December 2020 : Naseizoen

Het zeilseizoen is begonnen in het teken van de Covid-19 pandemie. En dat is zo gebleven tot het eind. 

Nadat we terug zijn gekomen van het rondje Deense Funen en SAGA in het weekend van 8/9 augustus weer in Makkum hebben afgemeerd, hebben we nog steeds een half zeilseizoen vóór ons. En omdat verre vliegreizen maken niet verstandig is en al te veel socializen ook al niet, blijft de zeilboot het ideale platform om erop uit te gaan. Vinden we geen straf. 

Even wennen op de SUP

Alhoewel we ook de BRUT wat vaker gebruiken op de Westeinder, en zelfs het SUPpen hebben geprobeerd op de SUP van JW Pier.. We prijzen ons maar weer gelukkig dat we vaak het water op kunnen. Dat blijft op dit moment de meest natuurlijke manier van social distancing. We gebruiken toch vooral SAGA als zeilboot, caravan en weekendhuis.

Robert aan het roer

Eind augustus was het tijd voor een weekendje zeilen met Robert. Het bleek niet echt zomers weer te zijn dat weekend. Als we vrijdag de 28e naar over de Vliestroom naar Vlieland varen wordt de lucht achter ons donker, en zien we een forse onweersbui achter ons langstrekken. Met het laatste schemerlicht meren we af. De rest van het weekend wordt onstuimiger weer verwacht. We eten aan boord, en lopen zaterdagochtend nog even naar het dorp voor wat inkopen. Zaterdagmiddag varen we terug. We slaan Harlingen over en gaan direct door naar Makkum. Robert belt vanuit de sluis met de pizzeria in het dorp, dat we nog wel even wat willen eten. Dat kan, het is zelfs nog druk in de pizzeria als we daar om 9 uur aankomen. Als we een biertje bij het café ernaast drinken komt de serveerster gewoon langs met de menukaart. En zodra de pizza klaar is en een tafel in het restaurant beschikbaar komt ze ons halen. De eigenaar van de pizzeria schuift ook nog even aan en vertelt zijn levensverhaal. Heel gemoedelijk allemaal. 

Zondagochtend is het idd herfstachtig als we wakker worden. Wel een mooie regenboog achter de boot. 

 

Later die week kalmeert het weer en wordt het weer meer zomers. Dat is een prima moment om met Berend een dagje te gaan varen. Het Wad op is even lastiger omdat de sluis Kornwerd een weekje gesloten is voor onderhoud. We dachten daarom naar Enkhuizen te gaan. In tegenstelling tot het afgelopen weekend op het Wad laat de wind ons al snel in de steek, en zetten we koers naar Hindeloopen ipv Enkhuizen. Het is stil op het IJsselmeer, zowel wat betreft wind als wat andere watersporters betreft. Eigenlijk verwachten we daarom dat Hindeloopen ook vrijwel leeg zal zijn. Dat is niet zo. In de haven krijgen we wel een plaatsje in een box. Daar liggen we lekker rustig met de kiel stevig in de modder. De haven ligt verder redelijk vol met pensionado's die van het naseizoen genieten. 

De restaurants blijken 's avonds wel allemaal vol. Ze hebben minder capaciteit doordat de tafels verder uit elkaar staan, en er zijn veel mensen op stap met de boot. Spijtig voor de horeca ondernemers dat ze klanten moeten wegsturen. Uiteindelijk heeft de Sailors Inn in de jachthaven nog plek. Ook prima. Als we de volgende dag terug varen blijft het zomers met weinig wind. We hebben geen haast, dus we zeilen heel stilletjes weer terug naar Makkum. 

Ook het weekeind erna is de sluis bij Kornwerd nog steeds gesloten. We willen toch wel naar het Wad, dus we moeten omvaren via Den Oever. Naar Texel is dan de meest logische optie. Annelies heeft ook de maandag vrij genomen, dus we hebben een extra lang weekend. Vrijdag 4 september varen we al vroeg de haven uit. De wind is heel licht draaiend tot pal tegen, dus ondanks dat we de motor regelmatig bij hebben zijn we pas in de loop van de middag in Texel. 

Veel doen we die middag niet. Wandelingetje door het dorp Oudeschild, en langs de zeewering. Een een Texels biertje op het terras van De Compagnie. Zaterdag fietsen we naar Den Burg, maar eigenlijk is dat al weer te druk in deze Covid-19 tijd. Zondag varen we terug naar het IJsselmeer. Langs de Noord-Hollandse kust varen we naar Medemblik. Inmiddels is het wat regenachtig geworden. Er is open dag bij Contest, maar vanwege Covid en regen is het niet heel erg druk. Ze hebben er wel werk van gemaakt. Er zijn stands van partners van Contest. We maken een praatje bij de B&G stand, en bij de tuiger. In de grote loods zijn verschillende Contesten in aanbouw te zien. Mooi vakmanschap. Een grote uitvoering van de werf van Arne in Lysekil waar onze SAGA is gebouwd. Buiten bekijken we nog een paar Contesten van binnen, w.o. een recente Contest 42 en een Contest 55. Mooie sjieke schepen, varende lofts!

