Juli 2019 : Åland archipel

Maandag 15 juli zijn we naar Korpoström gegaan , omdat de dag erna wat regen werd verwacht. En wat wind. In Korpoström liggen we mooi beschut. Maandagavond de tent op de kuip gezet, in de verwachting dat het in de nacht al zou gaan regenen. En dat klopte dan wel. De rest van de dinsdag ook tot laat in de middag.

Opvallende NL buur

Bij aankomst nog mooi weer

Ook geen ramp, het kan geen 3 maanden lang mooi weer zijn, en er moesten wat dingen worden geregeld. Belasting zaken, wasjes draaien, volgende etappe uitzoeken. Rondhangen op de boot. In de loop van de dag loopt een ruim 15 meter lange aluminium boot binnen. Nederlanders die ik op de FB pagina van Rene Vleut ook al eens gezien had. Opvallend schip met ongeschilderde aluminium romp, en oranje masten en pilothouse. We helpen even aanleggen, pakken een lijntje aan. Van de eigenaren horen we dat er in de open gedeelten tussen de eilanden stevige wind stond, en slecht zicht. Goed weer dus om in de haven te liggen.
Eind van de dag is het droog, en fietsen we naar een supermarkt 8km verderop voor boodschappen. En wat beweging.
Woensdag 17 juli : het is weer mooi zonnig. Annelies begint de dag met een yoga les op de steiger. De yoga leraar spreekt engels gelukkig, want van fins verstaan we nog steeds niet veel.

Veerbootje bij Sandvik

BBQ tijd

Tegen de middag gooien we los, en gaan naar Sandvik, Kökar. Als we eind van de middag aankomen is het kleine steigertje al behoorlijk vol. Geen probleem, het is ook een baai met prima ankergrond. Het anker gaat uit en de BBQ gaat aan.
Naast ons zien we een mooi nederlands produkt het anker uitgooien. De BayBBlue, een in Makkum gebouwde Bestewind 50 die nu kennelijk onder Zweedse vlag vaart. Mooi uitzicht. In de loop van de middag/avond komen er nog een paar bootjes bij, waaronder een Rus. Kökar hoort al bij de Åland archipel. Åland is een erg mooi zeilgebied, met veel natuurhavens.

Met de bijboot naar de kant

Sälsö ankerbaai

Dan is het wel prettig als het rustig weer is. En dat is het. Niet erg spannend om te zeilen, maar wel prachtig om zachtjes tussen de eilandjes door te slalommen. De volgende ochtend hebben we geen haast. We hebben een kleine ankerbaai uitgezocht op een goed uurtje afstand.

Sälsö Fyr

Annelies als vuurtorenwachter

Donderdag 18 juli : het eilandje Sälsö heeft een prima beschutte ankerbaai. Ook aan de ander kant liggen kennelijk boten geankerd, want af en toe zien we wandelaars op de kant. Lies pompt de bijboot op, zodat we naar de kant kunnen. Meest in het oog springend is de vuurtoren met een vervallen hut, en een bord van een geleidelijn. De heuvel op dus. Lies vindt dat niet genoeg en klimt ook de smalle trap van de vuurtoren op. Enfin, tijd voor een meegebracht biertje aan de kant.

We zijn niet de enigen die de Andbergsfladen weten te vinden.

Het blijft mooi weer om te ankeren, dus ook vrijdag 19 juli zoeken we een ankerplekje in de buurt. In het boekje van de Zweedse Kryssar Klubben (SXK) wordt een ankerbaai genoemd die niet ver weg ligt. De Andbergsfladen is privé bezit maar wel openbaar toegankelijk.
De kaarten zijn niet heel duidelijk over de diepte en de plaats van rotsen onderwater, maar de SXK is heel helder in de aanwijzingen. Voorzichtig erin dus, en we worden beloond met een prachtige ankerplek. Als we binnenvaren ligt er één motorbootje, die al snel weggaat. Maar eind van de middag liggen we er toch met een boot of 10. De Zweden zoveel mogelijk met de neus aan de rotsen en hekanker uit. Ook nu weer een rustige nacht. What's next?
Zaterdag 20 juli wordt nog heel mooi weer verwacht, en zondagavond/maandag is er weer een kort dipje op komst. Zaterdag nog een nacht ankeren dus, en zondag naar Mariehamn.
Annelies vindt een mooie baai vlak bij Mariehamn: Stegskär. Een mooie tocht.

