende haven protocol is aanmelden weer verplicht, en op Vesselfinder zien we dat de Skuum ook al in de haven ligt. De boxen mogen om en om benut worden, wat wordt aangegeven met rode en groene bordjes. Om nog een plekje te kunnen hebben gaan we voor het tij op pad, en varen dus vanaf Harlingen met tij tegen. Geen probleem, SAGA is snel genoeg en er staat voldoende wind. 

ElkaarsZeilbootjeSchieten was ook actief

Als we de haven inkomen geeft Jan van de Skuum al aan waar nog een groene box vrij is. Dat zijn er niet veel meer. Als het tij een paar uur later de goede kant op staat zien we een armada aan zeilboten op Vesselfinder richting wadden varen. Later in de middag ligt de haven helemaal vol, ook de rode boxen. Tsja. Havenmeesters zijn geen BOA's. En er blijft voldoende ruimte tussen de cockpits van de jachten over. We drinken wat met Emmy en Jan van de Skuum en bespreken plannen voor de zomer. Emmy en Jan liggen op Vlieland te wachten op goede wind om naar de Oostzee te zeilen. We zijn licht jaloers.

Drenkelingenhuisje op Vlieland

Annelies wil graag de volgende dag naar het drenkelingenhuisje aan de westkant van het eiland. Dat huisje kun je bereiken met de Vliehors express, maar dat is dus niet leuk. Er naartoe lopen vanaf het punt waar de fietspaden ophouden wel. Kortom, een stevige wandeling langs het strand. Als we een uurtje lopen vragen we aan een tegemoetkomende vogelspotter hoe ver het nog is naar het huisje. Volgens hem nog een uur. Oeps, dat is 2 uur totaal en we moeten nog terug ook. Net ff iets verder dan we dachten. 
Toch maar doorgelopen, en "al" na een klein half uurtje staan we bij het drenkelingenhuisje. Tijd voor een meegesleept IPA'tje.  
Als we zondag terugvaren is het mistig en is er weinig wind. Op de motor terug naar Makkum dus. Pas op de Boontjes tussen Harlingen en Kornwerd rollen we de genua erbij uit. 
De week erna is het tijd voor Texel. Ook hier is het nog steeds reserveren vanwege Covid-19. De haven gebruikt de maximale capaciteit nog niet. Bij het binnenlopen van de haven moeten we ons melden. We horen op de radio ook jachten zich aanmelden die vergeten zijn te reserveren, die moeten even wachten met aanleggen. Na enig puzzelen door de havenmeesters krijgen ze echter allemaal een plekje. Marjo en Richard komen met de Seabreeze via Den Oever, en liggen in de loop van de middag tegenover ons. 

Met Marjo en Richard in Oudeschild

Gezellig, we hebben de BBQ bij ons en borrelen/BBQ-en op SAGA. 
Zaterdag in Den Burg is het behoorlijk druk. De tafels op de terrassen staan wat verder uit elkaar, en in de winkels zijn mandjes verplicht (behalve bij Mantje dan). Outdoorwinkel Mantje is de favoriete winkel van Annelies op Texel en een verplicht bezoek als we in Den Burg zijn. Ook nu wordt er wat kleding gescoord. Verder is het op straat gewoon zomers druk. Het is dan ook wel superweer. 
Eind van de middag bieden Marjo en Richard aan om te koken, en eten we in de kuip van de Seabreeze. 

Zo langzamerhand komt de vakantie periode ook weer dichterbij. Vanwege alle onzekerheden in de verschillende landen hadden we nog geen plannen. Nu eind juni ook Denemarken weer bereikbaar wordt voor Nederlandse zeilers, en de Duitse Oostzee kust dat ook is, maken we toch plannen voor een paar weken Oostzee. Niet naar Zweden, dat wordt afgeraden vanwege het hogere aantal Covid-19 besmettingen. Dat risico zal aan de kust misschien wel meevallen, maar een bezoek aan Zweden maakt een quarantaine bij terugkomst noodzakelijk. 
We volgen de discussies en ervaringen van andere zeilers op de ZeilNoord facebook pagina. Het plan is simpel. We varen half juli via de Duitse Bocht en het Nord Ostsee Kanal naar het Kieler fjord zodra de weersomstandigheden goed zijn, en willen na 3 weken weer terug zijn in Makkum. Misschien een stukje naar het oosten (Lübeck, Wismar, Rostock), of een rondje Funen. Het zal van het weer afhangen. Met deze omstandigheden zijn we eigenlijk overal blij mee. Mooi dat we kunnen varen.