Maandag varen we op ons gemak terug naar Makkum.

De week erna, 11-13 september, staat een retourtje Enkhuizen op het programma. Van Makkum tot aan Stavoren is het opkruisen, daarna krimpt de wind en varen we recht op het Krabbersgat aan. We vinden een plekje in de stadshaven. Terug is de Oostenwind redelijk stevig, en denderen we op volle snelheid terug naar het noorden. Prima uitgewaaid. 

Groeten uit West Terschelling

Vroeg op pad, dus nog frisjes

Op 18 september is Terschelling weer aan de beurt. Op de Westmeep hebben we wind en stroom tegen, en als na 10 keer overstag de slagen steeds korter worden zet ik het laatste stukje de motor even bij naar de Slenk. Het is super mooi nazomerweer als we vrijdagmiddag de haven van Terschelling binnenkomen. Zaterdag lopen we over het groene strand naar de westkant van het eiland (Spathoek) en via de Noordzee kant weer terug. Vanaf de stranddoorgang Hoge Duin lopen we door kruip door/sluip door paadjes door de duinen terug naar het groene strand. Eind van de middag is het redelijk druk bezet bij de Walvis. We zijn aan een biertje toe, en gelukkig hebben we nog een tafeltje. Corona bestendig natuurlijk, met schermen tussen de tafels in enzo.

'sAvonds lopen we het duin nog op om naar de zonsondergang te kijken. Mooi, maar minder vredig dan verwacht. Opvallend veel jonge duitsers op het duin met portable speakers hard aan. Goed voor de toeristen inkomsten, hopen we dan maar. Zondag kunnen we redelijk uitslapen, we varen pas na 9 uur de haven uit. Mooi windje. Op de Blauwe Slenk is het weer even opkruisen, maar met een paar lange slagen varen we daar snel doorheen. De sluis bij Kornwerd gaat minder snel. Het is druk vanwege het mooie weer, en we moeten wachten. Voor de brug, maar ook weer bij de sluis zelf. Zonnetje, biertje, praatje met bemanningen van andere boten. Na goed een uur varen we eindelijk door de brug. Als we als 6e boot de kleine sluis in willen varen zet de sluiswachter de lichten op rood. Er is plek genoeg voor nog 2 jachten, maar nee. Voor de grote sluis is het ook al een gekrioel van zeilboten, dus we maken aan het remmingwerk vast voor de volgende ronde. Enfin, na een uur of twee wachten en schutten varen we het IJsselmeer op. Super weekend geweest!

De Accelerate vanaf Pieraat

Vriend Jan-Willem Pier vaart begin oktober 200 Mijl Solo. Een pittige wedstijd. Zeker niet in de 2020 editie die gekenmerkt werd door uitdagende omstandigheden. Koud en stevige wind! Slechts 38 van de 126 ingeschreven boten zijn gefinished. Hulde dus voor JW, die met de Salona 37 PIERAAT meteen de Rookie prijs heeft gewonnen. De teaser van de Pieratenfilm staat op YT. 

In het weekend van 3-4 october vaar ik met JW mee om de Salona weer terug van Lelystad naar Aalsmeer te varen. Mark de Graaff heeft met de Accelerate ook aan de 200MYLS meegedaan en vaart ook terug. Zaterdag overdag is het allemaal weer gekalmeerd, en is het grijs maar droog. Met een lichte wind zet JW de Code Zero en maken we een mooie snelheid richting Amsterdam. Leuk om de staande mast route door Amsterdam weer eens te varen. Zondag ochtend varen we door de brug bij Schiphol verder de Ringvaart op. Als we bijna bij Aalsmeerderbrug zijn blijkt er toch nog wat rommel in de dieseltank te zitten. De motor valt stil. Wel makkelijk dat er dan een bevriende schipper naast je vaart. Mark sleept ons verder naar de thuishaven. 

Allingawier

De week erna (10 oktober) zijn we wel in Makkum, maar gebruiken we de boot als caravan. Vanuit Makkum maken we een fietstochtje op de leenfietsen van Makkum Marina naar Workum. 

Het Friese landschap is natuurlijk prachtig. We fietsen tussen de weilanden door naar Workum. Een drankje zit er niet in, alles is dicht vanwege Covid-19. In Workum begint het te spetteren, dus we hebben de regenbroeken niet voor niets meegenomen. Langs de IJsselmeerdijk (sorry, Zeedijk) fietsen we weer terug naar Makkum. Daar is de koelkast gelukkig goed gevuld.