Ergens bij Degerby, Åland

Weinig wind betekent motoren

Vanwege onze diepgang moeten we een omweggetje van 6Nm maken, maar dat is geen probleem. Degerby is het erg mooi, maar eigenlijk is het overal prachtig. 
Als we in de buurt van Rödhamn komen valt het op dat er wel veel boten voor anker liggen voor de kust. OK, het is prachtig zomerweer en het is zaterdagmiddag, maar meestal zie je de Finnen niet zo op een kluitje. Als er een zwaar gebrul over zee klinkt begint het te dagen. Pokerrun! Tientallen raceboten brullen langs. Van alle kanten schieten toeschouwers tussen de eilandjes vandaan in hun motorboten. Gekkenhuis!
Wij varen door naar Stegskär. Ook weer een mooie ankerbaai. Maar dichter bij de enige stad die Åland rijk is. Op een afstandje gaan grote Silja en Viking veerboten heen en weer naar Stockholm. Dagjesmensen komen met een motorbootje langs en zitten een paar uur op de rotsen in de zon. In de avond blijven een paar, vooral Zweedse, zeilboten over. We merken steeds meer dat we in de buurt van Zweden terugkomen. Vanuit de Stockholm regio naar Mariehamn is niet zo ver, en er wordt hier met name Zweeds gesproken, niet Fins. Ondanks dat Åland een Finse autonome provincie is. En we zien dus steeds meer Zweedse vlaggen op de zeilboten.

Stegskär by night

Ook bij Stegskär is het vooral luieren in de zon. We peddelen met het rubberbootje naar het eilandje, drinken een biertje op de rots, en peddelen weer terug naar de boot.



Zondag 21 juli is het tijd om weer een haven op te zoeken. Er komt een dagje minder goed weer aan, en de scheepsvoorraden moeten aangevuld. We gaan naar de enige stad van Åland. In Mariehamn, of Maarianhamina, zijn zowel aan de oost- als de westkant havens. Voor zeilers is de ÅSS haven aan de westkant het meest geschikt. Het is niet ver van Stegskär naar Mariehamn, en we laten ons met weinig wind rustig naar de de haven voeren.
Onderweg komen we tientallen zeilboten tegen die uit de haven komen. Mooi, er zal dus wel plaats zijn. Als we dichterbij de haven komen zien we ook een handjevol boten van plaats wisselen, die hebben ook liever wind op de kop om beschut in de kuip te zitten. Wij ook, en al snel liggen we vast.

Museumschip Pommern

We hebben een grote buurman, het museumschip Pommern. Een voormalige P-Liner. Een andere voormalige P-Liner kennen wij nu als de Kruzenshtern (ex Padua).

ÅSSmarina sauna

De haven is groot (160 ligplaatsen) maar ligt tegen de avond helemaal vol. Ook als we een wasje willen doen moeten we een slot reserveren voor één van de 3 wasmachines! In het boek zie ik dat maandag een slot vrij is om 6 uur smorgens, en om 11 uur savonds, en is is een slot vrijgekomen om 5 uur smiddags. Snel reserveren!

Mooie koppen uitgesneden

Verder is de haven ondanks de grootte ouderwets en kneuterig. 

ÅSS Marina/Gästhamn

Houten douche/sauna gebouw. Leuke rode gebouwtjes en een mooi terras bij het restaurant. Niks mis mee.
Het is zondagmiddag nog prachtig weer, dus we halen de fietsen eruit en fietsen naar Järsö. Mooie tocht met af en toe uitzicht op de baaien, en langs fraaie houten vakantie/weekend huizen. Geen beter leven dan een goed leven!

Nåtö Naturskyddsområde

Op Järsö is het Stickstugan café, een soort combinatie van handwerkzaak, theetuin, curiosa handel. Tsja, leuk om gezien te hebben, maar we hebben meer trek in een biertje aan de waterkant.
Op de heenweg kwamen we langs een natuurgebied, de Nåtö Naturskyddsområde. Op het eiland Nåtö. Dat klinkt heel geschikt voor een stukje lopen (pardon : een hike langs de nature trail. En een koud biertje op een rots om de wandeling mee af te sluiten. We komen in de noord-oost kant van het natuurgebied nog een paar kanoërs tegen. Ze rusten wat uit in de luwte van een rots. Eén van de twee heeft er duidelijk geen zin meer in.
Verder is het natuurgebied leeg. Volgens de borden moesten er ook herten lopen, maar wij komen een koe tegen die ons glazig aankijkt.
Terug naar de haven. Het is mooi geweest.

Maandagochtend regent het, zoals voorspeld. Mooi moment om een nieuwe blog te schrijven.