Hoe mooi het platteland van Friesland ook is, op 16 oktober is het wel weer tijd voor een weekeindje naar een Waddeneiland. In dit geval naar Vlieland. We gaan weer  vroeg op pad. In het eerste ochtendlicht liggen we al in de sluis bij Kornwerd, zodat we lekker vroeg op Vlieland zijn. Zoals gebruikelijk in dit Covid jaar, is er weinig anders te doen dan langs het strand wandelen, van de natuur genieten en lekker eten & drinken op SAGA. De restaurants en terrassen van de hotels mogen aan hun hotelgasten serveren, maar verder is de horeca nog dicht. Niet heel erg voor ons, we hebben voldoende aan boord. Wel triest om de horeca gesloten te zien. Een schaaltje bitterballen en een mooi biertje na de strandwandeling wordt wel gemist. De kleine genoegens in het leven, zeg maar.

Vlieland

Zaterdag maken we een wandeling langs het strand, en door het bos weer terug. Het is duidelijk paddenstoelen tijd. We zien paddenstoelen in een hele hoop soorten en maten. Alleen geen vliegenzwam, en Kabouter Spillebeen zien we dus ook niet.  

Verder is het gewoon weer knus in onze drijvende bubble aan boord van SAGA. Zondag staat er een mooi windje om terug te varen. Prima weekend dus weer. Het is wel het laatste weekeindje op het Wad, het seizoen raakt nog echt een beetje op. Binnenkort weer terug naar de winterligplaats in Volendam.

Pas eind oktober zijn we wel weer een dagje op de boot, maar we blijven in de haven in Makkum. We halen de boot al een klein beetje leeg. 

En de week erna, donderdag 5 november, rijden we voor het laatst dit jaar naar Makkum. Vriendin Irma neemt onze auto mee terug. Wij zeilen de boot zaterdag naar Enkhuizen. Met een licht ZZO windje maken we een paar lange slagen, voordat de wind wat krimpt en we Enkhuizen bezeild hebben. We hadden eigenlijk het idee om te ankeren bij de Geldersche Hoek, in de vluchthaven. Maar ook na 2 ankerpogingen wil het anker niet echt overtuigend bijten. Motor achteruit en een dot gas, dan krabt het anker toch wat. Er wordt 's nachts harde wind verwacht, dus dat is geen fijn idee. Anker op dus en naar de ankerplek in de Compagnieshaven. Daar hapt het anker prima.

Hoorn

Terwijl het buiten al weer schemert hebben wij de Eberspächer hetelucht kachel vol aan, en het luik dicht. Wijntje erbij, en laat de wind maar waaien. De volgende dag staat er weer een heel licht windje. Na het Naviduct hijsen we de zeilen en varen met een heel rustig vaartje naar Hoorn. Zijn we ook een tijdje niet geweest, dus leuk. De Binnenhaven is ondanks dat we zo laat in het seizoen zijn nog best wel druk. We maken SAGA vast aan een grote platbodem. 

De havenmeester vertelt dat het naseizoen ook in Hoorn dit jaar nog lang door loopt, en gelukkig is er daarom nog walstroom op de kade. Op de zaterdagmarkt kopen we Franse en Spaanse worsten voor bij de borrel, en een pot linzensoep als voorafje bij het avondmaal. 

De volgende dag is het maar een kort tripje naar onze winter thuishaven Volendam Marina. Onze box aan de G-steiger is vrij. Aan de hele steiger liggen nog maar een boot of 10. Het valt op dat aan/rond deze steiger er verschillende boten G steiger permanent bewoond worden. 

Zeilen eraf

Een stille Compagnieshaven

Het weekend van 21/22 november varen we nog een keer naar Hoorn. En het weekend van 28/29 november is Enkhuizen nog een keer aan de beurt. Het zicht op zaterdag wordt steeds minder naarmate de dag vordert, en als we de vaargeul naar het Naviduct naderen is het niet meer dan 100-150 meter. De Compagnieshaven is ook al redelijk leeg, en er wordt al een aantal steigers gerenoveerd. 

BRUT gaat thuis ook in de kerst-/winterstand

Als we zondag terugkomen in Makkum lijkt het dan ook tijd om de laminaatzeilen van de boot te halen. Die kunnen slecht tegen nachtvorst, als er wat vocht tussen de laagjes zit. 

Die nacht hebben we voor het eerst nachtvorst.Just in time de zeilen eraf dus. Het zeilseizoen is voor ons een paar maanden voorbij. De tijd zal leren of de Covid-19 situatie het toelaat om te gaan duiken in de Caribe en/of te gaan skiën in de Alpen. 

Er staan een paar winterklussen op de rol voor de komende tijd. De masttop unit van de windmeter is gestopt met geven, dus die zal gerepareerd of vervangen moeten worden. En de heteluchtkachel doet het ook vaker niet dan wel. Dus ook die is aan revisie of vervanging toe (een russische Planar is ongeveer net zo duur als een Eberspächer revisie).

 

Nb ook blijkt er tijdens het motoronderhoud door Marc Schmidt-Tapken in December wat water in de olie van de saildrive te zitten, dus er zal ook een wintertripje naar Monnickendam nodig zijn om Jan Dijkman de keerring te laten vervangen.  

Daar heeft Henk Haak van de Horizon Quest nog eens een heel blog over geschreven..

 

En nu maar hopen dat de na de winter lockdown weer een mooi zeilseizoen in 2021 mogen gaan ervaren.